اظهارات اخیر رهبر انقلاب درباره آموزش و پرورش خصوصی را قاعدتا باید ختم کلام درباره نگاه حکمرانی جمهوری اسلامی به آموزش و پرورش قلمداد کرد:
...این فکر وجود داشته در بعضی از مسئولین کشور در گذشته که ما بیاییم آموزش و پرورش را از دولت جدا کنیم. بدهیم دست بخش های خصوصی بروند، این خرج سنگین و این بودجه‌ی سنگین را از دوش آموزش و پرورش برداریم. دستشان درد نکند، برای نابود کردن کشور فکر خوبی است این! شأن تعلیم و تربیت شأن دولتی است. هیچ نظامی نمی تواند این شأن را از خودش دور کند، قابل تفکیک نیست از نظام. تربیت و تعلیم کشور به عهده‌ی نظام حاکم بر این کشور است. در همه‌ی دنیا همین جور است. یک مواردی یک استثناهایی دارد مثل همین مدارس به اصطلاح غیرانتفاعی که حالا در کشور وجود دارد. اینها موارد استثنایی است. قانون اساسی ما هم که این را به صراحت بیان کرده. بنابراین مسئله‌ی برون‌سپاری معنی‌ای ندارد. این شأن دستگاه حاکم قابل واگذاری نیست.
...به نظر بنده بعضی هنوز قادر نیستند نقش آموزش و پرورش را در پیشرفت همه جانبه‌ی کشور درک کنند. یک خطای راهبردی در بین برخی از مسئولین در گذشته وجود داشته که خسارتهایی هم وارد آورده و آن کوچک‌انگاری این دستگاه حیاتی است.
...بعضی آن [آموزش و پرورش] را به صورت یک مزاحم نگاه کردند. اینها را من که عرض می کنم، چون حرفهایی را از خود افراد شنیده‌ام. به صورت یک مجموعه‌ی مصرفی نگاه می کردند و به بنده میگفتند که مثلاً فرض کنید فلان قدر از بودجه‌ی کشور صرف آموزش و پرورش می شود. دنباله‌اش چیست؟ دنباله‌اش برون‌سپاری است یعنی به چشم یک مزاحم به آموزش و پرورش نگاه می کردند.
به نظر بنده عبور از گردنه‌های دشوار پیشرفت که ما دنبال پیشرفت همه جانبه‌ی کشور هستیم، در این مسیر گردنه‌های دشواری وجود دارد، بدون کمک آموزش و پرورش عبور از این گردنه‌ها ممکن نیست.
یقینا معتقدان به آموزش و پرورش خصوصی در این اظهارات هم نفی نشدن مدارس غیر انتفاعی را به صورت مطلق برجسته می کنند اما مساله اصلی چنانکه در اظهارات رهبری نیز بر آن تصریح شده استثنا بودن مدارس غیر انتفاعی بر قاعده (مدارس دولتی) است. استثنایی که متاسفانه علیرغم تعداد هنوز کمتر مدارس غیر دولتی نسبت به مدارس دولتی و به دلیل کوتاهی و کج فهمی تصمیم گیران و ناظران آموزش و پرورش در این زمینه رفته رفته هم در نگاه تصمیم گیران و هم در نگاه شهروندان تبدیل به قاعده شده و همه این گزاره را پذیرفته اند که « اگر آموزش با کیفیتی می خواهید فرزندتان را به مدارس غیر دولتی ببرید!»
جدا از معنای تحریف شده و رندانه ای که در پشت تعبیر «غیر انتفاعی(!)» در مورد مدارس غیر انتفاعی وجود دارد- یعنی تابلو غیر انتفاعی اما رفتار کاملا منفعت محور- باید گفت همین تعداد از مدارس غیر انتفاعی به دلیل نوع نگاه حکمرانی ما در عرصه آموزش و پرورش در عمل سال به سال کیفیت آموزش را در مدارس دولتی تضعیف کرده است و نه معلمان و نه مدیران مدارس دولتی به تبعیت از نوع نگاه حاکم، میل و رغبت و البته توان چندانی برای ارتقای کیفیت آموزشی خود ندارند. هر معلمی با هر سطحی از کیفیت آموزشی در هر سازه ای تحت عنوان مدرسه می تواند در نظام آموزش و پرورش دولتی برای سالها مشغول به کار باشد و حمایت های مالی ناکافی از مدارس دولتی نیز مدیران این مدارس را در اداره موثر آنها ناتوان ساخته است.
اگر سخنان رهبر انقلاب به عنوان تعیین کننده خطوط اصلی راهبردهای کلان کشور مورد توجه مسوولان باشد باید از همین امروز شروع به ریل گذاری های جدید در آموزش و پرورش کنند و تمام هم و غم و ظرفیت های سرمایه ای کشور برای برگشت از این مسیر پر غلط و پر هزینه بسیج شود.
