به گزارش الف؛ پایگاه خبری-تحلیل "نشنال اینترست" در گزارشی با اشاره به راهبرد جدید ایران در مسلح شدن منطقه کرانه باختری، سعی کرده به واکاوی ابعاد و پیامدهای مختلف این رویکرد و نقش قابل ملاحظه آن در تقویت اهرم های در دسترس ایران علیه رژیم اشغالگر قدس بپردازد. راهبردی که البته تاکنون نیز موفقیت های قابل توجهی را کسب کرده است. 

نشنال اینترست در گزارش خود می نویسد:

«منازعه میان ایران و اسرائیل در سال های اخیر به نحو قابل توجهی تشدید شده و در عین حال می توان گفت که حوزه درگیری ها نیز روز به روز گسترده‌تر شده است. اسرائیل شدیدا نگران پیشرفت های هسته ای ایران، نفوذ منطقه ای این کشور، و دستاوردهای نظامی آن است که عملا ایران را به بازیگری کلیدی در منطقه غرب آسیا تبدیل کرده است. در این راستا، اسرائیل جهت تقابل با ایران، راهبردی با عنوان "مرگ با هزاران ضربه چاقو" را طراحی کرده که محور اصلی آن، تشدید عملیات های مخفی و پنهانی علیه منافع ایران است. 

اسرائیل برخلاف راهبرد پیشین خود علیه ایران که عمدتا معطوف به خرابکاری در برنامه اتمی ایران و ترورِ دانشمندان هسته ای این کشور بود، اکنون شبکه اهداف ضدایرانی خود را به دیگر دانشمندان و افسران ایرانی که در حوزه های موشکی و پهپادی ایران نیز فعالیت دارند، توسعه داده است. اگرچه که افسران سپاه قدس ایران نیز به اهدافی برای اسرائیل تبدیل شده اند. 

اضافه بر این ها، اسرائیل سعی کرده تا جای ممکن از ظرفیت های دیپلماتیک خود بهره برد تا از طریق توسعه مناسبات با همسایگان ایران به ویژه آن هایی که روابط خوبی با تهران ندارند، ایران را بیش از هر زمان دیگری تحت فشار قرار دهد. تقویت روابط اسرائیل با جمهوری آذربایجان و اقلیم کردستان عراق و عادی سازی روابط با امارات متحده عربی و بحرین و بازگشایی سفارتخانه از سوی تل آویو در ترکمنستان، از جمله مهمترین اقدامات اسرائیل در این حوزه هستند. 

با درنظر گرفتن تمامی این مسائل، یک سوال اساسی مطرح می شود و آن این است که ایران دست به چه اقداماتی زده است؟ اینطور به نظر می رسد که ایران واکنش های خود به اقدامات اسرائیل را در حوزه پاسخ های کوتاه مدت و بلند مدت تقسیم بندی کرده است. رویکرد کوتاه مدت تهران به اقدامات اسرائیل عمدتا معطوف به ارائه واکنش در برابر هر اقدام مخرب اسرائیل علیه ایران بوده است. 

در این زمینه می توان به هدف قرارگرفتن اهداف اسرائیلی از سوی ایران در دریا و یا در کشورهای ثالث اشاره کرد. در این راستا، حملات پهپادی به کشتی های اسرائیلی و یا انجام حملات موشکی به مقرهای موساد در اربیل، از سوی ایران و در پاسخ به اقدامات مخرب اسرائیل علیه تهران صورت گرفته اند. 

با این حال، رویکرد بلند مدت ایران در واکنش نشان دادن به اقدامات مخرب اسرائیل عمدتا معطوف به ایجاد یک جبهه دفاعی در منطقه مدیترانه شرقی بوده است. از این رو، ایران با حمایت از گروه های مقاومت فلسطین نظیر حماس و جنبش جهاد اسلامی فسلطین و همچنین حزب الله لبنان، تلاش های گسترده ای را انجام داده تا نوار غزه و لبنان را به خاکریزهای دفاعی مستحکمی در برابر اقدامات تهاجمی رژیم اسرائیل تبدیل کند. 

