به گزارش مهر، در ساعات گذشته، موضع تازه استیو ویتکاف در مورد مذاکرات غیر مستقیم آمریکا با ایران، شاهد یک چرخش تقریبا صد و هشتاد درجه ای بود. در حالی که وی در روزهای گذشته و در حین و پس از مذاکرات عمان، بر ادامه برنامه غنی سازی ایران و گفت‌وگو صرفا در موضوع هسته‌ای تاکید کرده بود، ناگهان با انتشار یک پست در شبکه اجتماعی ایکس از ضرورت نابودی برنامه هسته ای ایران و برخی صنایع نظامی ایران سخن گفت؛ موضعی که واکنش سخنگوی وزارت امور خارجه ایران را در پی داشت.
اسماعیل بقائی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، اظهارات ویتکاف را خطایی اساسی تفسیر کرد و نوشت که این اظهارات حتما به عنوان نشانه هایی از عدم حسن نیت و جدیت آمریکایی ها در مذاکرات تلقی خواهد شد. وی همچنین با هشدار درباره تندروهایی در آمریکا که به دنبال تحمیل اراده‌شان برای دولت آمریکا برای تخریب مذاکرات هستند، افزود که خطاهای نشات گرفته از این نگاه ها و رویکردهای افراطی، می تواند مسیر تازه شکل گرفته مذاکرات را بر هم زند.
سخنگوی وزارت امور خارجه در این باره نوشت: «تغییر دروازه در فوتبال یک خطای بنیادین و یک حرکت غیرمنصفانه است. (خطایی که برخی از تندروهای آمریکایی که هنر توافق برد – برد را نمی فهمند، آن را بر دولت و مذاکره کننده آمریکایی تحمیل می کنند) در دیپلماسی چنین خطایی می‌تواند یک شروع تازه که با دشواری آغاز شده را از بین ببرد.چنین حرکتی می‌تواند به منزله عدم جدیت و حسن نیت تلقی شود. باید برای تغییر، حرکت جدی انجام داد».
این تذکر سخنگوی وزارت امور خارجه به طرف آمریکایی در حالی است که به نظر می رسد برخی از مقامات در ایالات متحده آمریکا، هنوز نخواسته اند که موضع‌گیری خود را بر اساس واقعیت‌ها بنا کنند و گویا هنوز بر افسانه‌ها تاکید می کنند.
آنچه مسلم است، اینکه طرف آمریکایی باید این موضوع را درک کرده باشد که اکنون زمان آن است که از بازتولید روایت‌های نادرست در مورد ایران پرهیز کند، چرا که سال‌هاست در آمریکا پیش‌فرض‌های نادرست و تصویرسازی مخرب از ایران جای قضاوت منطقی را گرفته است و همین موجب شکست تلاش ها برای درک درست مساله از سوی آنان شده است.
لذا لازم است مقامات مذاکره کننده جدید در آمریکا سیاست خود را بر واقعیت‌های میدانی و درس‌های شکست‌های گذشته استوار سازند تا زمینه های مشترک برای تداوم یک گفت و گوی سازنده فراهم شود. علاوه بر عدم تکیه بر روایت های نامعتبر لازم است طرف آمریکایی به جای طرح مطالبات حداکثری بر منافع متقابل تکیه کنند و مثلا در مقابل راستی‌آزمایی ها، سعی در رفع موثر تحریم های اعمال شده علیه ایران داشته باشد؛ تا با تامین منافع متقابل، امکان پیشرفت ملموس در گفت و گوها حاصل شود.
