به گزارش الف؛ پایگاه خبری "میدل ایست مانیتور" در گزارشی با اشاره به مواضع اعلامی رهبران آمریکا و رژیم صهیونیستی که مدام از وجود پیوندهای ناگسستنی میان یکدیگر صحبت می کنند و حتی روابط دو طرف را مقدس می دانند و در عین حال، پشت پرده واقعی این روابط که با موانع جدی رو به رو است و با چالش های اساسی مواجه شده است، به طور خاص به این نکته اشاره می کند که شکاف و تناقض میان ظاهر و باطن روابط آمریکا و اسرائیل به آشکارترین نقطه خود رسیده و اساسا فضای تازه ای در قالب روابط دو طرف حاکم شده است. مساله ای که البته درک آن نیازمند اتخاذ یک رویکرد تحلیلی و عمیق است. 

پایگاه خبری میدل ایست مانیتور در گزارش خود می نویسد: «رئیس جمهور اسرائیل، "اسحاق هرتزوگ" در جریان سخنرانی اخیر خود در تاریخ 19 جولای در کنگره آمریکا، هیچ نکته مهم و ارزشمند و جدیدی را ارائه نکرد. او مسائلی تکراری را در سخنرانی خود مورد اشاره قرار داد. او از پیوند به اصطلاح مقدس و همچنین تجربیات مشترک میان اسرائیل و آمریکا به عنوان مسائلی که هم از نظر وسعت و هم کیفیت منحصر به فرد هستند سخن گفت. 

با این حال، این الفاظِ تشریفاتی به دنبال پنهان کردن یک حقیقت ناخوشایند بودند: روابط میان اسرائیل و آمریکا در سطحی بنیادین دستخوش تغییر و تحول شده است. دو روز قبل از سخنرانی اسحاق هرتزوگ در کنگره آمریکا، رهبران جریان اپوزیسیون اسرائیل و نخست وزیر سابق این رژیم یعنی "یائیر لاپید" اعلام کرد که "ایالات متحده آمریکا دیگر نزدیکترین متحد اسرائیل نیست". 

البته که موضع گیری لاپید، ترکیبی از واقعیت و فرصت طلبی سیاسی را در دلِ خود داشت. لاپید و دیگر افراد حاضر در اردوگاه فکری وی تمایل دارند تا "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر کنونی رژیم اسرائیل را به دلیل تضعیف روابط اسرائیل با آمریکا هدف حمله قرار دهند. با این حال، ارزیابی یائیر لاپید چندان هم دقیق نیست. اگرچه درست است که نتانیاهو در تشدید شکاف ها میان تل آویو و واشینگتن ایفای نقش داشته، با این حال، روند کلی این مساله تا حدی زیادی تحت تاثیر دیگر مولفه ها که ترکیبی از مسائل سیاسی، ژئوپلیتیک و تغییرات جمعیتی و دیگر روندهای مرتبط هستند، بوده است. 

در این نقطه یک سوال اساسی مطرح می شود: کدام تحلیل به واقعیت نزدیکتر است؟ ادعاهای هرتزوگ در مورد پیوند مقدس اسرائیل و آمریکا و یا ادعاهای دراماتیک ترِ لاپید در مورد یک اتحاد متزلزل و رو به سقوط؟ 

جهت مخاطب قرار دادن این سوال، ما بایستی به ورای موضع گیری های اغراق‌گونه مقام های اسرائیلی و آمریکایی و به خصوص رهبران دو حزب اصلی آمریکا یعنی احزاب جمهوری‌خواه و دموکرات حرکت کنیم. از منظر زبانی، رهبران هر دو حزب بر تعهد بالای واشینگتن به اسرائیل تاکید دارند و معتقدند که این مساله ورای مسائل سیاسی است و اساسا امنیت اسرائیل بالاتر از قطب شدن سیاسی خودِ آمریکا است. 

"کوین مک کارتی" سخنگوی مجلس نمایندگان آمریکا در تاریخ یکم مای میِ گذشته در جریان یک سخنرانی در پارلمان اسرائیل، موضع گیری های همیشگی آمریکا در مورد اسرائیل را تکرار کرد. او نیز از پیوندهای ناگسستنی میان اسرائیل و آمریکا و حمایت همه جانبه آمریکا از اسرائیل سخن گفت. همانطور که پیش بینی می شد این موضع گیری ها با تشویق شدید اسرائیلی ها نیز همراه شدند. بایدن نیز همواره خود را حامی اسرائیل معرفی کرده است. در این رابطه یک سخن مشهور هم دارد. وی می گوید: "برای اینکه یک صهیونیست باشید، نیازی نیست حتما یهودی هم باشید". مساله ای که به صورت جدی از سوی دیگر متحدان اسرائیل در عرصه بین المللی نیز تکرار می شود. 

با این همه، اگرچه پیوندهای جمهوری‌خواهان با اسرائیل قوی است، یک‌چنین معادله ای لزوما در دموکرات ها صدق نمی کند. در این رابطه حتی می‌توان گفت که پیوندهای دموکرات ها با اسرائیل به شدت ضعیف است کما اینکه در ماه ژوئن سال 2022، مرکز نظرسنجی PEW گفته است که دموکرات ها به نحو قابل توجهی در حال فاصله گرفتن از اسرائیل هستند و در عین حال، مواضع نزدیکتری را در رابطه با ضرورت تعهد اسرائیل به حقوق فلسطینی ها مطرح می سازند. 

