فارس نوشت: بر اساس آمار سال 1395، 39 میلیون و 427 هزار و 828 نفر از جمعیت حدود 80 میلیونی کشور را زنان تشکیل می‌دهند؛ جنسیتی که مسائل مربوط به آنها هم متنوع است و هم برخی از این مسائل با وجود همت مسئولان و تاکیداتی که برای حل آن وجود دارد، هنوز مغفول و حل نشده باقی مانده‌اند.
اما اینکه تعریف مسئله در حوزه زنان چیست و چه وقایعی عنوان مسئله دارند و چه وقایعی شبه مسئله هستند، بحثی است که در کشور ما موج‌های رسانه‌ای و اقلیتی که خود را نماینده اکثریت زنان می‌دانند، آن را تعریف می‌کنند.
*زنان سرپرست خانوار به ورزشگاه نمی‌روند!
اشک‌هایش را پاک می‌کند، حافظ کل قرآن است، 29 ساله و مادر دو کودک 9 و 5 ساله، همسرش زندان است البته پیش از زندان افتادن هم آنها را ترک کرده بود، همسرش مالی هم ندارد و مهریه‌ای هم در کار نیست؛ پدر و مادرش هم فوت کرده‌اند، نیروی خدماتی یک مهدکودک شده و از حقوق 800 هزار تومانی‌اش با کسر 600 هزار تومان اجاره خانه، مبلغ کمی باقی می‌ماند که جوابگوی او و دو فرزندش نیست و مجبور است کمک‌های برخی خیرخواهان را که گاهی می‌رسد و گاهی نمی‌رسد را قبول کند. فاطمه یکی از حدود سه میلیون زن سرپرست خانوار است که اگر آمار زنان بدسرپرست را هم به آن اضافه کنیم تعداد بیشتری خواهند شد.
اشک‌هایش را پاک می‌کند، عاشق پرسپولیس است و تمام بازی‌های تیمش را دنبال می‌کند، 23 ساله است و از کودکی عشق فوتبال بوده، با همه وجودش دوست دارد بازی تیم محبوبش را در ورزشگاه ببیند اما چند بار با چشم اشک‌بار از جلوی در ورزشگاه از ورود منع شده است، نگار یکی از چند هزار دختری است که آرزوی رفتن به ورزشگاه را دارد اما به آن نرسیده است.
این دو داستان هردو واقعی هستند؛ هم مسئله زنان سرپرست خانوار و بدسرپرست و هم ماجرای ورود زنان به ورزشگاه، اما کدام روایت اولویت مهم‌تر جامعه امروز و کدام‌یک مسئله و معضلی در حوزه زنان است؟
*بیمه زنان خانه‌دار، طرح‌های حمایت از خانواده یا نقد قانون حجاب؟
چندی پیش انتشار یک فیلم در فضای مجازی که هتاکی یک دختر جوان ناقض قانون حجاب به یک مامور نیروی انتظامی را نشان می‌داد در کشور خبرساز شد، هر دو سوی این ماجرا زن بودند، یک زن که به قانون رسمی کشور معترض است و زن دیگری که مامور قانون است، توهین می‌شنود کنترلش را از دست می‌دهد و در حین انجام ماموریت آسیب هم می‌بیند، بازخورد انتشار این فیلم در میان مسئولان حوزه زنان و اعضای فراکسیون زنان مجلس قابل توجه است!
حمایت از قانون‌شکن و مقابله با مجری قانون که اکنون آسیب روحی و شخصیتی نیز به آسیب جسمی او اضافه شده است و این یعنی برخورد دوگانه با زنان! گویا تنها بخش خاصی از زنان که در راستای امور خاصی گام برمی‌دارند تحت حمایت خاص مسئولان حوزه زنان هستند!
به نظر می‌رسد مسائل حوزه زنان در فضای عمومی کشور تعریف درستی ندارد، این عدم تعریف صحیح از مسئله باعث شده است هر احساس ضایع شدن حقی هرچند با جامعه آماری محدود، به غلط در حوزه زنان تبدیل به یک مسئله شود در حالی که معمولاً زمانی که به رای نیاز داریم شعارهایی در حوزه مسائل واقعی زنان می‌دهیم؛ بیمه زنان خانه‌دار، افزایش میزان مرخصی زایمان و ... اما در عمل آنچه اکنون شاهد آن هستیم ضعیف عمل کردن در حوزه مشکلات اقتصادی زنان و ناکام ماندن لوایح و طرح‌های حمایت از خانواده است آنچنان که انوشیروان محسنی‌بندپی رئیس سازمان بهزیستی کشور می‌گوید: در بسیاری از شاخص‌های جنسیتی مثلا در آموزش و سلامت در حوزه زنان جلو هستیم، اما در بسیاری از مسائل دیگر مانند اقتصاد ضعیف عمل کرده‌ایم و شرایطی فراهم نشده تا زنان از استعداد و ظرفیت خود بهره بگیرند.
مسائل حوزه زنان را چه کسانی تعریف می‌کنند؟
با چند پست و توییت چند سلبریتی یک موج رسانه‌ای در حوزه زنان ایجاد می‌شود و برخی که گمان می‌کنند نماینده اکثریت زنان ایرانی هستند مدافع حق بر زمین مانده‌ای همی‌شوند که توسط یک گروه مرجع غیرتخصصی، غیرکارشناسی و سطحی تعیین شده است.
اما عنوان مسئله به عنوان امری که یک نابسامانی اجتماعی است، عمومیت دارد و می‌توان با سیاست‌گذاری آن را در جامعه حل کرد بر بسیاری از این وقایع مطرح شده، تعلق نمی‌گیرد.
پدرام کاویان پژوهشگر حوزه زنان در گفت‌وگو با فارس با تاکید بر اهمیت پیدا کردن مسائل واقعی حوزه زنان، گفت: نگاه ما به مسئله زن در مجامع سیاست‌گذاری مبتنی بر فضاسازی رسانه‌ای است و عمقی ندارد.
وی ادامه داد: آیا در سیستان و بلوچستان ورزشگاه رفتن برای زنان مسئله است؟ یا برای نیمی از جمعیت 25 درصدی روستاییان کشور که زن هستند، این دغدغه وجود دارد؟ برای 22 میلیون زن خانه‌دار کشور ما مهم‌ترین دغدغه چیست؟
کاویان با بیان اینکه فرانسه 3 و نیم درصد از تولید ناخالص ملی خود را صرف خدمات خانواده می‌کند، گفت: در کشور ما چنین برنامه‌‌ای مورد توجه قرار نمی‌گیرد؛ آیا اولویت مجلس باید این افراد و دغدغه‌هایشان باشد و ظرفیت بخش‌های سیاست‌گذاری و رسانه‌ای کشور معطوف به ورزشگاه رفتن یا نقد قانون حجاب به بهانه قانون‌شکنی یک دختر هتاک به نیروی انتظامی شود؟
