به گزارش جوان،برای سومین‌بار است کمکهای مردمی که قرار بوده از طریق هنرمندان در اختیار زلزله‌زده‌ها قرار گیرد، با سرنوشت مبهمی روبه‌رو می‌شود. اولین‌بار در دهه 80 زمانی که زلزله بم باعث ویرانی بخش عمده‌ای از شهر شد، به موازات فعالیت رسمی هلال احمر و کمیته امداد امام خمینی(ره) که کار ساماندهی کمکهای مردمی را انجام می‌دادند، کمپین‌هایی از سوی هنرمندان برای جمع‌آوری کمکهای مردمی شکل گرفت. چند سال بعد از زلزله بم شایعاتی درباره اینکه کمک‌هایی که هنرمندان جمع‌آوری کرده‌اند به مصرف اصلی خود نرسیده مطرح شد. بار دوم نیز بعد از زلزله ورزقان بود که هنرمندان سینما در پردیس سینمایی آزادی جمع شدند و کمکهای مردمی را جمع‌آوری کردند.
از این ماجرا که در سال 91 رخ داد تا امسال آذرماه و بعد از وقوع زلزله در کرمانشاه، تقریباً خبری از کمکهای جمع‌آوری شده در آن کمپین نشد تا اینکه یک سایت خبری با انتشار مطلبی به سرنوشت نامعلوم کمک 750 میلیون تومانی برای ساخت خانه فرهنگ ورزقان پرداخت و نوشت: چه بسا اگر هنرمندان کشور در آن زمان با برخی از سازمان‌های دیگر یا نهادهایی که متخصص این کار بودند، همکاری می‌کردند و هدایای جمع‌آوری‌شده را صرف کارهای دیگری که نتیجه مطلوب تری برای مردم آن خطه می‌کردند، احتمالاً چند خانوار دیگر هم امروز می‌توانستند، سقفی بالای سر خود داشته باشند و سال‌ها بعد از وقوع زلزله در کانکس‌ها اقامت نمی‌کردند. انجام اینگونه کارها در طولانی‌مدت، باعث دلسردی مردم از کمک کردن به همنوعان و بدبینی به مسئولان می‌شود. در آغاز هر کسی می‌خواهد کاری کند اما در نهایت هیچ‌کس هیچ‌کاری نمی‌کند و نتیجه آن چند آجر پاره روی زمین یک ساختمان نیمه کاره و خیل عظیمی از مردم بی‌سرپناه است که آوار آن بر سر دولت و بودجه بیت‌المال خراب شده است.
این ادعا، با پاسخ مرتضی آتش زمزم، همراه بود که در یادداشتی به روند ساخت خانه فرهنگ و کم‌کاری بخش دولتی اشاره کرد و نوشت: تمام صورت هزینه وضعیت‌های انجام شده به صورت قانونی و پس از بررسی دقیق و تایید مراجع قانونی از خانه سینما تحویل و به بنیاد مسکن با ماموریت بازسازی مناطق زلزله‌زده واگذار شد. این سینماگر در یادداشتش به منتقدان نیز حمله کرد و نوشت: اگر کمکی نمی‌کنند به همت بالای پیشکسوتانی که آبرو و اعتبار خود را خالصانه برای کمک به این مردم شریف هزینه می‌کنند، احترام بگذارند. دقیقاً این کم‌لطفی و وعده‌ها در زمان زلزله بم هم توسط برخی انجام شد، چه در بخش دولتی و بین‌المللی مخصوصاً کشورهای عربی با قول‌های چندصد میلیارد تومانی ژست انسان‌دوستی گرفته و بعد پایان موج اصلی فاجعه عمل نشد.
در حالی که به نظر می‌رسد موضوع جمع‌آوری کمک از سوی هنرمندان یک شیوه رایج برای امداد‌رسانی به زلزله‌زده‌ها شده است، فاطمه دانشور، مدیر عامل یک بنیاد خیریه که در امداد‌رسانی به زلزله‌زده‌های بم حاضر بود، از عملکرد سلبریتی‌هایی که از مردم کمک قبول کرده بودند، انتقاد کرد و از آنها خواست کمکهای مالی که در اختیار دارند برای زلزله‌زده‌ها خرج کنند.
فرهاد تجری، نایب رئیس کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی نیز می‌گوید: به‌رغم کمکهای زیادی که برای زلزله‌زدگان استان کرمانشاه، توسط هنرمندان و ورزشکاران شاخص یا همان سلبریتیها از مردم جمع‌آوری شد، این کمک‌ها به خوبی بین حادثه‌دیدگان توزیع نشد و می‌توان گفت که ردپایی از این کمک‌ها دیده نمی‌شود. وی تصریح می‌کند: مدیریت نکردن توزیع کمکهای مردمی بین زلزله‌زدگان و ابراز نارضایتی آنها، موجب تضعیف اعتماد مردم به سلبریتیها خواهد شد و نبود نظارت و مدیریت در تقسیم این کمک‌ها از انتخاب هنرمندان به عنوان واسطه، مردم را دچار تردید می‌کند.
این نماینده مجلس تاکید می‌کند: ماندن کمکهای نقدی مردم در حساب سلبریتیها هیچ‌توجیهی ندارد و نمی‌دانم که قرار است چه مشکلی را از مردم در آینده حل کند و به رغم اینکه مرجع دریافت و جذب کمکهای مردمی باید هلال احمر و نهادهای حمایتی چون کمیته امداد امام خمینی(ره) باشد، به دلیل ورود سلبریتیها این نهادها نتوانستند پاسخگویی درخور و مناسبی را ارائه دهند. از چهره‌های شاخص هنرمند، ورزشکار و افراد شناخته شده که در فضای مجازی شماره حساب بانکی برای دریافت کمک نقدی اعلام کرده بودند، این انتظار می‌رود که حداقل در حد یک یادداشت درباره سرنوشت کمکی که چند میلیارد تومان بود، روشنگری کنند. حداقل باید مشخص شود این حجم از پول و سودهای انباشته شده بانکی ناشی از رسوب پول در حساب‌ها، تا چه حد می‌تواند در راه بازسازی مناطق زلزله‌زده مفید باشد.
