به گزارش فارس، روزنامه فرامنطقه‌ای «القدس العربی» در یادداشتی به قلم «صبحی حدیدی» با عنوان «ریاض و تهران، چقدر بین الجربا و سلیمانی اختلاف است» عربستان را در رسیدن به اهداف خود در سوریه شکست خورده واقعی توصیف کرد.
در این یادداشت آمده است: می‌توان معادله مبارزات منطقه‌ای ایران و عربستان را از این صحنه متقارن شروع کرد، میزبانی عربستان از نشست معارضان سوری موسوم به ریاض 2 که شکل وسیاق یک تئاتر و نمایش بی خودی و سست با نتایجی ضعیف و شکننده داشت در مقابل مشارکت «حسن روحانی»، رئیس جمهور ایران در اجلاس سه جانبه سوچی با حضور «رجب طیب اردوغان»، رئیس جمهور ترکیه و «ولادمیر پوتین»، رئیس جمهور روسیه که به تفاهمی پیشرفته درباره آینده سوریه، انتفاضه مردمی ( به تعبیر القدس العربی) و نظام سوریه ختم شد.
بنا به باور نویسنده فرق بین شکست اجلاس ریاض و موفقیت اجلاس سوچی نه تنها مفتضح است بلکه واقعیت این است که ریاض 2 به مثابه گام اولیه معارضان سوریه در آماده شدن برای حضور در کنفرانس آتی سوچی است که مسکو آن را برگزار خواهد کرد و می‌خواهد آن را به سکویی بزرگ برای اجرای راه حل سیاسی بحران سوریه مبدل کند، مساله‌ای که با تهران و آنکارا هم درباره آن به توافق رسید و دولت دونالد ترامپ را هم از این قضیه مطلع ساخته و علامت رضایت از بنیامین نتانیاهو نخست وزر اسرائیل نیز درباره آن دریافت کرد.
نویسنده افزود: به عبارت دیگر ریاض 2 نتوانست اهرم فشار سعودی در پرونده سوریه باشد همچون برگه‌هایی که ترکیه و ایران در اختیار دارند و امیدی نیست که عربستان با گرد هم آوردن تضادها شامل هیات مذاکره کننده و گروه‌های معارض و هیات هماهنگی و معارضان مستقل و تریبون‌های قاهره و مسکو بتواند برخی از دستورالعمل‌های خود را اعمال کند که با پرونده سوریه در ژنو، آستانه و سوچی در ارتباط است.
القدس العربی آورده است: به رغم اینکه قرار بود سفر سلمان بن عبدالعزیز شاه سعودی به مسکو در اوایل اکتبر گذشته ریاض را به برنامه روسیه درباره سوریه نزدیک کند بخصوص پس از تحول اساسی که در گزینه‌های عربستان درباره سرنوشت بشار اسد ایجاد شد و 2 ماه پیش در نشست مشهور بین «عادل الجبیر»، وزیر خارجه عربستان با «ریاض حجاب»، هماهنگ کننده کل هیات مذاکره کننده سوریه نمود پیدا کرد اما واقعیت کنونی این است که درخواست عربستان برای پیوستن به باشگاهی که روسیه آن را اداره می‌کند آن را به جایگاهی برابر با دیگر اعضا یعنی ایران و حتی ترکیه در آن نمی‌رساند.
نویسنده افزود: شاید برخی بگویند عربستان برخلاف روسیه، ایران و ترکیه حضور نظامی در خاک سوریه ندارد و این دلیل برتر و قابل ملاحظه است اما عربستان طی حداقل شش سال از عمر بحران سوریه توانست بخش بزرگی از معارضان سوریه را در راستای منافع خود بکار گیرد بنابراین هر زمان که محافل بین المللی و کنفرانس‌هایی برای مذاکره معارضان در کنار نظام سوریه بود عربستان هم یک عضو مذاکره شمرده می‌شد.
این روزنامه آورده است: در گذشته‌ای نه چندان دور «احمد الجربا»، رئیس اسبق ائتلاف معارضان بیش از اینکه نماینده این معارضان باشد مهره عربستان بود و امروز دوری گزیدن وی از صف معارضان سوری طرفدار ریاض نشانه آشکار کاهش نفوذ ریاض در قضیه سوریه است.
نویسنده ادامه داد: در مقابل درباره ژنرال قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس جمهوری اسلامی ایران و افسر همه بعدی در سوریه و عراق با وجود اینکه طبیعتا فرق های قابل توجهی با الجربا دارد حقایق منصفانه تاریخ نشان داد که چگونه به بهترین وجه از وی در روسیه استقبال شد در حالی که این اتفاق در استقبال از الجربا در کاخ سفید روی نداد.
القدس العربی نوشت: درست است ژنرال سلیمانی یک ایرانی و افسر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است اما الجربا هم قبل و در حین ریاست ائتلاف از حمایت‌های بی دریغ سیاسی، دیپلماتیک و مالی عربستان برخوردار بود.
نویسنده در پایان آورده است: این قضیه افزون بر محصول ضعیف اجلاس ریاض 2 در برابر موفقیت آشکار اجلاس سوچی است بنابراین فاکتورهای زیادی نشانه برتری ایران در مساله سوریه است.
