دکتر علی دارابی نوشت: يک هفته از تجاوز علنى و آشكار رژيم صهيونى به ايران عزيز كه با حمايت و پشتيبانى اروپا و آمريكا و همراهى برخى كشورهاى منطقه به وقوع پيوست مى گذرد. دفاع و حمله نيروهاى مسلح ايران، همراهى و حمايت مردم عزيز، تلاش و خدمت شبانه روزى دولت و ساير نهادها و دستگاه هاى خدماتى و اجرايی و هدايت و رهبرى بى نظير فرماندهى كل قوا و رهبر معظم انقلاب اسلامى جهانيان را به حيرت واداشته است.
در شرايط خطير كنونى دستگاه ديپلماسى كشور با محوريت وزارت امور خارجه بايد اهتمام شايسته در جهان
براى احقاق حقوق مردم و محكوميت متجاوز در مجامع جهانى و افكار عمومى دنيا بعمل آورد.
گام نخست آنكه به اعتراف سران رژيم غاصب، آغازگر جنگ آنان بوده اند و نبايد مشابه حمله صدام به ايران هشت سال بگذرد تا دنيا به متجاوز بودن رژيم بعثى عراق در جنگ تحميلى اعتراف كند.
ديگر آنكه دروغ بزرگ رژيم صهيونى و آمريكا و متحدان غربى در "دستيبابى ايران به سلاح هسته اى" را افشاء كنيم.
فراموش نكرده ايم جک استروا وزير خارجه وقت انگليس بعدها اعتراف كرد كه حمله به عراق به بهانه سلاح هسته اى از سوى اروپا و آمريكا دروغى بيش نبوده است!
بسيج همه رسانه ها، نهادها ى بين المللى كه طرفدار آزادى و مخالف تجاوزگرى هستند و دعوت از نخبگان و صاحب نظران جهان براى محكوم كردن تجاوز علنى و آشكار رژيم غاصب و حمايت آمريكا و اروپا بايد مورد اهتمام نمايندگى هاى سياسى، رسانه اى، فرهنگى، اقتصادى و نظامى ايران در خارج از كشور باشد.
دعوت از سفيران و نمايندگى هاى خارجى مقيم ايران از سوى مقامات ارشد كشور براى روشنگرى و مطالبه گرى بايد در اولويت قرار گيرد.
مكاتبات رسمى و نيزملاقات ها و صدور بيانيه از سوى مقامات مرتبط در سياست خارجى با سازمانها و مجامع بين الملل، سازمان كنفرانس اسلامى، اتحاديه جهان اسلام، جنبش عدم تعهد و…بطور جدى دنبال شود.
اين اقدامات بايد همراه با مستندات مصور براى ثبت در تاريخ باشد.
هماهنگى ديپلماسى و ميدان در شرايط خطير كنونى بيش از هر زمانى ضرورت دارد. همه در یک سنگر و در يک جبهه واحد "*دفاع از ايران و مقابله با متجاوز*" هستيم.
سند راهبردى ۲۵ ساله ايران با روسیه و چين، دو عضو داراى حق وتو در شوراى امنيت سازمان ملل متحد امروز اگر بدرد ما نخورد پس چه فايده اى دارد؟
هر جنگ و دفاعى بايد پيوست هاى مهم و حياتى خود را به همراه داشته باشد؛
پيوست رسانه اى و عمليات روانى، پيوست فرهنگى و اجتماعى با تكيه بر تاب آورى مردم و اميد بخشى و مشاركت جويی آنان، پيوست ديپلماسى و ارتباطات بين المللى از مهم ترين اين اسناد است.
تاريخ و آيندگان از نقش و سهم دستگاه ديپلماسى و سياست خارجى در جنگ تجاوزكارانه رژيم كودک كش و غاصب صهيونى و حاميانش خواهند نوشت و قضاوت خواهند كرد
