به گزارش الف این نشریه با اشاره به سوابق اقدامات ضد ایرانی عربستان از جمله حضور ترکی فیصل رئیس سابق سازمان اطلاعات عربستان در نشست منافقین در ژولای 2016 نوشت به دنبال این مساله حزب دمکراتیک کردستان ایران که از حدود 20 سال پیش علیه ایران اقدام نظامی نکرده بود، ناگهان درگیری های شدیدی را علیه تهران در شمال غربی ایران آغاز کرد که این امر بیانگر دوره ای جدید از تقابل میان تهران و ریاض بود.
نشنال اینترست می نویسد تنش رو به فزون میان دو طرف که برخی آن را در قالب ژئوپولیتیک جدید موسوم به"بازی بزرگ" می بینند، به تلاش دو طرف برای رقابت استراتژیک در منطقه منجر شده، از خلیج فارس گرفته تا دریای مدیترانه و دریای عربی. دو طرف از گروه های مختلف در سوریه، عراق، بحرین، لبنان و سرانجام یمن حمایت می کنند.
این گزارش با اشاره به حمایت عربستان از حزب بعث عراق و هم پیمانی آن با طالبان، از آنها به عنوان تلاش ریاض برای مقابله با سیاست خارجی ایران در خصوص "صدور انقلاب" یاد کرده، می افزاید در اواخر دهه 1990 دستاوردهای عربستان برای محدود کردن ایران به اوج خود رسید اما بعد از یازده سپتامبر و سقوط رژیم های بغداد و کابل، ریاض ابزارهای سنتی برتر خود را در مقابله با ایران از دست داد اما برای همین منظور، ریاض و متحدانش در تهدید آمیز بودن سلطه ایران در خاورمیانه اغراق می کردند.
این گزارش می افزاید برنامه هسته ای ایران در کنار مبحث "هلال شیعی" به تشدید بحران انجامیده است زیرا از منظر ریاض، یک قدرت شیعه و احتمالا مجهز به تسلیحات اتمی، ترتیبات قدرت را به بهای قربانی کردن رژیم های عرب و سنی، تغییر می دهد و به همین دلیل بود که ریاض از تحریم های آمریکا علیه ایران استقبال کرده است. بهار عربی، از جمله انقلاب مصری ها در میدان آزادی و تبعات بی ثبات کننده آن در بحرین، باعث تضعیف جایگاه عربستان شد.
نشنال اینترست می افزاید بروز جنگ در سوریه فرصتی منحصربه فرد در اختیار ریاض و متحدانش قرار داد تا ایران را در سواحل شرقی مدیترانه زمین گیر کنند و در همان زمان نیز عربستان تلاش کرد برای مقابله با آنچه تهدید شیعیان در یمن می نامید، ائتلافی ایجاد کند. سیاست جدید عربستان برمبنای درگیر کردن ایران در یک سری جنگ های نیابتی است که از طریق حمایت از گروه های جهادی-سلفی از جمله جبهه النصره و داعش صورت گرفت. در همین حال ریاض با حمایت از عناصر سنی در عراق تلاش میکند اختلاف بین شیعه-سنی را گسترش دهند. ریاض با اعمال نفوذ در سوریه و عراق به دنبال آن است که حضور ایران را در دیگر مناطق نظیر یمن کم رنگ کند.
به نوشته این نشریه، در بعد داخلی نیز سیاست های "تجاوزکارانه" عربستان، تهدیداتی را متوجه ایران می کند و این سیاست را از طریق حمایت از گروه های جنگ طلب نظیر مجاهدین خلق (منافقین)، و نیروهای کرد و بلوچ دنبال می کند. درپی خصومت شدید بین تهران و ریاض، مصطفی هجری، دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران اعلام کرد این حزب نیروهایش را به کردستان ایران می فرستد. از طرف دیگر اسرائیل هم در حال آموزش نیروهای "پیشمرگه" کرد است. عربستان که از افزایش نفوذ شیعیان در عراق ناتوان شده، اخیرا تمایل خود را برای ایجاد یک کشور مستقل کردی در شمال عراق اعلام کرده است زیرا یک کردستان مستقل نزدیک ایران، تمامیت ارضی آن را به خطر انداخته و به متحدانش در عراق و سوریه ضربه ای محکم وارد می کند.
این گزارش سیاست " تجاوزکارانه " عربستان را در قبال ایران شکست خورده خوانده و می نویسد عربستان گرچه از اواخر دهه 1960 با هزینه های بسیار زیاد مالی در حال تبلیغ وهابی گری است، اما گروه های جهادی-سلفی، برخلاف نگرش گروه های نیابتی ایران به تهران، ریاض را به عنوان مرکز ایدئولوژیک خود تلقی نمی کنند. گروه هایی نظیر داعش، النصره، جیش الاسلام، منافقین و حزب دمکرات کردستان، عربستان را صرفا به مثابه یک منبع مالی می بینند که از آن برای اقدامات تروریستی خود بهره می گیرند. به عبارت دیگر، عربستان در قبال دشمن خود ایران، از قدرت نرم قوی برخوردار نیست. و نبودن این قدرت نیز امنیت ملی عربستان را به خطر می اندازد در حالی که گروه های نیابتی شیعه وابسته به ایران هرگز این کشور را تهدید نکرده اند. به همین جهت عجیب نیست که گروه های سلفی-جهادی منافع عربستان را هدف قرار دهند.
