به گزارش مهر، علی اسدی با بیان اینکه از نظر باستان‌شناسی و شناخت تاریخچه تخت جمشید این اسکلت‌ها اهمیت زیادی دارند، گفت: اسکلت‌ها پس از انجام مطالعات اولیه ، برای مطالعات تکمیلی، به آزمایشگاهی در تهران منتقل می شوند.
وی درباره نتایج فصل سه کاوش در این محوطه جهانی گفت: در فصل سوم کاوش، بررسی در یک محدوده چهل متری به سمتِ شمالِ این آبراهه انجام شد، که از ویژگی آن می‌توان به ارتفاع زیاد و بیش از ۶ متر اثر که در صخره‌های تراشیده قرار گرفته‌اند، اشاره کرد.
اسدی ایجاد یک مسیرِ بازدید برای سنگ‌نوشته‌های مهم داریوش بزرگ در دیواره جنوبی تختگاه تخت جمشید را از دیگر اهداف کاوش در این محوطه برشمرد و گفت: این سنگ‌نوشته‌ها مهمترین سنگ‌نوشته دوره هخامنشی در تخت جمشید است که اطلاعات مهمی درباره وضعیت تخت‌جمشید و اینکه داریوش بر چه اساسی و اهدافی این بنا را بنیان‌گذاری کرده، ارائه می‌دهد.
به گفته این باستان‌شناس با توجه به پوشیده بودن این بخشِ جنوبیِ تختگاه تخت جمشید با خاک کاوش‌های گذشته، مسیر بازدیدی برای این نوشته ها وجود نداشت.
رئیس تیم باستان‌شناسی آبراهه‌ها تخت‌جمشید همچنین کشف دیواره جنوبی تخت‌جمشید را عاملی برای نمودار شدن منظر تخت جمشید به صورت واقعی دانست.
اسدی گفت: این منظر امروزه قدری دستخوش تغییر شده است، بنابراین با برداشت این خاک، دره جنوبی تخت‌جمشید که در گذر زمان تغییر شکل پیدا کرده، بار دیگر به صورت طبیعی و به احتمال زیاد با چهره‌ای شبیه به دوره هخامنشی، نمایان می‌شود.
