در ضرورت کتاب و کتابخوانی خلع سلاح!

احمد راسخی لنگرودی،   3991006121

در کودکی هر قدر از کتاب دور بودم، در این چند دهه به کتاب نزدیک شدم. اصلا جانم به کتاب بسته است. به چیزی کمتر از کتاب رضایت نمیدهم. اگر خیلی خوش اقبال باشم به قول سارتر زندگی ام را در میان کتابها به پایان خواهم برد

خلع سلاح!

در کودکی هر قدر از کتاب دور بودم، در این چند دهه به کتاب نزدیک شدم. اصلا جانم به کتاب بسته است. به چیزی کمتر از کتاب رضایت نمیدهم. اگر خیلی خوش اقبال باشم به قول سارتر زندگی ام را در میان کتابها به پایان خواهم برد.

   اتاق کارم را کتابخانه تشکیل میدهد. دو ضلع دیوار را تماما کتاب اشغال کرده است. قفسه ای خالی نیست که چند کتاب نورسیده در آن بتپانم. مثل آجر به هم فشرده اند. به این میاندیشم که اگر این آجرهای کاغذی و رنگ و وارنگ نبود عمارت ذهنم چگونه قد میکشید و بالا میرفت!؟ اصلا در آن صورت حرفی برای گفتن داشتم؟ یا از هر حرفم عمارتی رو به ویرانی میرفت!؟

   صبحگاهان که از خواب برمیخیزم با این کتابها گرم میشوم و گرنه سردِ سردم. اجاق ذهنم کور است. حتم که در اجاق خاموش کلمه ای حتی دُم نمی جنباند که مرا دقایقی سرگرم خود کند. شکر خدا سرم گرم این دو سه هزار آجر کاغذی است که عمودی کنار هم چیده شده اند. هر یکش تداعی گر قصه ای است. قصه هایی که قصه پردازانش اکثرا رفته اند و با قلم خود گرد کلمه در اوراق سفید پاشیده اند.

   این قصه ها سالهاست که با من زندگی میکنند. هیچیک برای من ناآشنا نیست. حتی آن قصه ای که با باورهایم اندکی ناهمخوان می آید. با همین ها هم کنار میآیم. بدون اینها در شلوغترین جاها هم که باشم، تنهایم. اینها به من شوق زندگی می دهند. عصای نوشتنم میشوند. گاه فرازی از یک قصه مرا سوق میدهد به غلتیدن در جاده نوشتن. نوشتنم را مدیون این کتابهایم.

   نمیدانم چرا در این پیرانه سری قصه پردازان برایم جذابتر از قصه ها میآیند؟! دائم سر در کار و بارشان میکنم. میخواهم شناسنامه اشان را زیر و رو کنم؛ اینکه در روزگاران خود چه ها کرده اند و چه ها نکرده اند. اوراق عمرشان چگونه رقم خورده است؟ چگونه این زندگی گرانبار را برای خود قابل تحمل کرده اند؟ در اثنای خواندن با آنها حرف میزنم. با آنها نشست و برخاست میکنم. حس و حال آنها را پیدا میکنم. بیش از نیمی از ساعات مطالعات روزانه ام را به خواندن خاطرات بزرگان پیوند میزنم. راستش، معنای زندگی را در لابلای همین خاطرات پیدا میکنم.

   از شما چه پنهان، گاه به خواندن خاطرات که مشغول میشوم احساس دوگانه ای به من دست میدهد؛ «حسادت» و «حقارت». این احساس دوگانه خیلی زود خلع سلاحم میکند. چندان که نتوانم حرفی برای گفتن داشته باشم. از خودم میپرسم: مرد حسابی! ارزش آن را داشت که دستی دستی خودت را خلع سلاح کنی؟! لابد داشته است!...

yektanetتریبونخرید ارز دیجیتال از والکس

پربحث‌های هفته

  1. اقدامی  اشتباه، در زمانی اشتباه تر!

  2. بازی با کلمات

  3. کوچه زیباکلام هنوز تیر چراغ برق دارد؟!

  4. اعتراض حواله داران پژو پارس به افزایش قیمت ۴۰۰ میلیونی

  5. حمایت اژه‌ای و رئیسی از طرح عفاف و حجاب فراجا/ انتقاد تلویحی روزنامه اصولگرا از حسین شریعتمداری

  6. توافق جدید ایران و آمریکا چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟

  7. رئیسی هم به گشت ارشاد تذکر داد؟/ روایت فضائلی از علت تاکید رهبری بر وحدت

  8. یادداشت حسین شریعتمداری؛ دوستانه با برادر فضائلی

  9. گزارش میدانی از طرح نور فراجا

  10. مجلس مقابل این اقدام بایستد

  11. اطلاعیه شماره ۳ فراجا درباره اجرای «طرح نور»  

  12. نحوه رفتار متفاوت فروشندگان در برابر پوشش حجاب مشتریان

  13. رادان:‌ طرح نور با قوت ادامه دارد

  14. چرا این همه " در پوستینِ خَلق" می افتیم؟!

  15. این ابهامات مناقشه‌برانگیز را برطرف کنید

  16. تاکید رئیسی بر اجرای قانون عفاف و حجاب

  17. واکنش بلینکن به حادثه اصفهان/ به مجازات ایران پایبند هستیم!  

  18. وقتی «بوقلمون» هم مقابل «رضا پهلوی» کم می‌آورد!

  19. وزارت راه در شناسایی خانه‌های خالی مسئول است

  20. برخی مسئولان بدلیل کارهای بی‌قاعده در زمینه حجاب تذکر گرفتند        

  21. واکنش مشاور قالیباف به حواشی اخیر گشت ارشاد/ روایت ظریف از علت عدم مذاکره با ترامپ

  22. حضور حسین حسینی در دادسرای فرهنگ و رسانه با شکایت فراجا

  23. موضع رئیس عدلیه در خصوص ورود فراجا به مسئله حجاب/ اژه‌ای: در قضیه حجاب می‌توانیم بگوییم «کی بود کی بود، من نبودم؟»

  24. موفقیت ایران در ساخت موتور بنزینی ۶ سیلندر + تصاویر

  25. اشتباه برخی گروه‌ها در مقابله با توئیت فضائلی

آخرین عناوین