از این رو، اینکه مدام گفته می شود که مساله اسرائیل از حمایتی قوی در آمریکا به ویژه در میان احزاب اصلی آن برخوردار است، بی هیچ وجه درست نیست. درست به همین دلیل است که می بینیم بیش از هفت ماه است که بایدن از ارسال دعوتنامه برای نتانیاهو به عنوان نخست وزیر جدیدی اسرائیل جهت بازدید از آمریکا خودداری می کند. 

در این میان، بسیاری از اسرائیلی ها نیز چالش های جدی با دولت نتانیاهو دارند و معتقدند که این دولت راه برای دیکتاتوری تمام عیار در اراضی اشغالی باز می کند. دستورکاری که نتانیاهو تمرکز ویژه ای بر محقق کردن آن دارد. بایدن نیز تاکنون انتقادات فراوانی را علیه نتانیاهو مطرح کرده و هشدار داده که اسرائیل با وضعیت کنونی خود توان ادامه دادن به مسیرش به صورت عادی را ندارد. جالب است که فردی نظیر بایدن در مورد اسرائیل این حرف را می زند زیرا او پیشتر به صورت ظاهری هیچ‌گونه انتقادی را علیه اسرائیل بر نمی تابید. 

توجه داشته باشیم که آمریکا سالانه 3.8 میلیارد دلار کمک مالی را به اسرائیل در حوزه مسائل نظامی اعطا می‌کند. در این چهارچوب، اگر روندهای ضداسرائیلی در میان دموکرات ها ادامه پیدا کند، درخواست ها جهت عقب نشینی از ارائه این کمک ها در سال آتی، به هیچ عنوان پدیده ای عجیب نخواهد بود. در تاریخ 17 جولای سال جاری میلادی، بایدن بالاخره تحت فشار لابی های اسرائیل در آمریکا، نتانیاهو را به کاخ سفید دعوت کرد. با این حال، انجام گرفتن این سفر آن هم در فضایی که اعتراضات ضد نتانیاهو با قدرت در اراضی اشغالی دنبال می شود، نمی تواند تاثیر مثبتی را بر احیا و بهبود روابط تل آویو-واشینگتن بگذارد. 

در واقع، حتی اگر روند اعتراضات در اسرائیل متوقف هم شود، روابط میان آمریکا و اسرائیل به حالت عادی برنمی گردد. برای بیش از یک دهه، آمریکا به نحوی تدریجی از منطقه خاورمیانه فاصله گرفته است. مساله ای که تا حدی تحت تاثیر نتایج فاجعه بارِ حمله آمریکا به عراق است و البته که تا حدی نیز ناشی از قدرت گیری چین در منطقه آسیا-پاسفیک و حساسیت واشینگتن در این رابطه است. در این راستا، عقب نشینی آمریکا از خاورمیانه، زنگ های خطر را در اسرائیل به صدا درآورده است و بسیاری از سیاستمداران اسرائیلی تاکید دارند که تل آویو باید صرفا بر خود تکیه کند. این مساله سبب شده تا اسرائیل به دنبال یافتن متحدان جدید به ویژه در میان کشورهای در حال توسعه باشد. 

نکته قابل تامل این است که اسرائیل هم علنا به هیچ یک از ابتکارات منطقه ای دولت بایدن توجهی نمی کند. در این راستا، بسیاری بر این باورند که فاصله گرفتن اسرائیل از آمریکا روندی تدریجی را طی کرده و صرفا توسط دولت نتانیاهو تسریع شده است. در تاریخ 10 جولای گذشته، "ایتامار بن گویر" وزیر امنیت ملی اسرائیل اعلام کرد که "بایدن باید درک کند که اسرائیل ستاره ای دیگر در پرچم آمریکا نیست". البته که پیش از وی نیز برخی سیاستمداران اسرائیلی یکچنین موضع گیری هایی را داشته اند. حال نکته جالب این است که رهبران اسرائیل فراموش کرده اند که اگر حمایت های آمریکا نبود آن ها خیلی وقت قبل تر با چالش های جدی رو به رو می شدند. 

نهادهای نظامی اسرائیلی به طور مداوم از افزایش میزان صادرات نظامی اسرائیل به دیگر کشورهای جهان خبر می دهند. این صادرات سال گذشته به 12.5 میلیارد دلار رسیده است. اغلب فناوری های نظامی و تسلیحاتی اسرائیل از آمریکا گرفته شده اند و یا به طور مشترک با آن توسعه یافته اند و البته که بخش قابل ملاحظه ای از پول های لازم در این حوزه نیز توسط مالیات دهندگان آمریکایی پرداخت شده است. در این فضا، نکته قابل تامل این است که دموکرات های آمریکایی تا حد زیادی نتانیاهو و راست گرایان افراطی متحد وی را به مثابه دنباله جمهوری‌خواهان آمریکایی در اسرائیل ارزیابی می کنند. درست به همین دلیل هم است که روابط کنونی دولت بایدن با اسرائیل مملو از تنش است. 

در نهایت باید گفت که هم یائیر لاپید و هم اسحاق هرتزوگ هر دو اشتباه می کنند: پیوند به اصطلاح مقدس اسرائیل و آمریکا، حتی از سوی خودِ دو طرف نیز جدی گرفته نمی شود. با این همه، اینکه بگوییم آمریکا نزدیکترین متحد اسرائیل است، مساله چندان مهمی نیست زیرا اسرائیل بعید است که بتواند به این زودی ها جایگزین قابل توجهی را برای حمایت های کورکورانه واشینگتن از خود پیدا کند.»

لینک: 

https://www.middleeastmonitor.com/20230725-us-and-israel-is-the-unbreakable-bond-finally-breaking