به گزارش الف؛ پایگاه خبری "میدل ایست آی" در گزارشی با اشاره به هفتاد و پنج سالگیِ تاسیس رژیم جعلی اسرائیل، به طور خاص سعی کرده به بررسی این سوال اساسی بپردازد که چرا وجود رژیم صهیونیستی برای غرب از اهمیت راهبردی برخوردار است؟ 

پایگاه خبری میدل ایست آی در گزارش خود می نویسد: «هفتاد و پنج سال پیش در یکچنین روزهایی، یک رژیم غیرعادی و اشغالگر به منطقه خاورمیانه تحمیل شد. از هر منظری که بنگریم، این رژیم با سازوکارهای فرهنگی و ضداستعماری منطقه خاورمیانه در تضاد بود و برخلاف ادعاهای دو و دراز خود نیز از هیچ سابقه تاریخی در منطقه برخوردار نبود. 

از همان آغاز، رژیم اسرائیل مولودِ سیاست های کشورهای غربی بود. یک رژیم استعماری که هدفِ اعلامی خود را جذبِ تمامی یهودیان جهان اعلام کرد. افرادی که اگر جذب اسرائیل نمی شدند، به احتمال زیاد، روانه اروپا و آمریکا می شدند. این رژیم جعلی بارها بارها در تولید تاریخ خود اقدام به نقض حقوق بین‌الملل، حمله به همسایگان، اذیت و آزار فسلطینی ها، و تحمیل نظام آپارتایدی به آن ها کرده است. شگفت انگیز است که یکچنین رژیمی، حمایت های گسترده ای را از دولت های غربی دریافت کرده و می کند. دولت هایی که انگار نسبت به رویه های مجرمانه و غیرقانونی اسرائیل، نمی خواهند هیچ موضع گیری الا سکوت محض داشته باشند. 

جالب است که پس از آغاز جنگ اوکراین، دولت های غربی تحریم های گسترده ای را علیه روسیه به بهانه آنچه نقض حقوق اوکراینی ها عنوان شد، تحمیل کردند با این حال، همین دولت ها نسبت به جنایات چند دهه ای اسرائیل علیه ملت فلسطین، سکوت می کنند و حتی شاهدیم که به نوعی از آن ها حمایت هم می کنند. 

در سال جاری و تا به امروز، اسرائیل اقدام به شهادت رساندنِ بیش از 130 فسلطینی کرده است. این رژیم همچنان نوار غزه را تحت محاصره دارد و گاه و بیگاه به بمباران آن اقدام می کند. در عین حال، صهیونیست ها بیش از پیش به غصب سرزمین های فلسطینی به ویژه در کرانه باختری نیز می پردازند. با این حال، همانطور که پیشتر نیز گفته شد، غرب به نحوی رفتار می کند که انگار هیچیک از این اتفاقات نمی افتند. 

پس از گذشته 75 سال از تاسیس رژیم جعلی اسرائیل و حمایت های آشکار غرب از آن، خوب است که ریشه های اصلی این رفتارِ مغرضانه کشورهای غربی نیز توضیح داده شده و درک گردد. غرب مدت هاست که نوعی فضای مصونیت را در جنایت کردن و انجام اقدامات مجرمانه، برای رژیم اسرائیل فراهم کرده است. توجه داشته باشیم که اگر حمایت های غرب از اسرائیل نبود، این رژیم مدت‌ها قبل بر اثر مبارزات ملت فلسطین نابود شده بود و فلسطینی‌ها جایگاه اصلی خود را پیدا می کردند. 

اسرائیل و استعمارِ ملت فلسطین

فلسطین برای قدرت های غربی پس از جنگ جهانی دوم همچون موهبتی بود که باید از ظرفیت‌های آن در راستای منافع خود بهره می بردند. آن ها بر این باور بودند که بایستی سرزمینی را خارج از اروپا و آمریکا برای تجمع یهودیان اختصاص دهند. آن ها به طور خاص در سال 1938، خود از پذیرش یهودیانی که از ترس نازی ها از آلمان گریخته بودند، خودداری کردند. در این رابطه آن ها هیچ جایی را بهتر از فلسطین ندیدند. این دستورکار به نحو ویژه ای توسط بریتانیا مدیریت شد. 