اصطلاحِ "مسلح کردن منطقه کرانه باختری" برای نخستین بار در بحبوحه جنگ سال 2014 علیه نوار غزه برجسته سازی شد. رهبر انقلاب اسلامی، آیت الله خامنه ای اعلام کرد که تنها راه جهت نجات فلسطین، مسلح شدن منطقه کرانه باختری همچون نوار غزه است. 

یک ماه پس از پایان جنگ مذکور، این ایده بار دیگر در جریان دیدار رهبر ایران با "رمضان عبدالله"، دبیر کل سابق جنبش جهاد اسلامی فسلطین مورد تاکید قرار گرفت. در جریان این دیدار، رهبر انقلاب اسلامی تاکید بر ضرورت انجام برنامه ریزی جدی جهت پیوستن کرانه باختری به جبهه نبرد با اسرائیل کرد. رویکردی که هدف اصلی آن تشدید و افزایش دغدغه های امنیتی اسرائیل بوده است. 

این موضع گیری ها از سوی گروه های مقاومت فلسطینی با استقبال رو به رو شدند. در این راستا، "خالد قدومی" نماینده جنبش حماس در تهران، این رویکرد را یک گزینه جدی و مهم برای گروه های مقاومت در فسلطین  ارزیابی کرد و تاکید نمود که این موضوع می‌تواند توازن قدرت در اراضی اشغالی را به نحو قابل ملاحظه ای تغییر دهد. 

از نگاهِ ایران، این رویکرد به دلیل آسیب پذیری های جدی اسرائیل در برابر آن، از اهمیت زیادی برخوردار است. منطقه کرانه باختری نه فقط به مراکز حساس نظامی-اقتصادی و شهرهای مهم فلسطین اشغالی(نظیر تل آویو، حیفا و بیت المقدس) نزدیک است، بلکه همچنین حضور چیزی در حدود 2 میلیون فلسطینی در این منطقه، فضای مساعدی را برای ایران و جریان مقاومت جهت ایجاد یک جبهه جدید علیه اسرائیل، ایجاد می کند.

استراتژی مسلح سازی کرانه باختری چگونه اجرا می شود؟ 

ایران گزینه های مختلفی را جهت پیشبرد دستورکار مذکور داشته و دارد. این کشور در حوزه انتقال سلاح و همچنین ارائه آموزش به گروه های فلسطینی در کرانه باختری از ابزارهای مختلفی برخوردار است. اگرچه که برخی محدودیت ها نیز در این رابطه برای فعالیت های ایران وجود دارند. به عنوان مثال، مرزهای منطقه کرانه باختری به شدیدترین نحو ممکن از سوی اسرائیل و اردن رصد می شود. 

مساله ای که مانع از هرگونه نقل و انتقال آسان سلاح به کرانه باختری می شود. به نحو مشابهی، تشکیلات خودگردان فلسطینی نیز به شدت نسبت به مسلح شدن منطقه کرانه باختری که حوزه نفوذ و قدرت آن است حساس است و نسبت به تبعات منفی این موضوع برای دستورکارها و اهداف خود نگران است و نمی خواهد گروه‌های رقیب آن در جامعه فلسطین قدرت گیری قابل ملاحظه ای داشته باشند. 

با این حال، مقام های ایرانی با قدرت، رویکردِ مسلح سازی منطقه کرانه باختری را دنبال کرده اند. البته که این روند در سال های اخیر افزایش قابل ملاحظه ای نیز داشته و برخی مقام های ایرانی نظیر "حسین شیخ الاسلام" دیپلمات سابق ایرانی تاکید کرده اند که "ایران می داند چگونه به مسلح شدن منطقه کرانه باختری علیه اسرائیل کمک کند". 

در این میان، باید توجه داشته باشیم که ایده مذاکره با اسرائیل نیز مدت هاست که در میان جامعه فلسطینی به دلایل مختلفی کمرنگ شده و در عوض، نگرش های مثبت و فعالی نسبت به منازعه و جنگ مسلحانه در میان ملت فلسطین ایجاد شده است. در این رابطه شاهد محبوبیت بی سابقه ایده مقاومت در میان نسل های جوان فلسطینی هستیم. رویکردی که مخصوصا در منطقه کرانه باختری جلوه های عینی را از خود به نمایش گذاشته است. 

