این صحبت هم درست بود و هم غلط؛ درست بود از این جهت که دو دستگاه نظامی با ماموریت های یکسان (در قبال تجاوز نظامی بیگانه) وجود داشت؛ این وضعیت مستعد رقابت و اختلاف است. غلط بود از این جهت که نتوانستند تقابل ایجاد کنند. در عرصه سیاست و دفاع دو سه دسته حضور داشتند. مجاهدن خلق که هنوز نفاق شان برای همه مردم آشکار نگشته بود. منافقین از روز نخست پیروزی خواهان انحلال ارتش بودند و با ظاهری انقلابی مدعی تشکیل ارتش خلقی بودند.

ولی مقاومت امام و حمله به این توطئه و دفاع شخصیت های اصلی انقلاب از نظر امام مانند آیت الله خامنه ای که امام ایشان را به عنوان نماینده در شورای عالی دفاع و ارتش قرارداده بودند، نقشه شوم منافقین را به شکست کشاند. جنگ که آغاز شد، منافقین طرفدار سینه چاک ارتش شدند و به سپاه حمله می کردند.

دسته دیگری، مانند نهضت آزادی و آقای بنی صدر با ارتش مسئله ای نداشتند و از آن دفاع میکردند ولی نظر خوشی به سپاه نداشتند. دسته سوم هم که امام و تمام انقلابیون را دربر می گرفت، از هردو نهاد نظامی دفاع می کردند. دو دسته نخست خواسته یا ناخواسته باعث اختلاف و شکاف می شدند و دسته سوم تمام تلاش خود را بکار می ­بستند تا آن اقتضاء و این ضربه ها را خنثی کنند. اضافه  بر این دشمنان روی اختلافاتی که وجود داشت کار می کرد و به دنبال  ایجاد تفرقه  بودند و می خواستند  به آن دامن بزنند تا استفاده خود را ببرند. اما به دلیل درایت امام خمینی (ره) این فضا به درستی مدیریت شد و خطرات احتمالی آن از سر گذرانده شد.

آن مدیریت چندگانه ای که زمانی هم  بنی صدر از ان گلایه می کرد وجود داشت؟

آقای بنی صدر خودش یکی از عواملی بود که مدیریت چندگانه ایجاد کرد و عامل ایجاد اختلاف میان سپاه و ارتش بود البته فعالیت های او نمی توانست راه به جایی ببرد چراکه  رهبر و کادر رهبری هوشیار و آگاه داشتیم.

برخی معتقدند با مقدس سازی دوران دفاع مقدس دیگر امکان ارزیابی جنگ و واقعیت های آن وجود ندارد و تاریخ تحریف می شود؟ ارزیابی شما از این نوع نگاه چیست؟

به هیچ عنوان چنین مسئله ای نیست. اولا،  آن 8 سال جنگ مقدس بود و هست. وقتی یک جوان برای  دفاع از دین و مردم و وطنش بی هیچ چشمداشتی جانفشانی می کند و با استقبال از شهادت کشور را از لوث وجود حرامیان پاک می کند، اگر این امر قدسی نیست پس چه امری مقدس است؟ آنان که به مقدس خواندن دفاع ملت ایران در برابر صدام و آمریکا و شوروی و فرانسه و انگلیس خرده می گیرند، یا از مفاهیمی مانند شهادت، فداکاری بی توقع، جانفشانی، آزادگی از خود و عشق به خدا و بندگان خدا غافل اند یا با آن معانی دشمن اند.

حساب غافلان را جدا می کنیم ولی دشمنان آن معانی بلند انسانی، غوطه وران در شهوات زندگی مادی و تن آسایی و لذائذ حیوانی نباید هم متوجه تقدس آن دفاع باشند، چون هیچ امری نزد اینان قدسی نیست. دوگانه تراشی تقدس دفاع و عقلانیت ارزیابی در عین آن که دروغی بیش نیست به قصد تضعیف قدسیت شهادت طلبی و بی اهمیت ساختن رهایی از خود و دفاع از دین و مردم و وطن است تا آمریکا بی دردسر دوباره بر همه چیز این ملت مسلط گردد.

به غفلت زده گان عرض می کنم مگر در همان زمان جنگ نقد جنگ نبود؟ نهضت آزادی و دسته ای از روحانیون با ادامه دفاع مخالفت نمی کردند؟ مگر آیت الله آقای منتظری و برخی دیگر کم می‌گفتند؟ من از هیچ کس نشنیدم که گفته باشد چون دفاع مقدس است کسی حق بحث از صحت و سقم راهبرد تعقیب دشمن در خاک او و قطع خطر صدام در آینده، را ندارد. البته هیچ دولت و ملت عاقلی اجازه تبلیغ علیه استرتژی رسمی دفاع را نمی‌دهد، رهبر ایران انقلابی و شهادت طلب و کادر رهبری از جمله عقلا بوده اند.

حساب مباحث کارشناسی که همیشه بوده از اجازه دادن تبلیغ علیه استراتژی منتخب جدا است. مغالطه تقابل اصل مسئله چاره جویی عقلانی،  با تقدس دفاع ملت ایران در آن 8 سال،  در عین مغالطه بودن، دروغ است.

دور شدن مرزهای امنیتی ایران از مرز جغرافیایی و جانفشانی برای نجات شیعه و سنی، زرتشتی و ایزدی، کودکان و سالمندان و مردان و زنان کشور های همسایه که ذره ای به طمع به خاک و آئین آنان آلوده نیست، کار حججی ها است که جهاد در راه خدا را مقدس می دانسته اند. مدافعان حرم همان مدافعان وطن اند، همان مدافعان انسانهایی هستند که ظاهرا هیچ تعهدی نسبت به آن ها بر گردن ندارند. این ها مدافعان انسانیت اند. ما این دفاع را مقدس می دانیم. همان طور که جنگ تحمیلی یک دفاع مقدس بود. لذا برخی تلاش می کنند این تقدس را از آن بگیرند تا بتوانند هر چه می خواهند بکنند. برخی نیز از روی غفلت و نادانسته می خواهند این تقدس را از دفاع هشت ساله ایران بگیرند درحالی که این دفاع مقدس است و مقدس خواهد ماند و هیچ تداخلی هم با ارائه ارزیابی و مباحث کارشناسی در مورد جنگ ندارد.