سناریوی بولتون برای ایران دارای چند عنصر است.

به گزارش فرارو، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، در هشتم ماه می، علاوه بر اعلام خروج کشورش از توافق هسته‌ای، تحریم‌های آمریکا علیه ایران را مجددا برقرار کرد. این تحریم‌ها بخش‌های متعددی مانند انرژی و بانکی و نیز تجارت شرکت‌های خارجی با ایران را هدف گرفته‌اند.

ترامپ اگر چه در دوران تبلیغات انتخاباتی از برجام انتقاد کرد و آن را توافق بدی دانست، اما قبل از خروج از آن، سه بار تعلیق تحریم‌های ایران را تمدید کرد. زیرا مشاوران ارشد او - وزرای خارجه و دفاع و مشاور امنیت ملی- از او خواستند این کار را انجام دهد.

اما در پی اخراج رکس تیلرسون و استعفای اچ‌آر مک‌مستر، ترامپ مایک پومپئو را به عنوان وزیر خارجه و جان بولتون را به عنوان مشاور امنیت ملی انتخاب کرد. هر دوی آن‌ها بسیار در قبال ایران تندرو هستند. جیمز متیس، وزیر دفاع احتمالا از مخالفت سرسختانه با خروج آمریکا از برجام خودداری کرده است.

به گزارش اسکرول، سیاست‌سازان آمریکایی به هنگام پرداختن به کشور‌های دیگر که از تسلیم شدن به آمریکا خودداری می‌کنند، از دو سناریو حمایت می‌کنند. یا بواسطه فشار اقتصادی و دیپلماتیک، رفتار آن را تغییر می‌دهند یا از طریق بی‌ثباتی بی‌رحمانه و به کارگیری نیروی نظامی، حکومت آن کشور را سرنگون کنند. در این چارچوب، متیس از تغییر رفتار و بولتون از تغییر رژیم حمایت می‌کنند.

به گفته وبگاه اسکرول، اثر بولتون در سخنرانی ۱۱ دقیقه‌ای ترامپ درباره اعلام خروج از برجام، مشهود بود. پس از این سخنرانی، بولتون به گزارشگران گفت: آمریکا دیگر قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت ملل، که برجام را تایید کرده بود، را نمی‌پذیرد. بولتون در دولت جورج دبلیو بوش، از حمله آمریکا به عراق حمایت کرده بود و از این موضعش کوتاه نیامد. او در ۲۵ مارس ۲۰۱۵، طی یادداشتی با عنوان "برای متوقف کردن بمب ایران، ایران را بمباران کنید" در روزنامه نیویورک‌تایمز، صریحا خواستار بمباران ایران شد. در ژولای ۲۰۱۷، طی سخنرانی در پاریس، ابراز امیدواری کرد که نظام ایران در سال ۲۰۱۹، سرنگون شود.

اسکرول درباره سناریو بولتون نوشت: " به نظر می‌رسد که بولتون و حامیانش سناریوی خاصی در ذهن دارند. فشار اقتصادی در اثر تحریم‌های آمریکا و فشار نظامی از جانب اسرائیل، که با حملات اسرائیل به اهداف نظامی ایران در سوریه آغاز شد، به براندازی رژیم قوت می‌دهد. چنین سناریویی با واقعیت ارتباطی ندارد".

مهمترین ابزار آمریکا برای اعمال فشار به ایران، تحریم است. دولت باراک اوباما تلاش کرد با قطع ارتباط بانک مرکزی ایران با سیستم بانکی جهانی، صادرات نفت ایران را کاهش دهد. اما اکنون، ممکن است طرح اعمال فشار بولتون، موفق نشود. زیرا در حال حاضر سایر امضاکنندگان برجام، با لغو این توافق مخالف هستند. هم اکنون، از صادرات روزانه ۲.۶ میلیون بشکه نفت ایران، تقریبا نصف آن به چین و هند می‌رود. هر دو این کشورها، قبل از سال ۲۰۱۲، مشتری عمده نفت ایران بودند. آن‌ها تحریم‌های سرسخت آمریکا و اروپا را دور زدند. از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵، شرکت‌های نفتی چینی برای انجام تراکنش‌های میلیاردی نفتی با ایران از بانک محلی چینی موسوم به بانک کونلون، استفاده کردند.

هند نیز پس از سال ۲۰۱۲، سازوکاری برای استفاده از ریال و روپیه در پرداخت‌های بین دوکشور ایجاد کرده. به گفته رام آپندرا داس، رئیس مرکز تجارت منطقه‌ای، بعید است که تحریم‌های آمریکا هیچگونه اثر مادی بر واردات هند از ایران داشته باشد. زیرا چندین مکانیسم وجود دارد که بواسطه آن‌ها پرداخت‌های تجارت دوجانبه بین ایران و هند انجام می‌شود.

حدود ۳۷ درصد صادرات نفت ایران به کشور‌های اروپایی می‌رود. ارزش تجارت بین اروپا و ایران از ۹.۲ میلیارد دلار در ۲۰۱۵، به ۲۵ میلیارد دلار در ۲۰۱۷ رسید. با توجه به عزم اروپا برای خنثی‌سازی تحریم‌های فراسرزمینی آمریکا، بعید است که تجارت بین اتحادیه اروپا و ایران کاهش یابد. با عنایت با میزان تبادل تجاری مزبور با ایران، احتمالا کارزار فشاراقتصادی بولتون کارآمد نخواهد بود.