به گزارش الف؛ رژیم صهیونیستی در طی دهه های اخیر، همواره بر سیاست ها و رویه های منافقانه تکیه داشته و در این چهارچوب، در ظاهر، موضع گیری ها و مطالبی را عنوان کرده و می کند که در عرصه عمل، هیچ اعتقادی به آن ها ندارد و رویه های متفاوتی را از گفته ها و سیاست های اعلامی خود در پیش گرفته و می گیرد. نفاق صهیونیست ها در بحبوحه جنگ غزه، ابعاد و ماهیت جدی و عینی تری را نیز به خود گرفته و بیش از هر زمان دیگری این رژیم را با چالش های راهبردی مواجه کرده است. 

به عنوان مثال، علی رغم طرح مطالب و گزارش های مختلف در مورد سیاست های نژادپرستانه و غیرانسانی صهیونیست ها در طی بیش از هفت دهه اشغالی سرزمین فلسطین، در بحبوحه جنگ غزه شاهد بوده ایم که افکار عمومی جهان حتی در کشورهای غربی، تازه به معنای واقعی کلمه به ماهیت ضدانسانی رژیم صهیونیستی پی برده اند و دولت های خود را به واسطه همکاری و همدستی با یکچینین رژیمی در اعمال جنایت علیه مردم فلسطین، تحت فشار قرار می دهند. به نحوی که اکنون هرگونه همکاریِ هر دولتی در سطح جهان با صهیونیست ها، با هزینه های گزافی برای آن همراه است و به طور خاص در این معادله، آمریکایی ها به عنوان اصلی ترین متحد بین المللی رژیم اشغالگر قدس، با مشکلات جدی و عدیده ای رو به رو شده اند. البته که سطح و گستره رسوایی های صهیونیست ها در مدت اخیر فراتر از این حرف ها بوده و ده ها مثال و شاهد نیز در این رابطه می توان مطرح کرد. با این همه، به تازگی، نهادِ زنان سازمان ملل متحد گزارشی معنادار و قابل تامل را در رابطه با جنایات صهیونیست ها علیه زنان و دختران نوار غزه منتشر کرده است. 

این نهاد، جنگ افروزی صهیونیست ها علیه غزه را نوعی اِعمال جنگ علیه زنان و دختران این منطقه نیز ارزیابی کرده است. این آژانس در بیانیه‌ای اعلام کرده: «با نزدیک شدنِ جنگ غزه به مرز پنج ماهه خود، زنان غزه همچنان از تأثیر مخرب آن رنج می‌برند. در حالی که این جنگ به هیچکس رحم نمی‌کند، داده‌های این نهاد سازمان ملل نشان می‌دهد که اسرائیل به شیوه‌های بی‌سابقه‌ای زنان را می‌کُشد و مجروح می‌کند.» آژانس سازمان ملل متحد برای برابری جنسیتی اعلام کرده: «نیروهای اسرائیلی از ماه اکتبر تاکنون حدود ۹۰۰۰ زن را کشته‌اند. این بدان معنی است که اسرائیل هر روز به طور میانگین ۶۳ زن را در غزه کشته است. نزدیک به ۹ زن از هر ۱۰ زن گزارش می‌دهند که دسترسی آنها به غذا نسبت به مردان دشوارتر است و از هر پنج زن حدود چهار زن گزارش می دهند که خانواده آنها نصف یا کمتر از غذای قبل از جنگ را می‌خورند».

آمارها و اطلاعاتی از این دست، تنها جلوه های محدودی را از ظلم و جنایاتی که صهیونیست ها علیه زنان و دختران نوار غزه اِعمال کرده و می کنند، به نمایش می گذارند. با این حال، نکته قابل تامل و مهم این است که رژیم اشغالگر قدس و مقام های ارشد این رژیم در بحبوحه تحولات و ناآرامی های سال 1401 کشورمان، چه به صورت مستقیم و چه غیرمستقیم، با راه اندازی کارزارها و مانورهای رسانه ای-تبلیغاتی و سیاسی مختلف، خود را به مثابه ناجی و حامی اصلی حقوق زنان ایرانی معرفی کرده و اتهامات مختلفی را علیه کشورمان مطرح می کردند. 

ملت های جهان به هیچ وجه نباید فریب سیاستهای عوام فریبانه و منافقانه صهیونیست ها در حوزه مسائل مختلف را بخورند. رژیمی که از اساس نامشروع است و حمله به دیگران و طرح اتهام علیه آن ها را به مثابه اهرمی مشروعیت ساز برای خود قلمداد می کند و از این رهگذر سعی دارد ماهیت نامشروع خود را لاپوشانی کرده و در مقام طلبکار ظاهر شود. 

 اگر صهیونیست ها واقعا حامی حقوق بشر هستند باید از آن ها پرسید که دلیل اِعمال جنایت آنها علیه زنان، کودکان و سالخوردگان نوار غزه چیست؟ البته که صهیونیست ها چندین دهه است که با تکیه بر امپراطوری رسانه ای خود و جهان غرب، از پاسخ دادن به سوال های اینچنینی طفره رفته اند. با این حال، اینطور به نظر می‌رسد که جنگ غزه، فصل رسوایی را برای رژیم اشغالگر قدس رقم زده و آن را وارد بحران های بی سابقه ای کرده است.