گروه تعاملی الف - دکتر جواد طلسچی یکتا؛ مددکار اجتماعی و مدیر مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران
تاب آوری اقتصادی به مثابه توانایی جامعه در پیش بینی، سازگاری و بکارگیری شرایط متغیر به سود خود است. “راهنمای محتوای راهبرد توسعه اقتصادی” در اداره امور اقتصادی ایالات متحده آمریکا، عنوان می‌کند که تاب آوری سه خصوصیت اصلی دارد:
توانایی بهبودی سریع از شوک
توانایی تحمل شوک
و به طور کلی توانایی پیشگیری از شوک
این شوک‌های اقتصادی می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
*رکود در اقتصاد ملی و جهانی که بر میزان تقاضا برای کالای بومی و هزینه ها تاثیر می‌گذارد
*رکود در صنایع حیاتی خاص تا فعالیت های اقتصادی بومی
*عوامل بیرونی نظیر بلایای طبیعی یا انسان ساخت، تعطیلی پایگاه نظامی یا بنگاه‌های بزرگ اقتصادی و تغییران آب و هوایی
در زمان رونق اقتصادی است که جوامع می‌بایست بر اقدامات مرتبط با تاب آوری متمرکز باشند. جوامع از قبل باید آمادگی لازم را داشته باشند چون شوک‌های اقتصادی همیشه در گوشه و کنار در انتظار روی دادن هستند. به این دلیل که گریزی از این شوک‌های اقتصادی نیست، رونق اقتصادی طولانی مدت در یک منطقه با توانایی اش در مواجهه با اختلالات در بنیان اقتصاد پیوند دارد.
توسعه دهندگان اقتصادی نقش مهمی را در ایجاد تاب آوری اقتصادی جامعه ایفا می‌کنند. این گروه می‌بایست نقش خودشان را از منظر قبل از حادثه و بعد از حادثه بررسی نمایند. در نتیجه راهبردهایشان در تاب آوری اقتصادی در دو موضع قرار می گیرد که در ادامه بدان ها می‌پردازیم.
اقدامات وضعیت پایدار: اقدامات قبل از وقوع حادثه که بر تلاش های طولانی مدت برای بهبود توانایی جامعه برای تحمل و پیشگیری از شوک متمرکز است. برای مثال:
تلاش برای برنامه ریزی جامع که دید جوامع را به تاب آوری یکپارچه می‌سازد.
اقداماتی برای متنوع سازی بنیان صنعت
تطبیق برنامه های حفظ تجارت و تعاملات جهت کمک به شرکت‌ها در بهبودی پس از شوک
توسعه نیروی کار که بین مشاغل و صنایع می تواند جابجا شود
استفاده از سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی برای نقشه برداری از داده‌های ایجاد مشاغل و سایت های توسعه ی در دسترس، تکمیل شده با اطلاعات مرتبط با ضرر و زیان برای ارزیابی اثرات منفی پس از وقوع حادثه
اطمینان از افزایش شبکه های ارتباطی برای حمایت از کار و تجارت و امنیت عمومی
ارتقای تداوم کار و تجارت با اطمینان از این که بنگاه ها و کسب و کارها نقاط آسیب پذیرشان را می شناسند نظیر زنجیره های تامین در مواجهه با اخلال
به کارگیری روش های مطمئن توسعه، برای مثال تعیین زیرساخت ها و ساختار ها بیرون از مواضع دشت سیلابی، حفظ زمین های طبیعی به عنوان سپر و محافظ، و حفاظت از توسعه و پیشرفت در برابر آب و هوای شدید و بد
اقدامات واکنشی: این تلاش ها پس از وقوع حادثه بوده که بر ظرفیت و توانایی جامعه برای واکنش کوتاه مدت در برابر شوک ها و نیاز به بهبودی متمرکز است. برای مثال:
برنامه بهبودی و برگشت قبل از وقوع بلایا که ذی نفعان اصلی، نقش‌ها، مسئولیت ها و اقدامات را مشخص می‌نماید.
نظام سازی برای ارتباطات منظم، پیمایش و نظارت، بروز رسانی نیاز های جامعه تجاری، جهت استفاده در حین و پس از وقوع حادثه
ظرفیت سازی برای ارتباط سریع با مسئولان اصلی (محلی، منطقه ای، استانی) برای پیوند نیاز های بخش تجارت و ارزیابی تاثیر حادثه
ایجاد سازوکار های هماهنگی و تشریک مساعی و برنامه های جانشینی مدیریتی برای نیازهای های بهبودی از حادثه به صورت کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت
