وحید حسینی در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن اشاره به وضعیت وخیم تهران از لحاظ آلودگی هوا اظهارکرد: بارها اعلام کردیم که تهران وضعیت بسیار نامطلوبی از منظر شاخص روزانه و شاخص سالانه آلاینده‌های مختلف هوا دارد و علاوه بر ذرات معلق، آلاینده ناکس (NOx) در شهر تهران در وضعیت نامناسبی است.
وی افزود: شرکت کنترل کیفیت هوای تهران به عنوان یکی از مدعیان کاهش آلودگی هوا براساس یافته‌ها و تحقیقات خود اصرار دارد که اعلام کند وضعیت تهران از منظر آلودگی هوا بسیار نامساعد است.
مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در پاسخ به پرسشی مبنی بر چرایی اعلام شاخص میانگین کیفیت هوای تهران اظهار کرد: این تصمیمی است که در سازمان حفاظت محیط زیست در دولت‌های قبل گرفته و به شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نیز ابلاغ شده است و در صورتی که روش محاسبات از متوسط گیری به حداکثرگیری تغییر کند و توسط سازمان حفاظت محیط زیست به ما ابلاغ شود، به راحتی نحوه محاسبات خود را تغییر می‌دهیم و شاخص حداکثر را اعلام می‌کنیم.
اعلام شاخص آلودگی از روش واحد تبعیت نمی‌کند حسینی در مورد استاندارد جهانی برای اعلام شاخص کیفیت هوا گفت: این طور نیست که در کل دنیا ماکزیمم شاخص هوا ملاک قرار گیرد بلکه در برخی شهرها متوسط گیری و برخی شهرها ماکزیمم‌گیری شاخص کیفیت هوا صورت می‌گیرد بنابراین روش واحدی وجود ندارد و شهرها براساس نیاز خود از دستورالعمل خاصی تبعیت می‌کنند.
این استاد دانشگاه صنعتی شریف در ادامه با اشاره به اینکه برای تهران لازم است ماکزیمم شاخص کیفیت هوا محور تصمیم‌گیری قرار گیرد،اظهارکرد: این موضوع را بارها به سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت بهداشت اعلام کرده‌ایم البته نظر وزارت بهداشت به ماکزیمم‌گیری است و نظر سازمان حفاظت محیط زیست به متوسط‌گیری. نظر ما هم این است که باید ماکزیمم شاخص کیفیت هوای تهران اعلام شود و درخواست هم کردیم که این موضوع مصوب شود.
ایستگاه‌های مستقر در نقاط قرمز در ماکزیمم‌گیری لحاظ نمی‌شوند وی با تاکید بر اینکه ماکزیمم‌گیری به شرایط خاصی نیاز دارد، گفت: برخی ایستگاه‌های شرکت کنترل کیفیت و سازمان حفاظت محیط زیست در فاصله‌های بسیار نزدیک به منابع آلوده‌کننده مثل حاشیه خیابان یا نزدیک یک منبع آلاینده قرار دارند و هیچ جای دنیا ایستگاه‌هایی را که در این نقاط قرمز مستقر هستند، در ماکزیم‌گیری لحاظ نمی‌کنند.
مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران افزود: شاخص یک ایستگاه پایش آلودگی هوا نمی‌تواند نماینده کل منطقه باشد. برای مثال؛ ایستگاه شریف در منطقه 2 نماینده کل منطقه وسیع 2 نیست بلکه تنها آلودگی همان نقطه را نشان می‌دهد. اگر تنها ایستگاه‌هایی را که در مناطق مسکونی و دور از منابع اصلی آلاینده مستقر هستند، محور ماکزیم‌گیری قرار دهیم؛ روش خوبی است که قابلیت پیاده‌سازی هم دارد. این مباحث بین سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت بهداشت جریان دارد و ما به آن‌ها کمک کارشناسی می‌کنیم اما تصمیم‌گیر نیستیم.
حسینی با اشاره به اینکه در زمینه ماکزیمم‌گیری شاخص هوا منتظر تصمیم و ابلاغ رسمی دولت می‌مانیم و اگر قرار بر تغییر محاسبات شد حتما از این تصمیم تبعیت می‌کنیم، گفت: نباید فراموش کنیم که هوای تهران چه میانگین، چه ماکزیمم به شدت آلوده است و تغییر روش در اعلام شاخص، تغییری در وضعیت آلوده تهران نخواهد داشت البته اگر روش محاسبه عوض شود قطعا نوع و شکل اقداماتی که در شرایط هشدار آلودگی به منظور کاهش آسیب‌های ناشی از آلودگی اتخاذ می‌شود؛ تغییر خواهد کرد.
پیش از این شینا انصاری - مدیرکل پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط زیست - طی گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرده بود: در همه کلانشهرهای ایران حداکثر شاخص کیفیت هوا مبنای تصمیم‌گیری‌ها قرار می‌گیرد و بر اساس آن تمهیدات برای کاهش آسیب‌های ناشی از تلفات اتخاذ می‌شود اما تهران از این موضوع مستثنی است چون وسعت بالای این شهر مانع می‌شود که بر مبنای بیشینه شاخص کیفیت هوا برای آن تصمیم گیری شود و به همین دلیل در این شهر میانگین شاخص کیفیت هوا مبنا قرار می‌گیرد.
