تاثیرش می شود راه تجارت باز می شود به کارگیری در صنایع دیگر

همینطور باشه بهتر از این هست که کشور را بدهیم دست یک مشت سلبریتی که مملکتی بدتر از اوکراین تحویل ما دهند و هزار پاره

دیدگاه جنابعالی خیلی سطحی و کودکانه است. مگر در جایی در دنیا موشک را برای سفره مردم میسازند؟ اصلا چگونه دارید قدرت نظامی را وارد سفره میکنید؟ با چه عقل و منطقی؟ هر چیزی جای خود دارد. هر آدم قادر به فکر کردن گندم و نان بخواد میره وزارت کشاورزی و نانوایی نه وزارت دفاع و سپاه!

اولا امنییت ارزشش بیشتر از سفره هست. دوما صادرات تسلیحات نظامی به کشورهای غیر مهاجم و دوست هم درآمد بسیار بالایی برای کشور دارد. که در بخش ارز آوری دارای اهمیت فراوان هست. ....متاسفم برای امثال برخی که فقط محتویات شکم برایتان مهم هست. البته در صورت نداشتن امنییت همان را هم نخواهید داشت. برای نمونه به تاریخ و قحطی دست ساز انگلیس در جنگ جهانی اول در ایران که باعث از دست رفتن نیمی از جمعیبت کشور شد مراجعه کنید.

هردو واجب هستند و دلیل نمیشه چون آن یکی نیست و مشکل دارد پس دیگری هم نباشد

حرفتان از اساس و پایه غلط است. هم قدرت اقتصادی هم قدرت نظامی هر دو مولفه زندگی و جامعه هستند و تاثیر فاکتوری دارند. هر فاکتور که صفر شود فاکتور دیگری نیز صفر میشود. البته قطعا هیچ وقت این دو فاکتور در هیچ جای جهان صفر نمیشوند اما هردو مولفه هستند و وجودشان با یکدیگر است. کاهش یا افزایش هر کدام موجب تاثیر بر دیگر خواهد بود. قدرت اقتصادی هم اهمیت دارد همانطور که قدرت نظامی اهمیت دارد. لطفا با سخنان مغالطه آمیز خود سعی در خودتحقیری و کم ارزش جلوه دادن این دستاورد نکنید. هرچیزی به جای خود. اقتصاد را از متخصصان اقتصادی مطالبه کنید نه از متخصصان نظامی...

دقیقا غلط و برعکس گفتید. توسعه اقتصادی بدون توسعه نظامی و امنیت اصلا امکان پذیر نیست. هر چند که توسعه اقتصادی هم در گرو همین توسعه صنعتی و کشاورزی هست که از سر ریز توسعه نظامی در بسیاری از این موارد میشود استفاده کرد.

اقتصاد در لیبرال های جنگل خواهه متاسفانه

در همه این موارد کارهای بسیار بزرگی انجام شده که برای دیدنش نیاز به چشمان بی غرض داریم. فقط در زمانهایی که به دشمن اعتماد کردیم و یا کار را به ساده لوحانی دادیم که از دشمن طمع یاری داشتند دچار عقب ماندگی شدیم.‌با توجه به آمارهای مربوط به زیر ساختها از انرژی گرفته تا حمل و نقل تا صنعت و حتی کشاورزی و مقایسه آن با قبل از انقلاب میزان پیشرفت را میشود کاملا دریافت اگر مغرضانه قضاوت نکنیم. یادتان باشد که ما در گیر جنگی تحمیلی و هست ساله بودیم که مثل همه جنگها در دنیا تا سالها باعث عقب ماندگی کشور میشود. اما فقط برای نمونه جهت اطلاع امثال شما عزیزانی که فکر میکنید چهل سال پیش همه چیز مثل الان بود عرض میکنم که در زمان هم جنگ از پودر رختشویی تا نخود و لوبیا و ..... و بسیاری از موارد هم مه وارداتی بود. در حد کل ایران فقط دو سه شهر آنهم نصفه و نیمه دارای گاز بودن که الان آمار اشتراک کار در شهر به ۹۶درصد و در روستاها به ۸۷درصد رسیده که در دنیا نمونه ای ندارد. ختی کشورهایی مثل آمریکا که گاز زیادی هم مثل ما دارند. از جاده شهری و روستایی تا آب بهداشتی و برق رسانی به روستاها هم بهترین جهش را داشته ایم. البته برای پیشرفت بیشتر راه باز هست اما با تنبلی و کنار کود ایستادن و فرمان لنگش کن دادن پیشرفت حاصل نمیشود. پس از برج طلبکاری پایین بیایید و مثل همین بچه های انقلابی که در عرصه نظامی تلاش میکنند تلاش کنید و طمع تلاش از دیگران را کنار بگذارید.

سرمایه گذاری در صنعت نظامی!!!!!؟؟ بهتر نیست که به بودجه نظامی کشور خودمان نگاه کنید و آن را با کشورهای منطقه و ختی کشورهای مینیاتوری مقایسه کنید و ببینید کشوری با وسعت و جمعیبت و ایضا تهدیداتی که داریم چند درصد این کشورها بودجه نظامی داریم؟؟ متاسفانه بودجه نظامی ما که شما بعنوان سرمایه گذاری از آن نام بردید در پایین‌ترین سطح در منطقه و حتی جهان و همسایگان نسبت به وسعت و جمعیبت و تهدیدات قرار دارد. اما این پیشرفتهای افتخار آمیز با پول حاصل نشده بلکه با کار جهادی و تلاش متعهدانه و پشتکار فرزندان انقلابی و مومن در نیروهای مسلح و وزارت دفاع و شرکتهای دانش بنیان و دانشگاهها حاصل شده نه سرمایه گذاری که شما رشک آن را میبرید. منصفانه قضاوت کردن سخت نیست.