المانیتور در مقاله ای به قلم ماگزیم ساچکوف نوشت: در حالی که اختلاف و بن بست بین ایران و اسرائیل رو به افزایش است؛ روسیه ظاهرا درصدد ایجاد مکانیزمی برای کنارآمدن دو دشمن منطقه ای با یکدیگر است.
در ادامه این مقاله آمده است: سوچی در نزدیکی دریای سیاه روسیه؛ در ۲۵-۲۶ آوریل میزبان نهمین نشست نمایندگان عالی رتبه حوزه امنیتی بود. این رویداد از سوی شورای امنیتی روسیه سازماندهی شده بود و دبیران شورای امنیتی، دستیاران رئیس جمهور و رئیس سرویس های اطلاعاتی ۱۱۸ کشور گردهم آمده بودند. این نشست در بین مقامات امنیتی عالی رتبه از اهمیت فزاینده ای برخوردار شده است. در سال اول تنها ۴۳ کشور در این کنفرانس شرکت کردند و در سال گذشته ۹۵ کشور نمایندگان خود را به آنجا فرستاده بودند.
مسکو بر این تاکید می کند که اگر ایالات متحده آمریکا به متحدانش فشار نیاورد کشورهای بیشتری در این نشست حضور پیدا می کنند. در طول این نشست دو روزه، نیکلای پاتروشف، دبیرشورای امنیت ملی روسیه؛ ۴۰ نشست دوجانبه برگزار کرد و همچنین نشست های جداگانه با نمایندگان ایران و اسرائیل هم داشته است.
یک روز قبل از شروع این کنفرانس، پاتروشف با علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران دیدار کرد و روز بعد وی با ایتان بن دیوید معاون رئیس شورای امنیت ملی اسرائیل هم دیدار داشته است. این نشست ها منتهی به گمانه زنی هایی شده است که مسکو تقابل بین این دو را سازماندهی کرده است. در واقع روسیه نقش یک میانجیگر بزرگتر را در بین تقابل و درگیری این دو در سوریه ایفا کرده است. در ماه های اخیر روسیه در عمل موازنه بخشی نسبت به ایران و اسرائیل در سوریه به طور جدی با چالش روبرو شده است.
روسیه در واقع اکنون به عنوان یک میانجی بین مذاکره کنندگان سرسخت اسرائیلی و ایرانی قرار گرفته است. اکنون هر دو، روسیه را به عنوان «ضربه گیر» میان یکدیگر نیاز دارند. اما این کشور برای ایفای درست نقش موازنه بخشی خود نیازمند این است که ایران اقدامات حزب الله در مرزهای اسرائیل را محدود کند و در مقابل اسرائیل هم باید از واکنش های قاطعانه و حملات هوایی پیشگیرانه را متوقف کند.
ما اخبار ارسال سامانه دفاعی هوایی اس ۳۰۰ به سوریه توسط روسیه را شنیده ایم که آویگدور لیبرمن وزیر دفاع اسرائیل تهدید کرده است که اگر آن ها علیه اسرائیل استفاده شوند آن ها را نابود می کنند. الکساندر شین سفیر روسیه در اسرائیل گفت: «من نمی توانم چنین سناریویی را تصور کنم. ما با ان ها در مورد سوریه لحظه به لحظه همکاری های متقابل داریم و وزرای دفاع دو کشور با یکدیگر همکاری می کنند. روسیه به طور مستمر نگرانی های اسرائیل در مورد حفظ امنیت ملی اش را مدنظر قرار می دهد. اما ما نگران وضعیت روابط دوجانبه بین اسرائیل و ایران با توجه به تهدیدات متقابلی که بین دو کشور رد و بدل می شود هستیم. ما هم اکنون نگران حضور ایران در سوریه هستیم که این امر ممکن است اوضاع این کشور را وخیم تر کند و زمینه آتش افروزی کل خاورمیانه را فراهم کند.»
نویسنده در پایان بر این عقیده است که تحرک دیپلماتیک دولت روسیه می‌تواند بدیل و آلترناتیوی در مقابل طرح واشنگتن – تل آویو (مقابله با ایران از طریق کاربرد زور) باشد و از ایجاد جبهه جدیدی از جنگ در سوریه و شکل گیری جنگ تمام عیار منطقه ای جلوگیری کند./انتخاب
