روزنامه گاردین چاپ انگلیس گزارشی به دست آورده که نشان می‌دهد سوچی، در ملاقاتی با مقامات ارشد سازمان ملل از گفت‌وگو درخصوص این گزارش‌ها خودداری کرده است. پرامیلا پاتن، نماینده ویژه سازمان درخصوص خشونت‌های جنسی در میانمار در اواسط ماه دسامبر جاری در سفری چهار روزه به میانمار سفر کرد تا دراین خصوص با مقامات دولتی این کشور گفت‌وگو کند، اما سوچی از هرگونه گفت‌وگو درخصوص گزارش‌های به دست آمده از تجاوز سیستماتیک سربازان و پلیس مرزی میانمار و شبه‌نظامیان بودایی در ایالت راخین به زنان و دختران مسلمان خودداری کرده است. خانم پاتن در نامه‌ای خطاب به دبیرکل سازمان ملل نوشته است که این ملاقات حدود ۴۵دقیقه به طول انجامید و خانم سوچی هیچ علاقه‌ای نداشت در این خصوص صحبت کند.
به گزارش شهروند، بیش از ۶۵۵هزار روهینگیایی مسلمان از زمان آغاز خشونت‌ها در شمال میانمار در ایالت راخین که در ماه آگوست آغاز شد، به کمپ‌های پناهجویان در بنگلادش فرار کرده‌اند. سازمان پزشکان اعلام کرده است که در خلال پاکسازی‌ها ارتش میانمار در ایالت راخین، بیش از ۶۷۰۰نفر از مسلمانان این منطقه کشته شده‌اند. بسیاری از نجات‌یافتگان نیز از تجاوز سیستماتیک نیروهای ارتش به زنان و دختران این منطقه خبر می‌دهند.
خانم پاتن درگزارش خود نوشته است که خانم سوچی به جای گفت‌وگو دراین خصوص گفته؛ ترتیبی می‌دهد که او با تعدادی از مقامات ارشد دولت میانمار دیدار کند. برخی از نمایندگان ارتش و دولت میانمار نیز به خانم پاتن گفته‌اند؛ گزارش‌هایی که درباره تجاوز سیستماتیک دریافت کرده، از سوی جامعه بین‌المللی جعل شده و همراه با اغراق است.
پاتن در طول زمانی که در میانمار بود، با ژنرال‌ای وین، ملاقات کرد که رئیس هیات تحقیقات دراین خصوص بود و او روش تحقیق هیات خود را برای پاتن تشریح کرد. براساس توضیحات ژنرال وین، ارتش میانمار اقدام به گسیل‌کردن افرادی که یونیفرم نظامی می‌پوشند، می‌کند و این افراد با غیرنظامیان جلسات مصاحبه‌ای را ترتیب می‌دهند که بیشتر شبیه به بازجویی است. بعد از پایان جلسه نظامیان به مصاحبه‌شونده وعده‌های غذایی می‌دهند و به این ترتیب با بکارگیری سیستمی مبتنی بر تشویق، مصاحبه‌شوندگان برای دریافت غذا هم که شده، از بیان هرگونه شکایتی امتناع می‌کنند تا به غذایشان برسند. پاتن ضمن توضیح این روش در گزارش خود می‌نویسد: «براین اساس، بیش از ۸۰۰ مصاحبه انجام شده و از این میان حتی یک گزارش از تجاوز جنسی نیز ثبت نشده است». پاتن همچنین درباره طرح‌هایی برای بازگرداندن اهالی روهینگیا که به بنگلادش فرار کرده‌اند، به روستاهایشان در میانمار ابراز نگرانی کرده است.
دولت بنگلادش و میانمار توافق کرده‌اند که به فراهم‌کردن زمینه بازگشت روهینگیایی‌ها به خانه‌هایشان در میانمار سرعت بخشند. اما بسیاری از پناهجویان روهینگیایی می‌گویند که قصد بازگشت به خانه‌هایشان را ندارند، مگر این‌که دولت میانمار آنها را به‌عنوان شهروند پذیرفته و تضمین کند که امنیت آنها را حفظ کرده و آنها را به کمپ‌ها نخواهد فرستاد. از زمان آغاز درگیری‌ها در ایالت راخین در سال ۲۰۱۲، ده‌ها هزار نفر از اهالی روهینگیا در کمپ‌ها اسکان داده شده‌اند.
اسکای ویلر، محقق دیدبان حقوق بشر که درباره ادعاهای تجاوز جنسی به مسلمانان روهینگیا تحقیق کرده، می‌گوید که دولت میانمار یک حقیقت تلخ را انکار می‌کند. ویلر می‌گوید: «عدم تمایل دولت میانمار برای پذیرفتن یا حتی توجه‌کردن به آنچه بر زنان و دختران روهینگیایی می‌رود و تجاوز سربازان میانماری به این زنان و دختران به‌عنوان طرحی برای پاکسازی نژادی تقریبا به همان اندازه شوکه‌کننده و
وحشتناک است».
