به گزارش الف؛ مدت زمان زیادی از حرکتِ زیردریایی اتمی آمریکا با نامِ "یو اس اس فلوریدا" از دریای مدیترانه به منطقه خلیج فارس نمی گذرد، با این حال، تحلیل و تفسیرهای جریان های سیاسی و رسانه ای غربی و منطقه‌ای در مورد اقدام و تحرک معنادارِ آمریکا، همچنان ادامه دارد. 

در این راستا، برخی حامیان و متحدان آمریکا، این اقدام آمریکا را نمونه ای جدی از اراده آن در پیشبرد سیاست‌هایش به ویژه در قبال منطقه خاورمیانه و کنتشگران مهم حاضر در آن نظیر ایران ارزیابی کرده اند با این حال، کنار هم قرار دادنِ برخی تکه های پازل در مورد تحولات جاری منطقه ای، بیش از آنکه تحرک اخیر واشنگتن را به نمودی از اراده جدی و پیام قدرت این کشور تبدیل کند، به طور عینی وحشت و هراس روز افزون آن را در رابطه با معادلات راهبردی منطقه غرب آسیا به ذهن متبادر می کند. 

به طور خاص در این رابطه می توان به 3 رویداد و روند منطقه ای که واشینگتن را وادار به نشان دادن واکنش در چهارچوبی نظیر اعزام زیردریایی اتمی اش به منطقه خلیج فارس کرده، اشاره کرد.  

1: وحشت آمریکا از وضعیت بغرنج اسرائیل

اسرائیل متحد راهبردی آمریکا در منطقه غرب آسیا است و سال هاست که این رژیم سیاسی، یکی از اهرم های اصلی پیشبرد سیاست های منطقه ای آمریکا است. با این حال، در روزها و ماه های اخیر، اراضی اشغالی به دلیل برگزاری اعتراضات و اعتصابات گسترده معترضان اسرائیلی که شدیدا نسبت به طرح اصلاحات قضایی نتانیاهو اعتراض داشته اند و در عین حال، تحرکات نیروهای افراطی در کابینه دولت نتانیاهو را آسیبی جدی به حقوق و منافع خود در نظر می گیرند و در این راستا شاهد واکنش گسترده راکتی جریان مقاومت فلسطین از غزه، سوریه، و جنوب لبنان در واکنش به سرکوب وحشیانه نمازگزاران فلسطینی حاضر در مسجد الاقصی(در ماه مبارک رمضان) از سوی نیروهای افراطی رژیم اشغالگر قدس بوده اند، به دغدغه ای جدی برای دولت آمریکا تبدیل شده است. 

به بیان ساده تر، دولت آمریکا به شدت موقعیت رژیم اشغالگر قدس به عوان متحد راهبردی خود را در خطر می‌بیند و از بیمِ همین مساله نیز اقدام به تقویت اهرم های نظامی خود در منطقه جهت حراست از منافعش می‌کند. 

2: نگرانی از تضعیف موقعیت نیروهای آمریکایی در منطقه غرب آسیا

مروری کوتاه و گذار بر آنچه به نیروهای نظامی آمریکا در منطقه غرب آسیا در سال های اخیر گذشته نشان می‌دهد که موقعیت نظامی و نفوذ آمریکا در این منطقه مدام رو به ضعف حرکت کرده است. شکست های آمریکا در افغانستان و متعاقبا تضعیف موقعیت آن در عراق و سوریه، نمونه هایی ساده از این مساله هستند. با این حال، در روزهای اخیر و در پی تشدید درگیری های گروه های وابسته به جریان مقاومت علیه نیروهای نظامی آمریکایی حاضر در سوریه(که به چپاول منابع نفتی این کشور می پردازند)، آمریکا بیش از هر زمان دیگری نسبت به تامین بی دغدغه منافع خود در منطقه نگران شده است. 

از این رو، حمایت از نیروهای خود در منطقه را بدون انجام تحرکاتی معنا‌دار نظیر اعزام زیردریای اتمی اتش به منطقه خلیج فارس، ممکن نمی داند. در واقع، واشینگتن به دلیل ضعف اهرم های میدانی خود، سعی دارد تا طرف‌های مقابلِ خودش را با کارتی جدید رو به رو کند تا شاید آن ها دست از تحرکات خود علیه منافع و نیروهای آمریکایی حاضر در غرب آسیا و به طور خاص دستورکارهای مخرب و غیرقانونیشان بردارند. 

3: هراس آمریکا از توسعه نفوذ چین و روسیه در غرب آسیا

در نهایت باید گفت که در پی به سردی گراییدنِ روابط کشورهای مهم عرب حاشیه خلیح فارس نظیر امارات و عربستان سعودی باآمریکا و گرمیِ فزاینده روابط آن ها با چین و روسیه و البته جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک بازیگر مهم و موثر منطقه ای، واشینگتن متقاعد شده که باید دست به اقداماتی بزند تا از موقعیت خود در منطقه غرب آسیا و در رقابت با ایران، چین و روسیه حراست کند. 

البته که در این میان، واشنگتن سعی در دادنِ دلگرمی به ابوظبی و ریاض جهت ارسال این پیام به آن ها که این طیف را تنها نگذاشته و به تعهدات امنیتی خود به آن ها وفادار است هم دارد. 

مسائلی که همه و همه در کنار یکدیگر بیش از آنکه پیام قدرت آمریکا را ارسال کنند، حاملِ پیام های ضعف و وحشت این کشور هستند.