به گزارش الف؛ قریب به هفت ماه از آغاز جنگ غزه می گذرد. جنگی که به معنای واقعی کلمه معادلات کلان منطقه غرب آسیا را به دوره زمانی قبل و پس از خود تقسیم کرده است. در این چهارچوب، شاهد صف آرایی طیفها و جریان های فکری و ایدئولوژیک مختلف با محوریت جنگ غزه در برابر یکدیگر بوده ایم و درست به همین دلیل است که بسیاری از ناظران و تحلیلگران مسائل راهبردی بر این باورند که جنگ غزه را بایستی ورای یک جنگ و تقابل ساده میان دو بازیگر و کنشگر در نظر گرفت.
با این همه، رژیم صهیونیستی که همواره در طی دهه های پس از تشکیل نامشروع این رژیم، در زمینه قدرت نظامی و اطلاعاتی خود ادعاهای دور و درازی را مطرح کرده، با یک بحران و شوک قابل توجه مواجه شده است. از یک سو، مقام های ارشد صهیونیست مدام دست به موضع گیریهای تهاجمی و از موضعِ قدرت می زنند اما از سوی دیگر، اکنون که بیش از شش ماه از آغاز جنگ غزه می گذرد، هنوز نتوانسته اند به اهداف اعلامی خود در قالب جنگ مذکور که نابودی جنبش حماس و آزادسازی اسرای صهیونیست است، دست یابند.
البته که مقام های ارشد نظامی و اطلاعاتی اسبق صهیونیست مدام به نتانیاهو و کابینه جنگی صهیونیست ها هشدار می دهند که بهتر است هر چه سریعتر به جنگ غزه خاتمه دهند. جنگی که تاکنون موجب کشته، مجروح و مفقود شدن بیش از 100 هزار فلسطینی ساکن در نوار غزه شده و با توجه به ویرانی های گسترده ای که برای نوار غزه به بار آورده، بیش از هر زمان دیگری صهیونیست ها را در محیط بین المللی بدنام و رسوا کرده است. موضوعی که نمود عینی خود را در وضعیت کنونی در قالب اعتراضات گسترده در دانشگاه های غربی و به طور خاص در کشور آمریکا به نمایش گذاشته است.
جالبتر اینکه جامعه صهیونیست ها نیز در بحبوحه جنگ غزه به شدت دچار انشقاق شده و گزارش های مختلف از چند برابر بودن آمارهای واقعی تلفات نظامیان اسرائیلی در مقایسه با آمارهای اعلام شده و البته وارد آمدن آسیب های روحی به بیش از 100 هزار صهیونیست در جریان جنگ غزه اشاره دارند.
با این همه، به تازگی شاهد انتشار یک گزارش جنجالی در نشریه نیویورک تایمز با عنوان "واقعیت های تلخ جنگ اسرائیل در غزه" بوده ایم. گزارشی که بازتاب های گسترده ای نیز پیدا کرده و در قالب آن، این نکته افشا شده که دولت آمریکا به رژیم اشغالگر قدس اعلام کرده که بهتر است به صورت ظاهری در جنگ غزه اعلام پیروزی کند و هر چه سریعتر از نوار غزه خارج شود و در عوض، ترور هدفمند رهبران حماس را دنبال کند. دستورکاری که به طور طبیعی با حمایت های گسترده جریان های رسانه ای غربی و به طور خاص آمریکایی ها همراه خواهد شد.
در گزارش مذکور تاکید می شود که اسرائیل هیچکدام از شرایطی که بر پایه آن ها بتواند در قامت یک پیروزِ واقعی از جنگ غزه خارج شود را ندارد. تل آویو نتوانسته حماس را تضعیف کند و حتی اسرائیل نتوانسته شبکه تونل های زیرزمینی حماس را از کار بیندازد و هنوز هم شاهدیم که رزمندگان فلسطینی عملیات هایی را با استفاده از این تونل های علیه صهیونیست ها انجام می دهند. بنابراین بهتر است که اسرائیل با ماجراجویی های بیشتر، زمینه را برای انزوای گسترده تر خود و دولت آمریکا در عرصه بین المللی فراهم نکند.
معادلاتی که همه و همه 2 پیام عمده را مخابره می کنند. اول اینکه در جریان تحولات جنگ غزه، رجزخوانی های گاه و بیگاه مقام های ارشد اسرائیل بیش از آنکه از موضع قدرت باشند، سعی دارند تا ضعف و ناتوانی آن ها را لاپوشانی کنند. و الا واقعیت های صهیونیست ها در جریان جنگ غزه به مراتب تلخ تر از این حرف ها هستند.
دوم اینکه سطح فشارها علیه رژیم اشغالگر قدس به قدری افزایش یافته که حتی متحد نزدیک آن یعنی دولت آمریکا نیز دیگر حاضر به پذیرش هزینه های همراهی با تل آویو در اِعمال جنایت علیه ملت فلسطین نیست. با این همه، همانطور که پیشتر نیز گفته شد، آنچه که افکار عومی جهان از منظر امپراطوری و هژمونی رسانه ای غربی-صهیوستی می بینند، به غلط، موضوعات انحرافی دیگری است که در مواجهه با آن ها باید هوشیار بود.
