به گزارش همشهري آنلاين، بيماري طاعون، بیماری در طول تاریخ، انسان‌های زیادی را به هلاکت رسانده است و تجربیات گذشته نشان داده است که گاهی کانون‌های فعال طاعون به مدت ده سال یا بیشتر، غیرفعال و خاموش شده ولي ناگهان و بصورت انفجاری، مجددا فعال و موجب ابتلاء جوندگان یا انسان شده است.

  طاعون، تا کنون سه بار  به صورت جهانگیر، حادث شده است. اولین پاندمی ثبت شده در سال 541 میلادی در مصر اتفاق افتاده و از آنجا به اروپا منتشر و موجب تلفات شدید و کاهش حدود 60 درصد جمعیت در شمال آفریقا، اروپا و مرکز و جنوب آسیا شده است.

دومین پاندمی طاعون که به " مرگ سیاه" موسوم شده است در سال 1346 میلادی حادث شده و حدود 30ـ20 میلیون نفر یعنی یک سوم جمعیت اروپا را به هلاکت رسانده است.

طاعون به وسیله موش‌های صحرائی و انسان‌های مبتلا به آهستگی از روستائی به روستای دیگر و یا با سرعت بیشتری بوسیله کشتی از کشوری به کشور دیگر منتشر شد.این پاندمی به مدت 130 سال ادامه یافته و مشکلات فراوانی به بار آورده است.

سومین پاندمی طاعون در سال 1855 در چین آغاز شده و به سایر مناطق انتشار یافت و سرانجام موجب مرگ 12 میلیون نفر از مردم هند و چین شد.

بیماری طاعون یک بیماری واگیردار است که عامل آن باسیل یرسینیا پستیس (Yersinia pestis) است. این باسیل گرم منفی است که با رنگ‌های اختصاصی مثل رایت و گیمسا و وایسون به صورت دو قطبی دیده می‌شود.

رشد این باکتری در محیط‌های حاوی خون و مایعات بافتی و در دمای ۳۰ درجه سانتی گراد به سرعت اتفاق می‌افتد. کلونی‌ها به صورت نامنظم وخشن است. این باسیل در سال ۱۸۹۴، پس از سال‌ها پژوهش، توسط الکساندر یرسین کشف شد. این بیماری کشنده بارها در طول تاریخ باعث بحران‌های شدید اقتصادی و اجتماعی شده‌است.

از دوران باستان تا کنون، چند بار بیماری خانمان سوز طاعون، سراسر اروپا، آسیا و آفریقا را فراگرفته است.

طاعون (غدّه) خیارکی، یکی از مسری‌ترین بیماری‌های جهان است. در سده ۱۳۰۰ میلادی، نوعی از این بیماری به نام «مرگ سیاه» به مرگ بیش از یک چهارم مردم اروپا منجرشد.

شیوع بیماری طاعون در نیمهٔ اول قرن هفدهم، فقط در شهر لندن ۱۵۰ هزار نفر را به کام مرگ کشاند.