تروریست های تکفیری در ساعات اخیر پیشروی های قابل توجهی را در محورهای گوناگون در خاک سوریه انجام داده اند. در این راستا، اخبار مختلفی در مورد تشدید درگیری ها میان ارتش سوریه و تروریست های تحریر الشام در حوالی شهر راهبردی حمص منتشر می شود. 

در عین حال، در شرق و جنوب سوریه نیز اخبار مختلف حاکی از تسلط جریان های مخالف با نظام سیاسی سوریه به برخی شهرها و مناطق مهم هستند. در این چهارچوب، برخی به طور خاص این گزاره را مطرح می‌کنند که هیچ بعید نیست تروریست ها به زودی در مسیر دمشق پایتخت سوریه قرار گیرند و نظام سیاسی سوریه به نحوی جدی با تهدید رو به رو شود. 

در این رابطه، یکی از سوالاتی که در بحبوحه تحولات روزهای اخیر در سوریه و اوج گیری ناامنی در این کشور به کرات پرسیده شده این است که چرا ارتش سوریه آنطور که باید و شاید مقاومت نمی کند؟ بر اساس آمارهای نهادها و اندیشکده های معتبر دفاعی و نظامی در جهان، ارتش عربی سوریه بیش از 200 هزار نیرو در اختیار دارد و البته که از توان موشکی و هوایی و زرهی نسبتا خوبی سود می برد. 

این در حالی است که تروریست های تکفیری به مراتب نیروهای کمتری را در اختیار دارند و برخی منابع تعداد آن ها را 20 هزار نفر قید می کنند. به نظر می رسد برای پاسخ به پرسش مذکور، توجه به 2 مولفه ضروری است. 

اولا، سوریه سال هاست که در آتش جنگ داخلی و ناامنی می سوزد. این مساله سبب شده تا این کشور یک سقوط آزاد بزرگ اقتصادی را تجربه کند. این موضوع تا حد زیادی استانداردهای رفاهی و اقتصادی در این کشور را هم کاهش داده است به نحوی که برخی از رسانه ها به طور خاص به این نکته اشاره می کنند که برخی نظامیان سوری با حقوقی که دولت به آن ها می دهد توان اداره یک زندگی عادی را هم ندارند. حال در این وضعیت، ارتش سوریه و پرسنل آن اراده جدی را برای دفاع از کشور و نظام سیاسی خود ندارند. 

نکته دوم اینکه باید توجه داشته باشیم که سوریه هنوز تا حد زیادی ساختارهای قبیله ای و طایفه ای خود را در بخش های مختلفی این کشور حفظ کرده است. در این چهارچوب، در مدت اخیر و البته در جریان جنگ داخلی سوریه دیده ایم که این قبایل در دوره های زمانی مختلف، بر علیه نظام سیاسی این کشور دست به شورش زده‌اند. 

در این میان، آنچه واضح است این نکته می باشد که به هر حال نظامیان ارتش سوریه نیز عضو همین قبائل و طوایف هستند و قبل از وفاداری به نظام سیاسی کشورشان، تابع فرمان های بزرگان قبایل و طوایف سوریه هستند. از این رو، در شرایطی که این قبایل علیه نظام سیاسی سوریه قیام کرده اند، یکی از تبعات منفی این مساله را می‌توان در بروز بحران های داخلی در ارتش سوریه و نبرد آن با تروریست ها و حراست از کیان ملی سوریه مشاهده کرد. موضوعاتی که همه و همه سوریه را به وضعیت بحران زده کنونی رسانده اند.