حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب در سخنرانی خود به مناسبت روز جهانی قدس، در بخشی که به زبان عربی و به ویژه خطاب به جوانان فلسطینی صحبت می‌کردند به بحث برگزاری همه‌پرسی با حضور همه فلسطینیان از هر گروه و مذهبی و نیز آوارگان فلسطینی در کشورهای مختلف پرداخته و تاکید کردند که فلسطینی‌ها باید مبارزه با رژیم غاصب صهیونیستی را تا اجرای این مطالبه به حق خود ادامه دهند.
درواقع رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران نخستین فردی بود که طرح اجرای همه پرسی در فلسطین برای تعیین نظام سیاسی آینده این کشور مطرح کردند. ایشان در 19 آگوست 1991 (28 مرداد 1370) رفراندوم را به عنوان بخشی از راه حل مسئله فلسطین قلمداد کردند.
رهبر معظم انقلاب در این سخنرانی تاریخی خود فرمودند: امروز این مسئله فلسطین، یکی از بزرگترین مسائل و مصایب دنیای اسلام است و در آینده نیز خواهد بود. مگر شوخی است که ملتی را از خانه و زندگی و کشور و سرزمین خود آواره کنند، غاصب مزدور خبیثی را آن‌جا بنشانند، همه‌گونه به او کمک کنند، همه‌ی جنایات او را صحه بگذارند، دستشان تا مرفق در خون مردم منطقه فرو برود، به اینها هم قانع نباشند، بخواهند از مسلمانان و از صاحبان خانه امضاء بگیرند که این خانه متعلق به آن غاصب است و صاحب‌خانه در آن حقی ندارد؟!
اما دلیل اهمیت برگزاری همه پرسی فلسطین یا همان رفراندوم که رهبر بزرگ انقلاب همواره بر آن تاکید دارند و نیز ماهیت این منطق چیست؟
برگزاری رفراندوم یک راه حل دموکراتیک به شمار می‌رود که کشورهای مختلف از جمله حامیان رژیم اسرائیل ادعاهای زیادی درباره آن دارند و بدین ترتیب نمی‌توانند اعتراضی به آن وارد کنند.
البته آمریکا و رژیم صهیونیستی بارها تلاش کرده‌اند تا این طرح رهبر انقلاب را تحریف کرده و آن را «نسل‌زدایی یهود» یا «یهودستیزی» تعبیر کنند؛ درحالی که ماهیت این طرح کاملا متفاوت است. آنگونه که در منشورهای بین‌المللی آمده نسل‌زدایی به معنای قتل عام، وارد ساختن آسیب‌های ذهنی و جسمی به افراد، ممانعت از تولید مثل و نیز کوچ اجباری افراد است؛ درحالی که این اقدامات درواقع جنایت‌های اشغالگران قدس علیه ملت فلسطین را یادآوری میکند و ارتباطی به رفراندوم ندارد.
پیشنهاد همه‌پرسی که رهبر معظم انقلاب درباره آن صحبت می‌کنند، حضور یهودیان، مسیحیان و مسلمانان فلسطین، بر اساس اسناد حقوق بشر در پای صندوق‌های رای برای تعیین نظام سیاسی سرزمین خودشان است.
علاوه بر آن طبق همه اسناد قانونی، تعیین سرنوشت یک حق عمومی برای مردم سراسر جهان است و به همه ملت‌ها اجازه ایستادگی در برابر ظلم و استکبار را می‌دهد.
بنابراین در شرایطی که صهیونیستها با مغلطه‌گری در پی سلب این حق از فلسطینیان هستند، مبارزه و مقاومت برای برگزاری همه‌پرسی تنهاترین و اصلی‌ترین راه است. رهبر معظم انقلاب نیز بر همین نکته که حق طبیعی ملت فلسطین تاکید دارند. از سوی دیگر می‌بینیم که هیچ یک از معاهدات و مذاکرات بین‌المللی که از سال 1948 تاکنون برای حمایت از حقوق فلسطینیان انجام شده به مرحله اجرا درنیامده؛ الحاق بخش‌های زیادی از کرانه باختری به اراضی اشغالی و ادعای رژیم صهیونیستی در پایتختی قدس شریف گواه بر همین امر است.
از سوی دیگر چنددستگی گروه‌های فلسطینی از زمان اشغالگری رژیم صهیونیستی در این سرزمین از جمله عوامل طولانی شدن حضور اشغالگران در اراضی فلسطین به شمار می‌آید. واقعیت این است که فلسطینی‌ها نتوانستند تحت یک رهبری و اتحاد منسجم دولتی که قادر به احقاق حق آنها باشد را تشکیل دهند و تلاش‌ها در این زمینه به ویژه در سایه سیاست‌های خائنانه تشکیلات خودگردان فلسطین و هماهنگی آن با تل‌آویو همواره به بن‌بست خورده است. بنابراین برگزاری یک همه‌پرسی با حضور همه فلسطینیان به معنای وحدت کامل میان آنها خواهد بود که می‌توانند یک صدا برای تعیین سرنوشت خود گام بردارند.
در این بین کشورهای غربی که ادعای دموکراسی دارند باید برای اجرای این طرح رهبر انقلاب که در سازمان ملل نیز به ثبت رسیده است اقدام کنند؛ اما از آنجایی که وحدت و استقلال فلسطینی‌ها با منافع محور غربی-صهیونیستی در تضاد است تاکنون اقدامی در این راستا انجام نشده است.
