در گام های اول، در بعد خارجی، این رویکرد در فاز نظامی و تسلیح گروه های تکفیری در کشورهای منطقه در پیش گرفته شد اما پس از بروز نشانه های شکست داعش و سایر جریان‌های تروریستی در عراق و سوریه و به بن بست رسیدن عربستان و متحدینش در جنگ، این بار عربستان وارد فاز سیاسی شد
طنین؛ بن سلمان پس از روی کار آمدن، به عنوان جوان کم تجربه ای که اکنون امورات یک کشور را در دست دارد، با توجه به درک موقعیت شکننده پادشاهی آل سعود در داخل و خارج، رویکردی به ظاهر تهاجمی را در پیش گرفت. در گام های اول، در بعد خارجی، این رویکرد در فاز نظامی و تسلیح گروه های تکفیری در کشورهای منطقه در پیش گرفته شد اما پس از بروز نشانه های شکست داعش و سایر جریان‌های تروریستی در عراق و سوریه و به بن بست رسیدن عربستان و متحدینش در جنگ، این بار عربستان وارد فاز سیاسی شد تا شاید آن چه را که نتوانست در میدان جنگ دست یابد، در عرصه و میدان سیاسی پیدا کند.
پس از تغییر رویکرد عربستان از فاز نظامی به فاز سیاسی، در سطح وسیعی اقدام به دعوت از شخصیت های عراقی و لبنانی به عربستان کرد تا با جذب آنان، بتواند کشورهای حامی مقاومت را درگیر تنش‌های سیاسی داخلی نماید.
بدین ترتیب، در صورت موفقیت، توانسته است شعار و هدفش که کشیدن دامنه جنگ و ناامنی و ناآرامی به داخل ایران و کشورهای حامی مقاومت در منطقه است، محقق کند.
در بعد داخلی نیز، پس از برگزاری نشست ریاض علیه ایران و به توافق رسیدن ملک سلمان و محمد بن سلمان با ترامپ، این روند، در لایه های رفتاری پیچیده و پنهانی آل‌سعود، با برکناری بن نایف از ولیعهدی و جایگزینی شتاب‌زده بن سلمان آغاز شد. اکنون با هدف مهار شاهزادگان رقیب، برخورد با شاهزادگان مخالف بن سلمان وارد فاز جدیدی شده است. به طوری که با عنوان مبارزه با فساد، این شاهزادگان دستگیر می شوند.
اگرچه، روزهای گذشته رفتار و تصمیمات سیاسی تهاجمی بن سلمان در داخل و خارج عربستان وارد فاز جدید و خشن‌تری شده اما واقعیت این است که این اقدامات در امتداد همان مسیر قبلی ولی با تاکتیک های جدید است؛ اما علت اصلی اتخاذ این تاکتیک های جدید در داخل و خارج توسط سعودی ها چیست؟
یکی از مهم ترین علل اتخاذ سیاست تهاجم سیاسی علیه کشورهای حامی مقاومت در منطقه، از سوی عربستان، همراهی و اتحاد استراتژیک پنهانی سعودی ها و رژیم صهیونیستی است. در واقع، از آن جا که عربستان و رژیم صهیونیستی، هر دو خود را در نقطه مقابل ایران تعریف می کنند، وجود چنین اتحادی کاملاً منطقی و طبیعی است. در این راستا، مشغول کردن کشورهای محور مقاومت به معضلات و مشکلات، تنش‌ها و درگیری های داخلی اعم از نظامی و سیاسی، راهکاری برای تأمین امنیت رژیم جعلی اسراییل و تأمین امنیت و بقای نظام پادشاهی عربستان سعودی از انقلاب های مردمی متاثر از جریان مقاومت در منطقه است.
درواقع، فضای امروز منطقه نسبت به دهه های گذشته، روز به روز برای بقا و ادامه حیات رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی ناامن‌تر می شود. به همین سبب عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی، درواقع، تلفیقی از رویکرد سیاسی و نظامی را در دستور کار خود دارند؛ هرجا بتوانند از طریق نظامی و با هدف از بین بردن مستقیم تهدید و هر جا که توان اقدام نظامی نداشته باشند، از گزینه سیاسی برای حذف یا کنترل تهدید و مشغول کردن آن به مسایلی غیر از رژیم صهیونیستی استفاده می کنند. به همین سبب است که اگرچه عربستان درگیر جنگ در یمن است و سعی دارد با محاصره مردم یمن، آنان را از پای در آورد، در لبنان و عراق،که سیاست های نظامی در قالب جریان های تکفیری و جنگ نیابتی شکست خورده، تهاجم سیاسی را دنبال می کند. همچنین از آن جا که در مغلوب کردن حزب الله در سوریه باز مانده است، سناریوی استعفای سعد حریری را به راه می اندازد تا لبنان را درگیر تنشی داخلی کند و تضعیف حزب الله را در داخل لبنان و از طریق سیاسی پیگیری کند.
و اما در بعد داخلی، کهولت سن و بیماری ملک سلمان و پیش‌بینی بروز موانع و بحران‌های بسیار پس از مرگ ملک سلمان از سوی سایر شاهزادگان سعودی برای پادشاهی محمد بن سلمان، از جمله مهم ترین علل شتاب زدگی ملک سلمان و محمد بن سلمان در برخورد شدید و قهری با شاهزادگان مخالف است. همچنین این برخوردها نشان می دهد، مخالفت این شاهزادگان با پادشاهی بن سلمان، بسیار جدی است. از این رو، بن سلمان تلاش می‌کند تا در سایه پادشاهی پدر، پایه‌های حضور خود در قدرت را به هر شکل ممکن مستحکم نماید تا بقای خود را در قدرت تضمین کند.
