این روزها صحبت از پاسخ به جنایات رژیم صهیونیستی در هدف قرار دادن محل استقرار مستشاران ایرانی در منطقه T4 در محافل بین المللی بحث های زیادی را به خود اختصاص داده است.

رژیم صهیونیستی از یک طرف خشنود است که تعدادی از مستشاران نظامی ایران در سوریه (مدافعان حرم، حدود 7 نفر) را به شهادت رسانده  و از طرف دیگر نگران پاسخ ایران است که چگونه و در چه زمانی خواهد بود.

این سئوال مسئله مهمی است که چگونگی و زمان رخداد آن می تواند در تحولات منطقه حساس غرب آسیا اثرگذار باشد.

رژیم صهیونیستی تاکنون تلاش کرده که جنگی نیابتی را علیه جمهوری اسلامی ایران ترتیب داده، جنگی که تاکنون در سراسر منطقه ادامه دارد. آنها در پی آن هستند که با سپر قرار دادن کشورهای مزدور عرب و یا از طریق تروریست هایی همچون القاعده، داعش و تکفیری ها فشار بر جمهوری اسلامی ایران را به شکل روز افزونی تشدید کنند.

بخش دیگر از اقدامات رژیم صهیونیستی، سواستفاده از اراضی کشورهای دیگر در سطح منطقه است که تلاش کرده برای اقدامات تروریستی در داخل ایران از آنها استفاده کنند. ترور دانشمندان هسته ای ایران یکی از این نمونه ها است.

همچنین جنایات رژیم صهیونیستی علیه جهان اسلام به اندازه ای وسعت گرفته که این رژیم باید منتظر پاسخ دردناک و پشیمان کننده ایران باشد. منطق پاسخ احتمالی ایران از یک پشتوانه بزرگ برخوردار است.

انتخاب زمان مناسب می تواند پیام های مختلفی را به طرف مقابل و به افکار عمومی جهان و همچنین مجموعه جریان مقاومت منتقل و منعکس کند.

انتخاب پاسخ فوری، بخشی از این گزینه ها است که بر اساس شرایط غافلگیری ممکن است هر لحظه توسط جمهوری اسلامی ایران صورت گیرد. اما اینکه این پاسخ از کدام مسیر و از کدام جغرفیا صورت خواهد گرفت در چارچوب یک راهبرد پنهان قرار خواهد گرفت.

مسئله دیگر در خصوص پاسخ احتمالی تهران به رژیم صهیونیستی آن است که در شرایط و در زمانی این پاسخ صورت گیرد که برای اسرائیل از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. یکی از این زمان ها که در آن رژیم صهیونیستی تلاش کرده در سالروز تاسیس این رژیم (یوم النکبه) برای القا امید و اعتماد به شهروندان مهاجرش که از سراسر جهان برای اشغال فلسطین کوچانده شده اند می باشد. ترامپ هم همین زمان را برای تابو شکنی در مسئله فلسطین، برای انتقال سفارت به بیت المقدس انتخاب کرده است.

به نظر می رسد رژیم صهیونیستی باید منتظر این لحظه بسیار حساس و حیاتی باشد انتخاب این زمان برای جمهوری اسلامی ایران می تواند آثار شگرفی و پیام معناداری برای رژیم صهیونیستی، آمریکا و کشورهای سازشکاری که به شکل ناامید کننده ای به دنبال کسب رضایت رژیم صهیونیستی هستند و همه امکانات خودشان را در اختیار این رژیم قرار داده اند داشته باشد.

به نظر می رسد اگر ضربه تلافی جویانه احتمالی از سوی ایران به اشغالگران صهیونیست صورت گیرد خسارت اقداماتی را که صهیونیست ها در حدود چهار دهه گذشته مستقیم و یا غیرمستقیم به درجه اجرا گذاشته است دریافت خواهد کرد. همچنین این پاسخ احتمالی، اقدامی خواهد بود که حداقل به رژیم صهیونیستی تفهیم خواهد کرد که ادامه هر گونه اقدام تجاوزکارانه در قتل شهروندان و مستشاران ایرانی و همچنین اقدامات تروریستی می تواند با پاسخ انتقام گیرانه جمهوری اسلامی ایران مواجه گردد.