اسناد لانه ی جاسوسی نشان از آن دارد که شاه پرونده ی قطوری از مشکلات روانی و افسردگی های حاد داشته است که سازمان سیا این پرونده را نگهداری و تکمیل می کرده است. در یک سند سری – حساس، وزارت خارجه آمریکا از سفیر خواسته است که در تکمیل این پرونده به سازمان سیا کمک کند:
سرّی حساس
آقای سفیر عزیز
از: وزارت امور خارجه واشنگتن دی سی تاریخ : ۱۰ اکتبر ۱۹۷۸ ۱۸ مهر ۵۷
به : جناب آقای ویلیام اچ سالیوان سفیر آمریکا تهران اداری غیر رسمی
آقای سفیر عزیز
مؤلف نامه ضمیمه در کار تجدید پرونده روانپزشکی سیا (CIA) درمورد شاه می باشد و مایل است شما با جواب دادن به سؤالات فهرست شده و افزودن هر گونه نظری که می خواهید به وی کمک کنید. اگر خواستید می توانید از طریق کانالهای SRF یا از طریق من جواب خود را ارائه دهید (من علاقه مند به جوابهایتان هستم. اگر راه قبلی را برگزیدید، ممکن است که درخواست کنید تا آنها را به من برسانند).
جری پست همچنین دست اندر کار تحلیلهایی در مورد شاهزاده رضا خواهد بود و ما قصد داریم تا آخر اکتبر کارها را مرتب کنیم.
ارادتمند: هنری پرشت
ضمیمه: سرّی - حساس - لیست سؤالات
۶ اکتبر ۱۹۷۸ ، ۱۴ مهر ۵۷
برای کمک به برآوردمان از وضع دماغی شاه در حال حاضر عکس العمل احتمالی وی، اگر جناب سفیر مبادرت به جواب سؤالات ورزند، بی فایده نخواهد بود.
۱- در رابطه با دوره های افسردگی شاه، آیا هیچ گاه آنقدر شدید بوده است که به طور چشمگیری با کار رهبری وی تداخل داشته باشد؟ آیا نسبت به شرایط بی تناسب به نظر می رسید یا اینکه در قبال مشکلات سیاسی بی میلی و یأسهای متناسبی بودند؟ در این موقع چه اثراتی درتصمیم گیری های وی مشهوداست؟ آیا وی هیچ گاه دچار فلج بی تصمیمی می شود و یا میل پیدا می کند که تصمیماتی را که در غیر این صورت احتمالاً خودش اتخاذ می کرد، به دیگران واگذارد؟
۲- چگونه خود را از این افسردگی بیرون می کشد؟ تصمیم گیری وی بعد از یک دوره افسردگی چگونه است، آیا به صورت مبالغه آمیزی قاطع می شود؟
۳- نقش همسر وی را توصیف کنید و به چه میزان شاه به او تکیه می کند.
۴- اظهار نظر درباره برنامه زمانی وی سودمند خواهد بود، در زمینه طرح تحویل یک ایران پا برجا و مدرن به فرزندش، آیا شواهدی دریافت شده است که وی برنامه اش را به تعویق انداخته باشد و احساس کرده باشد برای تحقق بخشیدن به اهداف خود باید مدت بیشتری اداره امور را در دست داشته باشد؟
جرالد ام. پست، پزشک [۱]
۱- اسناد لانه ی جاسوسی، کتاب اول، موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، صفحه ۳۰۳.