گزارش سال 1946 "کمیته انگلیسی-آمریکایی" نیز دقیقا با هدف ارزیابی این گزاره که اراضی فلسطینی می تواند میزبان ایجاد یک دولت جعلی با نام اسرائیل باشد یا خیر، ارائه شد. جالب اینکه این گزارش معطوف به پذیرش افرادی بود که حتی خودِ دولت های اروپایی نیز از پذیرش آن ها سر باز می زدند. فلسطینی ها به خوبی نسبت خطر صهیونیسم علیه کشورشان آگاه بودند. آنها می دانستند که بر اساس همین ایدئولوژی صهیونیسم است که حتی بعضا یهودیان در قاره اروپا محاکمه می شدند. با این همه، غرب به راحتی در سال 1949، روند عضویت اسرائیل به عنوان یک دولت در سازمان ملل متحد را تسهیل و تسریع کرد. 

عجیب است که سازمان ملل با عضویت دولتی تحت تاثیر تحریکات غرب موافقت کرد که منشور این سازمان را به صراحت زیر پا می گذاشت، مرزهای ثابتی نداشت، و اساس با خشونت و پاکسازی قومیتی نیز ایحاد شده بود. از همه بدتر که اساسا این رژیم امکان زندگی مسالمت آمیز با دیگران را نداشت و هیچ تضمینی نیز نمی توانست بدهد که به قطعنامه های سازمان ملل متحد مخصوصا در مورد فلسطینی ها احترام خواهد گذاشت. 

غرب با این بهانه که یهودیان در جریان جنگ جهانی دوم از یهودی‌ستیزی شدید رنج برده اند، اقدام به حمایت از تشکیل رژیم اسرائیل کرد. این در حالی است خودِ دولت های غربی بیشترین مولفه های یهودی‌ستیزانه را دارند. البته که جلوه های این مساله تا حد زیادی از چشم افکار عمومی مخفی هستند و کمتر کسی آن ها را می بیند. 

وضعیت ویژه  

انجام مانورهای گسترده از سوی جریان های سیاسی و رسانه ای حامی رژیم اسرائیل مبنی بر  اینکه یهودی‌ستیزی گسترده ای در جهان در جریان است، عملا به رژیم اسرائیل این امکان را داده تا از موقعیت خود به عنوان یک دولت یهودی حراست کند. با این همه، این نکته که اسرائیل ابزاری برای امپریالیسم غرب در خاورمیانه و ورای آن است و می تواند تا حدی نیازهای غربی ها در زمینه تامین فناوری های نظارتی و جاسوسی را تامین کند، بیش از پیش به جذابیت اسرائیل نزد کشورهای غربی می افزاید. با این حال، همه این مسائل نیز نمی توانند توضیح دهنده موقعیت حساس و حتی مقدس رژیم اسرائیل نزد کشورهای غربی باشند.  

درست به همین دلیل هم است که می بینیم که غرب علی‌رغم شواهد فراوانی که علیه راه حل ایجاد دو کشور در اراضی فلسطینی وجود دارد، قویا از آن حمایت می کند. بگذریم که اساسا این دسته از دولت ها هرگونه مساله ای که علیه این گزاره مطرح شود که باید یک دولت در سرزمین های فلسطینی حاکم باشد و آن دولت نیز چیزی جز دولت فلسطین نیست را رد می کنند. 

نگاهی گذرا به نقشه ثابت می کند که هیچ راه حلی جز ایجاد یک دولت فسلطینی برای منازعه فلسطینی ها و اسرائیل وجود ندارد. از زمان جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1967، قلمرو میان کرانه باختری رود اردن و دریای مدیترانه، عملا توسط یک رژیم نامشروع با نام اسرائیل اداره می شود. جمعیتی که در این حوزه جغرافیایی زندگی می کنند تشکیل شده از حدودا نیمی از عرب های فلسطینی و نیمی از یهودیان اسرائیلی است. 

به دلیل وجود یک نظام سیاسی آپارتایدی در اراضی اشغالی، نیمه عربیِ جمعیت اراضی اشغالی هیچ سودی از حقوق برابر در مقایسه با یهودیان نمی برند و اکثریت اعراب نیز اساسا هیچ حقی ندارند. در این فضا، تنها راه حل برای بحران ایجاد شده این است که: حقوق همه افراد احیا شود و نظام استبدادی و سرکوبگر اسرائیل نیز خاتمه یابد. 

باید بدانیم که هیچ دموکراسی در اراضی اشغالی و برای فلسطینی ها بدون نابودی اسرائیل محقق نمی شود. تنها در صورتی که صهیونیسم از بین برود و برتری جویی یهودیان و بی عدالتی های آن ها در اراضی اشغالی خاتمه یابد، می توان به ایجاد صلح و ثبات در اراضی فلسطینی امیدوار بود.»

لینک: 

https://www.middleeasteye.net/opinion/israel-west-so-vital-why