کازیانیس نوشته است: «نیروی دریایی ایالات متحده یا صادقانه‌تر بگویم، کل ارتش نمی‌خواهد واقعیت را بپذیرد. در جنگ بزرگ بعدی با قدرت‌های جهان یا شاید قدرت متوسطی چون ایران دستکم یکی از ناوهای هواپیمابر آمریکا غرق شده و به قعر دریا خواهد رفت. این امر به معنای کشته شدن هزاران نفر خواهد بود و البته برای  ممانعت از آن نیز کار چندانی از دست ما برنمی‌آید.»

این وبگاه ادامه داد: باید با این واقعیت کنار بیاییم که عمر ناوهای هواپیمابر آمریکا، نماد اعمال قدرت کشور، به سر آمده است. شاید قادر باشیم واقعیات درحال وقوع را انکار کنیم، اما نوآوری‌ها در ساخت موشک‌های ضدکشتی در چندین د‌هه اخیر از یکسو و از سوی دیگر برد کوتاه جنگنده‌های مستقر در ناوها و سامانه‌های دفاع موشکی‌ای که به سادگی مغلوب می‌شوند، شرایط را برای نابودی یکی از قدرتمندترین جنگ افزارهایی که تاکنون ساخته شده است، فراهم کرده است.

این وبگاه با اشاره به توان موشکی برخی کشورها از جمله چین و موشک «دانفنگ -21» این کشور که به قول بسیاری از کارشناسان قاتل ناوهای هواپیمابر آمریکا است، نوشت: چین و دیگر کشورها فضای کافی را برای به چالش کشیدن ناوهای هواپیمابر قدرتمند آمریکا در دهه‌های آینده خواهند داشت.

این وبگاه با اشاره به برد کوتاه جنگنده‌های هوا دریای نیروی دریایی آمریکا چون «اف-18» و «اف -35» برای حمله به رقبا نوشت: این جنگنده‌ها دور پرواز نیستند و تنها می‌توانند 500 تا 550 مایل دریایی پرواز کنند. در یک رویارویی با کشورهایی چون چین، جنگ افزارهای گرانقیمت و البته مهمتر از آن جان هزاران ملوان، پرسنل نیروی هوایی و تفنگداران دریایی در گزند آسیب قرار می‌گیرند.  

وبگاه امریکن کانزروتیو سپس با اشاره به این‌که برنامه ریزان نیروی دریایی آمریکا در آینده با نیروهای موشکی بزرگی مواجه می‌شوند که قادرند سامانه‌های دفاع موشکی را در هم شکنند، به توانایی ایران می‌پردازد و با ذکر تحلیلی از اندیشکده «مرکز راهبردی و تحلیل بودجه» نوشت: ایران قادر است موشک‌های کروز ضد کشتی خود را از پایگاه‌های استتار شده و مستحکم در امتداد خط ساحلی و جزایرش حدفاصل تنگه هرمز آماده شلیک کند و در عین حال با موضع‌گیری موشکی فریبنده، ضد حمله‌های آمریکا را با مشکل مواجهه سازد.

در ادامه این مطلب آمده است: صد‌ها موشک ضد کشتی کروز ایران در تنگه هرمز مستقر شده و منتظر دریافت داده‌ها از رادارهای ساحلی، پهپاد‌ها، کشتی‌ها، و زیردریایی‌ها هستند. گلوله‌باران‌ها و حملات چند لایه، موشک‌های ضد کشتی را قادر می‌سازد تا سامانه‌های دفاعی آمریکا را مغلوب سازد، همچنین شلیک‌های پی در پی موشک‌های ضد کشتی کروز با قابلیت پایین‌تر نیز از توان دفاعی آمریکا کاسته و مسیر را برای حمله با موشک‌های پیشرفته‌تر هموار می‌سازد.

در پایان این یادداشت عنوان شده است که اگر آمریکایی فکری به حال این نقطه ضعف نکرده و برد جنگنده‌های مستقر روی ناوها را افزایش ندهد، جنگ بعدی برای واشنگتن از منظر خسارات، تاریخی خواهد بود.