تعداد نامزدها در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری پدیده‌ای است که نیاز به تحلیل دارد و می‌بایست ریشه‌ها و انگیزه‌های پیدایش و نیز پیامدها و نتایج آن مورد بررسی قرار گیرد.
در نگاه اول ممکن است این تعدد مثبت و نشانه رویش نیروها به‌نظر برسد اما واقعیت آنست که کشور به بیش‌از یک رییس‌جمهور نیاز ندارد و افزایش نامزدها موجب تشتت و مانع رسیدن به وحدت افکار عمومی می‌شود به‌ویژه آنکه بحث رقابت با جریان غیر انقلابی را نمی‌توان از نظر دور داشت .
شگفت‌آور آن که نیروهای غیرانقلابی براساس عقل جمعی منافع شخصی و گروهی خود را در دستیابی به وحدت می‌بینند و نه‌تنها به وحدت می‌رسند بلکه براساس تخصصی که در جنگ روانی دارند برای تفرقه نیروهای انقلابی نیز برنامه‌ریزی میکنند اما نیروهای انقلابی در پوشش واژه‌ای مقدس یعنی احساس تکلیف دچار تفرقه می‌شوند و نتیجه را به رقیب واگذار می‌نمایند. اینجاست که باید از واژه احساس تکلیف زنگار زدایی کرد تا روشن شود که آیا در مسئولیت‌های اجتماعی هم مانند مسایل شخصی احساس تشخیص و تکلیف فرد کافی است یا‌آن‌که در امر حکومت باید کریمه أمرهم شورا بینهم را مبنا قرار داد یعنی تکلیف فرد را باید خواص صاحب‌نظر مشخص و از فرد یا افراد واجد شرایط تقاضا کنند که در صحنه انتخابات وارد شود آن‌چنان که در انتخاب مرجعیت شیعه این‌گونه است و گر نه روشن است که نفس اماره متدینین را از راه مفاسد اخلاقی وسوسه نمی‌کند بلکه با توجیه خدمت به مردم به افراد القای احساس تکلیف می‌نماید تا در نهایت با تکثر نامزدها جریان غیرانقلابی به پیروزی برسد .
بدون رودربایستی باید دانست همچنان که نامزد شدن برخی افراد عادی برای انتخابات را مردم به استهزاء می‌گیرند برای خواص جامعه نیز نامزد شدن عده‌ای از وزرا و وکلا و همترازان آنان این سوال مطرح است که آیا این آقایان از قدر و توانائی و منزلت سیاسی خویش در قیاس با سنگینی کار ریاست‌جمهوری آگاه نیستند؟ احتمال دیگر هم آن است که خدای‌ناکرده اهداف قدرت‌طلبانه‌ی دیگری دارند. درهر صورت و بی‌تردیدآن احساس تکلیفی که بوی قدرت‌طلبی بدهد الهی و بر پایه اخلاص و صداقت نیست زیرا امام‌خمینی شاخصه اخلاص در کارها را این‌گونه تبیین می‌فرمود که اگر کار خوب را دیگران هم انجام داده‌اند باید خوشحال شوی نه آنکه بخواهی کار خوب را فقط خودت انجام بدهی. نکته قابل‌توجه دیگر آن است که اعلام نامزدی هر فرد موجب وسوسه شدن و چشم و هم‌چشمی دیگران برای ثبت‌نام و عامل کاهش استاندارد رجل سیاسی می‌شود و درنهایت امر رسیدن به وحدت را دشوار می‌سازد.
البته یک توجیه برخی نامزدها هم آن است که اظهار می‌دارند وارد صحنه مبارزه انتخاباتی می‌شویم و در بحبوحه‌ی رقابت‌ها به وحدت می‌رسیم و به نفع نامزد پیشتاز کنار می‌رویم که البته در میدان عمل اطرافیان فرصت‌طلب معمولاً با ارائه‌ی تحلیل‌های غیرواقع‌بینانه مانع کناره‌گیری فرد می‌شوند.
چنان‌که تابه‌حال این ایثارگری قهرمانانی کمتر از تعداد انگشتان دست داشته‌است و با شدت گرفتن مبارزات انتخاباتی همان احساس تکلیف کذایی در افراد تشدید شده‌است.ازآنجاکه ریاست‌جمهوری سنگین‌ترین مسئولیت پس‌از رهبری نظام می‌باشد لازمه پیروزی در آن موفقیت دردو جهاد اصغر و اکبر است.
جهاد اصغر توفیق در جلب آراء و اعتماد مردم و جهاد اکبر موفقیت در خدمت و نوکری مردم است. لذا کسانی که می‌خواهند خودرابرای ورود به این کار عظیم آماده نمایند شایسته‌است ابتدا کارنامه‌ای برای ارزیابی عملکرد خود تهیه نمایند و به این سوالات مهم رهبر گران‌قدر پاسخ دهند که برای اقتصاد کشور برای امنیت کشور برای آسیب‌های اجتماعی برای مقابله با سیاست‌های نظام سلطه برای مسئله فرهنگ و امثال آن چه برنامه‌ای دارند و چه راه‌حل‌هایی را و لو اجمالاً ارائه می‌دهند .
کاش تعدادی از نامزدهای انقلابی دست‌به‌دست هم بدهند و با احساس تکلیفی الهی جریان انصرافی‌ها را راه‌اندازی نمایند و زمینه را برای حضور و حمایت از نامزد شاخص تر و کارآمدتر مهیا سازند