حضور گروه های مقاومتِ جدید در منطقه کرانه باختری نظیر گردان جنین، گردان نابلس و یا گروه نظامیِ بیشه شیر، حاکی از تغییر رویکردهای جدی در منطقه کرانه باختری است. در دو سال گذشته، آغازِ دور تازه ای از جنگ و درگیری در نابلس، جنین و منطقه شیخ جراح و همچنین شکل گیری حملات بیشماری علیه پاسگاه‌های نظامی، سربازان و شهرک نشینان اسرائیلی، بسیاری از تحلیلگران را واداشته تا تداوم این وضعیت را به آغاز انتفاضه سوم در سرزمین های فلسطینی نسبت دهند. 

ایران آشکارا از جریان مقاومت در منطقه کرانه باختری حمایت می کند. دراین راستا، "اسماعیل قاآنی"، فرمانده سپاه قدس جمهوری اسلامی ایران از مبارزان جوانان فلسطینی در کرانه باختری تقدیر کرده و گفته است: "قبل از اینکه منطقه کرانه باختری مسلح شود، اقدامات بسیار کمی علیه اسرائیل در این منطقه صورت گرفته بود با این حال در شرایط کنونی، در برخی روزها، شاهد انجام گرفتن بیش از 30 عملیات علیه اهداف اسرائیلی در منطقه مذکور هستیم". "رمضان شریف" سخنگوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز به صراحت از حمایت مالی ایران از گروه های مقاومت در منطقه کرانه باختری خبر داده است. 

از چشم انداز کلان، اینطور به نظر می رسد که ایران دو هدف عمده و محوری را از مسلح کردن منطقه کرانه باختری دنبال می کند: وحدتِ گروه های فلسطینی در مقابله با اسرائیل و ایجاد یک جبهه جدید در نبرد علیه اسرائیل. اهمیتِ وحدت میان گروه های فلسطینی مبتنی بر این واقعیت است که پس از پایان انتفاضه دوم، کرانه باختری از جریان نبرد با اسرائیل دور بود و گروه های مسلح صرفا در منطقه نوار غزه حضور داشتند. 

در وضعیت کنونی، وحدت دو منطقه نوار غزه و کرانه باختری می تواند به ایجاد یک ساختار فرماندهی مشترک در رابطه با هماهنگ سازی اطلاعات و عملیات میان گروه های فلسطینی تحت نظارت ایران و حزب الله لبنان ختم شود. این مساله برای نخستین بار در جریان جنگ سال 2021 که با عنوان "سیف القدس" مشهور شد، جلوه های عینی خود را به نمایش گذاشت. 

در عین حال، مسلح شدن منطقه کرانه باختری، اهرم های ایران جهت تقابل با اسرائیل را نیز به نحوه قابل ملاحظه ای افزایش می دهد. این مساله مخصوصا اگر با انتقال راکت ها، موشک های برد کوتاه و خمپاره و پهپاد به کرانه باختری همراه باشد، جلوه های جدی تری را نیز به خود می گیرد. در این چهارچوب، ایران می تواند هدف قرار دادنِ اسرائیل را حداقل از 3 جبهه دنبال کند: جنوب لبنان، نوار غزه و کرانه باختری. 

در این رابطه، اینطور به نظر می رسد که دهه سومِ قرن بیست و یکم در خاورمیانه را بایستی عصر تشدید جنگ سرد میان ایران و اسرائیل با محوریت دو راهبرد "مسلح سازی کرانه باختری" و "جنگ با هزاران ضربه چاقو" دانست. به طور خاص پس از احیای روابط ایران و عربستان و طرح گمانه زنی های مختلف در مورد تداوم این روند در روابط ایران با دیگر کشورهای منطقه، ظرفیت های ایران جهت برخورد با اسرائیل به نحو قابل ملاحظه‌ای افزایش خواهند یافت.»

لینک: 

https://nationalinterest.org/feature/arming-west-bank-look-iran%E2%80%99s-new-israel-strategy-206588