ماشین و خونه خیلی به هم میان. خدا رو شکر به رانندگی علاقه ندارم و حرص ماشین نمی خورم. خونه هم برام اتاقم کافیه با یه کامپیوتر و اینترنت و در کنارش مطالعه چه کیف ها که نمی کنم. کی گفته لذت زندگی به ماشین و خونه چند صد میلیونیه؟ حس رضایت از زندگی درونیه. کسی که برای دست پیدا کردن به حس رضایت متوسل می شه به ماشین و خونه چند صد میلیونی از درون شاد نیست و مجبوره متوسل بشه به چیزهای بیرونی. خیلی ها رو می شناسم بیرونشون بقیه رو می سوزونه ولی خودشون آدم های شادی نیستن یا زندگی رو برای خودشون سخت گرفتن یا کل زندگیشون شده کار و کار و کار بدون اینکه فرصت کنن لذتی ازش ببرن. بچه هاشون هم همه علاف و معتاد و آلوده به انواع فسادها. خدا این زندگی ساده رو ازمون نگیره.

مسببش تفکر لیبرال مسلکیه که بیست و اندی سال مدیریت اجرایه کشور دستش بود، از قضا مخالف ارمانهای انقلابی هم هست و پاشم که میوفته میگه ما قیم مردم نیستیم براشون خونه بسازیم!! تا این تفکر از مدیریت اجرایی کشور نابود نشه وضع هر روز بدتر هم میشه

مسبب ها هر كه هستند فعلاً در خواب ناز تشريف دارند !!!

بیا هزار نمونه نشونت بدم، هزارتا نه اصلا دو هزارتا

مطمئنی کارخانه دارن؟؟؟

مشکل اینه که تو این مملکت تا زد و بند نکنی کارخونت سر پا نمیمونه برادر حالا هی بگو کارخونه کارخونه...

ما اینهمه کارخانه دار داریم می بینیم که به خاطر شرایط بد مدیریت و اقتصادی کشور تولیدهاشون خوابیده و در شرف ورشکستگی اند مگر این ادم اقازاده با ژن خوب و برتر باشن که هم زحمت کشیده باشند و هم خوش ذوق باشند