شهرداری مشهد به سفارش وزارت آموزش و پرورش و به مناسبت آغاز سال تحصیلی اقدام به اکران بنرهایی نموده است که ذکر برخی نکات در مورد آن خالی از لطف نیست.
این که جناب وزیر از بودجه مردم و از زبان مردم از خودش به خاطر انجام امری که جز طبیعی و ساده ترین وظایف وزارتخانه اش است (راه اندازی مدارس در مهر ماه) تشکر کند، امر بی سابقه یا حداقل کم سابقه ای است که نه در نظامی که امامش مسوولین آن را خادم و نوکر مردم می داند که حتی در بدوی ترین دیکتاتوری های حاشیه خلیج فارس هم در حد اطلاعات بنده امر کم سابقه ای است. حتی پادشاهان و مقامات ارشد سعودی نیز می دانند از باب حفظ ظاهر تواضع استفاده از عناوینی مثل خادم در ارتباط با مردم می تواند موثرتر از چنین تبلیغاتی باشد.
در همین طراحی و با همان هدف غلط اولیه نیز متاسفانه حداقل رعایت نکات زیبایی شناختی انجام نشده است. آیا تصویر دانش آموزی که متواضعانه در حال تشکر از جناب وزیر است، در کنار تصویر وزیری که بدون توجه به او به روبرو می نگرد، متبادرکننده چیزی جز تکبر و بی توجهی مسوولین نسبت به مردم است؟
شکرگزاری مردم از مسوولین حتی به خاطر انجام وظایف ذاتی شان امر نامطلوبی نیست، اما مساله غیر قابل قبول متوقع بودن مسوولین جهت چنین امری از مردم و در نهایت انجام این کار از سرمایه آنان است.
استفاده از عناصر هویت بخش دینی و پیوند زدن عاشورا با دفاع مقدس و آغاز مدارس در این اکران نیز نکته مثبتی است که می تواند در سایر اکران های شهری الگوبرداری شود.
به نظر می رسد استفاده از افرادی متخصص در حوزه علوم اجتماعی و سیاستگذاری فرهنگی در کنار افرادی که طراحی و تایید و اکران چنین محتواهایی را به عهده دارند می تواند بخش مهمی از این کج سلیقگی ها و اشتباهات را تعدیل کند.
