به گزارش الف نیوت گینگریچ در مقاله ای در وب سایت شبکه فاکس نیوز افزود بایدن در این مدت، همراه با دو رئیس جمهور دیگر آمریکا، کمترین میزان محبوبیت را از جنگ جهانی دوم تاکنون داشته است.
<< به استثناء جنگ های داخلی آمریکا که در آغاز ریاست جمهوری آبراهام لینکلن رخ داده بود، صد روز نخست ریاست جمهوری جو بایدن با وقوع تندروترین حوادث در تاریخ آمریکا همراه شده است.
رسانه های تخصصی باید کاری کنند تا مردم آمریکا نظرسنجی مشترک ABC News و واشنگتن پست را بپذیرند که محبوبیت رئیس جمهور بایدن کمی بیش از 52 درصد است. اما این رقم را با میزان محبوبیت 83 درصدی رئیس جمهور کندی، و یا محبوبیت رئیس جمهور اوباما مقایسه کنید که در این مرحله 69 درصد مقبولیت داشت.
واقعیت آن است که بایدن در مقایسه با تمام روسای جمهور آمریکا از جنگ جهانی دوم تاکنون، سومین رئیس جمهوری است که کمترین محبوبیت را در صد روز نخست ریاست جمهوری اش داشته است.
تنها روسای جمهوری که محبوبیتشان کمتر بود، دونالد ترامپ با 42 درصد و جرالد فورد با 48 درصد هستند.
دونالد ترامپ در این مرحله از ریاست جمهوری اش هدف حملات بین المللی، نهادهای دانشگاهی و تشکیلات رسانه ای بود. او در حال سر و کله زدن با یک سری از دروغ هایی بود که نخبگان چپ به ویژه دروغ پراکنان روسی، منتشر می کردند.
به دنبال رسوایی واترگیت، فورد جانشین نیکسون شد لذا نیازی نداشت برنده انتخابات شود. در نتیجه وی در صد روز اول حضورش در کاخ سفید، در همه جای کشور شناخته شده نبود.
با این وجود بایدن که پس از اعلام آمادگی برای ریاست جمهوری، محبوب رسانه های نخبه چپ شده بود، مقبولیتی داشته است که کمی بیشتر از رقیب نهایی تشکیلات و همچنین یک فرد ناشناخته بود.
از ماه ژانویه تاکنون، رئیس جمهور بایدن و معاونش هریس، سیاست ها و عقایدی کاملا تندروانه ارائه کرده اند که اساسا ناقض سنت آمریکاییِ ما است.
اقدامات، بیانیه ها و سیاست های بایدن حول چند موضوع مشترک تعریف می شود. نخست، اتکا بر یک سری کارزارهای بزرگ و دروغ انتخاباتی. مثلا بایدن قانون جدید انتخاباتی ایالت جورجیا را محکوم کرد و آنها را تندروانه خواند...
علاوه بر آن، دولت بایدن همچنان مدعی است که آمریکا به صورت سیستماتیک یک کشور نژادپرست است. به دنبال اعلام حکم دادگاه درباره حادثه قتل در میناپولیس، بایدن به جای آن که تاکید کند نظام قضایی فعال است، گفت "نژادپرستی سیستماتیک... لکه ای بر روح ملت ما است." حزب کمونیست چین و نه یک سیاستمدار آمریکایی نیز سخنان مشابهی در خصوص نژادپرستی سیستماتیک در آمریکا، در آلاسکا گفته بود.
این سخنان نادرست بایدن که معاونش هریس، "تونی بلینکن" وزیر خارجه اش و همچنین "لیندا توماس گرینفیلید" نماینده آمریکا در سازمان ملل آن را تکرار می کنند، ارزش های آمریکایی را تضعیف می کند...
اگر این ادعا درست بود که آمریکا علیه اقلیت ها رفتار نژادپرستانه دارد، احتمالا بحرانی شدید در مرزهای جنوبی آمریکا رخ نمی داد. سیاست های سرخورده دولت بایدن در خصوص مسایل مرزی که مشوق مهاجرت های گسترده غیرقانونی است، به هجوم بی سابقه و بسیار گسترده مهاجران به آمریکا در 20 سال گذشته منجر شده است. سیاست های بایدن و بی تفاوتی معاونش هریس یک بحران انسانی، بهداشتی و امنیتی در مرز ایجاد کرده است که آمریکایی ها و مهاجران را در معرض خطر قرار می دهد.
ادامه محکومیت پلیس از جانب چپ گرایان و همچنین نرخ غیرقابل کنترل جنایت در شهرهای آمریکا، جان آمریکایی ها را به خطر می اندازد. سال گذشته شهرهای بزرگ آمریکا شاهد افزایش 33 درصدی قتل بود و هم زمان یگان های پلیس با بازنشستگی گسترده نیروهایشان دست و پنجه نرم می کردند ، با این وجود جناح تندرو چپ خواستار قطع بودجه پلیس شده و دولت بایدن نیز بر اجرای قوانین سخت تر در خصوص کنترل حمل سلاح تاکید می کند. ظاهرا امنیت آمریکایی ها اهمیتی کمتر از ادعای فضیلت دارد.
تمام این سیاست ها به آمریکا لطمه وارد کرده و اهمیت آمریکایی ها را نادیده می گیرد. دولت بایدن ثابت کرده که کاملا غیرصادق است. در صد روز گذشته حکایت دو داستان شنیده شده است. مورد نخست که رسانه های نخبه در آن دمیده اند و براساس دروغ های بزرگ بوده که حاکی است سیاست های به شدت تندروانه دلسوز مردم است. مورد دیگر نیز که در نگرانی ها و منافع آمریکایی ها ریشه دارد.
این مردم آمریکا هستند که باید تصمیم بگیرند که کدام یک را باور کنند.
