امیدوارم اتباع خارجی جزء این سرشماری نباشند.

پیری جمعیت در ایران یکی از چالشهای جدی است که در سالهای اخیر به دلیل کاهش نرخ باروری وافزایش امید به زندگی تشدید شده است. بر اساس آمارهای رسمی، سهم جمعیت بالای ۶۰ سال ایران تا سال ۱۴۳۰ به بیش از ۳۰ درصدخواهد رسید که پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و امنیتی گستردهای به همراه دارد. مهمترین خطرات و پیامدهای پیری جمعیت : ۱. چالشهای اقتصادی - کاهش نیروی کار جوان: با پیر شدن جمعیت، نیروی کار فعال (۱۵-۶۴ سال) کاهش می یابد و این موضوع به کاهش تولید ناخالص داخلی (GDP) و رشد اقتصادی منجر میشود. برآوردها نشان میدهد تا سال ۱۴۳۰، نسبت جمعیت سالمند به جوان در ایران به ۱ به ۲خواهد رسید. - فشار بر سیستم بازنشستگی: سیستم تأمین اجتماعی ایران با کسری بودجه سنگین مواجه است. افزایش تعداد سالمندان و کاهش تعداد افراد شاغل، این سیستم را به سمت ورشکستگی پیش میبرد. - هزینههای بالای سلامت: هزینه های درمانی سالمندان (مانند بیماریهای مزمن، دیابت، سرطان و آلزایمر) تا ۳ برابر بیشتر از سایر گروه های سنی است و سیستم بهداشت را تحت فشار قرار میدهد ۲. چالشهای اجتماعی - افزایش بار مراقبتی بر خانواده ها: با کاهش نرخ فرزندآوری، تعداد فرزندان برای مراقبت از والدین سالمند کمتر شده و فشار روانی و مالی بر خانوادهها افزایش مییابد - تنهایی و افسردگی سالمندان: نبود سیستم حمایتی جامع (مانند خانه های سالمندان یا خدمات مراقبت در منزل) باعث انزوا و مشکلات روحی در این گروه سنی میشود. - تغییر سبک زندگی: کاهش جمعیت جوان بر پویایی فرهنگی، نوآوری و مصرف کالاها تأثیر منفی میگذارد. ۳. چالشهای امنیتی و سیاسی - کاهش نیروی نظامی جوان: جمعیت جوان بهعنوان پایه اصلی نیروهای نظامی و امنیتی کشور، نقش حیاتی در ثبات دارد. پیر شدن جمعیت ممکن است امنیت ملی را تضعیف کند. - مهاجرت جوانان: فشار اقتصادی ناشی از پیری جمعیت میتواند موج جدیدی از مهاجرت نیروی کار جوان و متخصص به خارج از کشور را تشدید کند. ۴. - نرخ باروری ایران در سال ۱۴۰۲ به حدود ۱.۶ فرزند به ازای هر زن رسیده است (کمتر از نرخ جایگزینی ۲.۱). - امید به زندگی در ایران از ۵۵ سال در دهه ۱۳۶۰ به ۷۶ سالدر سال ۱۴۰۲ افزایش یافته است. - بر اساس پیشبینی مرکز آمار ایران، تا سال ۱۴۳۰، ۳۰ درصد جمعیت ایران بالای ۶۰ سال خواهند بود. ۵. مقایسه با سایر کشورها - ایران در حال تجربه پیری سریعترنسبت به کشورهایی مانند ژاپن یا آلمان است، اما بدون آمادگی زیرساختی و مالی مشابه آنها - در حالی که کشورهای توسعه یافته با ثروت بالا به پیری جمعیت پاسخ میدهند، کشورمان با چالشهای اقتصادی همزمان (تحریم ها، تورم، بیکاری) مواجه است. راهکارهای مقابله ۱. اصلاح سیستم بازنشستگی: - افزایش سن بازنشستگی و ایجاد صندوقهای بازنشستگی خصوصی - تشویق به مشارکت داوطلبانه در بازار کار برای سالمندان ۲. سیاستهای تشویقی فرزندآوری: - حمایت مالی از خانواده های پرجمعیت، بهبود مرخصی زایمان و خدمات نگهداری از کودکان.گ - (با این حال، تجربه جهانی نشان داده این سیاستها به تنهایی کافی نیستند) ۳. جذب نیروی کار مهاجر ۴. سرمایه گذاری در فناوری و بهره وری: - اتوماسیون صنایع و استفاده از هوش مصنوعی برای کاهش وابستگی به نیروی کار فیزیکی ۵. تقویت سیستم سلامت سالمندان: - توسعه خانه های سالمندان، بیمه های مراقبت طولانی مدت و آموزش پرستاران متخصص ۶. آموزش مهارتهای جدید به سالمندان: - توانمندسازی سالمندان برای مشارکت در مشاغل نیمه وقت یا دورکاری پیری جمعیت در ایران یک بحران خاموش است که اگر امروز برای آن برنامه ریزی نشود، تا ۲۰ سال آینده به یک فاجعه اقتصادی-اجتماعی تبدیل خواهد شد. حل این چالش نیازمند همکاری بین بخشهای دولت، جامعه مدنی و اقتصاد خصوصی است. کشورهایی مانند ژاپن و سوئد با برنامه ریزی زودهنگام توانستهاند این پدیده را مدیریت کنند، اما ایران به دلیل محدودیت منابع و تحریمها، در مسیر دشواری قرار دارد.

همیشه اعلان میشد جمعیت کشور رو به کاهش است.

با افغانی ها؟؟