به گزارش الف؛ بر کسی پوشیده نیست که رژیم صهیونیستی در شرایط کنونی، در بحرانی‌ترین وضعیت خود از زمان اشغال اراضی فلسطینی و تاسیس سازوکار سیاسی جعلی اش به سر می برد. در واقع وسعت و گستره تهدیدات خارجی و همچنین داخلی(در عمق اراضی اشغالی و البته در قالب منازعات جریان مقاومت فلسطین با صهیونیست ها) علیه رژیم اشغالگر قدس به درجه ای رسیده که بسیاری از جمله "اسحاق هرتزوگ"، رئیس جمهور رژیم صهیونیستی و "بنی گانتس" وزیر جنگ سابق صهیونیست ها و در عین حال، شمار قابل توجه دیگری از مقام های کنونی و سابق این رژیم را واداشته تا از قریب الوقوع بودن جنگ داخلی و حتی فروپاشی رژیم صهیونیستی سخن بگویند. 

در این فضا، صهیونیست ها عملا چنگ زدن به هر چیزی را جهت بقای خود و کاستن از سطح تنش و بحران ها علیه خودشان، در دستورکار قرار داده اند. به عنوان مثال در روزهای گذشته شاهد بوده ایم که لابی های صهیونیستی که از قدرت زیادی در راهروهای قدرت در آمریکا برخوردارند، فشارهای فراوانی را به دولت بایدن وارد کرده اند تا روند عادی سازی روابط اسرائیل و عربستان سعودی را تسریع و تقویت کند. 

موضوعی که با تحلیل و تفسیرهای مختلفی از سوی جریان های سیاسی و رسانه ای منطقه خاورمیانه و ورای آن همراه بوده است. در عین حال، در روزهای گذشته، شاهد تشدید تحرکات گروه تروریستی داعش در منطقه نیز بوده ایم. در این راستا، این گروه تروریستی اقدام به انجام عملیات های خرابکارانه و جنایتکارانه در شهر شیراز(حمله به بارگاه حضرت شاهچراغ(ع))، سوریه(انجام حملات مکرر علیه نیروهای ارتش سوریه در مناطقی نظیر استان حما و دیر الزور) و پاکستان(حمله به گردهمایی یک حزب پاکستانی)، کرده است. 

مساله ای که بسیاری از ناظران و تحلیلگران را واداشته تا از اراده داعش با حمایت های مخفی و پنهان از آن جهت اوج گیری مجدد در منطقه خبر دهند. در این رابطه، به طور خاص سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله لبنان از ایجاد دستورکاری جدید در دولت آمریکا جهت احیای داعش در منطقه خبر داده و نسبت به انگیزه ها و اهداف این مساله هشدار داده است. بدون تردید یکی از مهمترین محرک های واشینگتن از دستورکار مذکور، ایجاد فضای تنفس تازه برای صهیونیست ها است. 

با این همه، شاید یکی از مهمترین مسائلی که رژیم اشغالگر قدس در بحث تداوم بقای خود به آن تاکید دارد، ادامه یافتن فعالیت های تشکیلات خودگردان فلسطینی ولو در ضعیف ترین شکل ممکن است. در این راستا، اخیرا اخباری نیز منتشر شده که بر اساس آن ها، نتانیاهو در یک نشست کابینه امنیتی رژیم اشغالگر قدس تاکید کرده که اسرائیل نمی تواند تشکیلات خودگردان فلسطین را از دست بدهد و در واقع باید هر کاری که می تواند جهت حراست از آن انجام دهد. در این نقطه، یک سوال عمده و محوری مطرح می شود: 

چرا رژیم صهیونیستی تا این حد روی تشکیلات خودگردان فلسطین به ریاست محمود عباس سرمایه گذاری کرده و آن را برای ادامه حیات خود ضروری می بیند؟ به نظر می رسد جهت پاسخ به این پرسش، توجه به 3 مولفه، کاملا ضروری است. 

اولا، صهیونیست ها به خوبی می دانند که تشکیلات خودگردان فلسطینی در شرایط کنونی، به دلیل مواضع سازشکارانه خود در برابر رژیم اشغالگر قدس، به شدت ضعیف و البته منزوی شده است. با این حال، آن ها به این نکته نیز توجه دارند که این تشکیلات، تنها نهادی است که به گفتگو و سازش با اسرائیل تن داده و اساسا صهیونیست ها از مجرای آن، مشروعیت قابل توجهی را برای خود می خرند. به بیان ساده تر، در شرایطی که جو کلی جامعه فلسطین، حامی و هوادارِ تقابل سخت و مسلحانه با رویه های اشغالگرانه رژیم صهیونیستی است، وجود تشکیلات خودگردان برای صهیونیست ها نعمتی است که باید آن را غنیمت بشمرند. 

دوم اینکه رژیم صهیونیستی با طرح این ادعای عوام فریبانه که عملا با تشکیلات خودگردان به عنوان نماینده کلیت جامعه فلسطین در تعامل است، عملا برای اقدامات سرکوبگرانه خود بر پایه توافقاتی که با تشکیلات خودگردان حاصل می کند، مشروعیت می خرد و به دنبال ایجاد مقبولیت بین المللی است. توجه داشته باشیم که تنها رژیم صهیونیستی نیست که از نفوذ بالایی در تشکیلات خودگردان برخودار است، بلکه قدرت های غربی نظری آمریکا و بریتانیا نیز در این حوزه به شدت فعال هستند و این تشکیلات را به سمتی هدایت می کنند که به بهترین نحو با سرکوب ملت فلسطین و تامین حداکثری منافع صهیونیست ها همراه است. 

و در نهایت سوم اینکه رژیم صهیونیستی با زنده نگه داشتن تشکیلات خودگردان فلسطینی به عنوان سازوکاری که در درون خود با فساد و جنگ قدرت قابل توجهی رو به رو است، عملا سعی دارد تا زمینه های ایجاد انشقاق و چند دستگی در جامعه فلسطینی را زنده نگه دارد و به دنبال آن است تا  از رفع قطبی گرایی های سیاسی در جامعه فلسطینی و اتحاد تمامی آحاد جامعه فلسطین علیه خود جلوگیری کند. 

به بیان ساده تر، تشکیلات خودگردان فلسطینی عملا این شانس را برای رژیم صهیونیستی فراهم می کند تا بازی تکراری و قدیمی "تفرقه بینداز و حکومت کن" را در جامعه فلسطینی به بهترین نحو به پیش برد و منافع خود را به ضرر ملت فلسطین و صرفا به دلیل منفعت طلبی های کم ارزشِ طیفی محدود در تشکیلات خودگردان به پیش برد.