روزانا رمّال در البناء نوشت: زمانی که هم پیمانان انگلیسی و فرانسوی آمریکا به بهانه استفاده اسد از سلاح شیمیایی، برای بمباران سوریه آماده می شدند، نفسهای منطقه حبس شد تا حدود 110 موشک به سمت سوریه شلیک شود، که البته بیشتر این موشکها توسط سامانه های دفاع هوایی سوریه ساقط شد. در ادامه، متیس و رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح آمریکا اعلام کردند حمله مشترک به سوریه به پایان رسیده است!
به گزارش «انتخاب»، این رسانه عرب زبان ادامه داد: این تجاوز به پایان رسید بدون آنکه در رفتار سوریه تغییری ایجاد کند. در واقع صحبت از سلاح شیمیایی تمام شد و غرب به گونه ای رفتار کرد که گویا خطر استفاده از سلاح شیمیایی را با قدرت خود مهار کرده است!
علاوه بر این، حادثه اتهام انگلیس به روسیه در مورد مسموم کردن سکریبال نشان دهنده تلاشهای غربی برای افزایش تنش علیه روسیه است، با اینکه مسکو و هم پیمانان آن هرگز زیر بار باجگیری اینگونه خطاب های سیاسی نمی روند.
در ادامه، ترزا می تصمیم گرفت جام جهانی را تحریم کرده و تیم ملی انگلیس را از این رقابتها خارج کند. به این شکل، انگلیس سعی داشت اینطور وانمود کند که بحران بزرگی بین مسکو و لندن ایجاد شده است که می تواند معنای برخورد اروپایی ها با روسها را تغییر دهد. ناگهان همه این تشنج ها فرو نشست و می به همراه دیگر سران جهان برای حضور در مراسم افتتاحیه جام جهانی عازم روسیه شد!
در طرف دیگر، نتانیاهو به تهدیدات خود در مورد ماندن ایران در سوریه ادامه می دهد و می گوید اجماع بین المللی در مورد خروج ایران از سوریه وجود دارد که در سفر اخیر او به کشورهای اروپایی تا حد زیادی محقق شده است. اما در مقابل، ایران تصریح کرد تنها در صورتی که دولت سوریه از آن بخواهد، از این کشور خارج می شود.
این مخالفتها با حضور نیروهای مقاومت در جنوب سوریه و پایداری هم پیمانان ایران در یمن، که چند سال به طول انجامیده، موجب افزایش فشارها بر تهران شده است تا بدین وسیله اسرائیل و عربستان از خطرات حضور ایران در منطقه در امان بمانند!
این در حالی است که به عقیده کارشناسان، خروج ترامپ از برجام به ضرر غربی هاست؛ چرا که تنها یک گزینه را در برابر ایران می یابند و آن، سرعت بخشیدن به فعالیتهای هسته ای است؛ همانطور که علی اکبر صالحی بر این نکته تاکید نموده است.
در شرایطی که جبهه گیری بین المللی برای ادامه توافق هسته ای آغاز شده است، به نظر می رسد نشست شانگهای فرصت خوبی برای تهران بوده تا حمایت های سیاسی بیشتری را با خود همراه کند. در این میان به نظر نمی رسد اروپایی ها قادر به خروج از توافق هسته ای باشند و یکی از علتهای این مساله، به روابط اروپا با تهران و هم پیمانان آن و تامین امنیت حاشیه های دریای مدیترانه باز می گردد.
غرب سقف خواسته های خود را بالا می برد و سختی تنگنایی که در آن قرار دارد را بخوبی درک می کند، از این رو، به تدریج شروط خود را کم می کند و تنش زایی در مقابل ایران کم کم در دایره مذاکرات آتی با آن در مورد پرونده سوریه قرار می گیرد.
