بیژن مقدم، فعال و تحلیلگر سیاسی و رسانه‌ای، درباره این موضوع به «مثلث‌آنلاین» گفت: «درباره مذاکره با آمریکا برخی طوری موضع می‌گیرند که انگار این مسئله برای اولین‌بار است که قرار است رخ دهد. برخی با اصل مذاکره و نه لزوما جزئیات، کیفیت، زمان و شیوه برگزاری آن مخالفت می‌کنند. این در حالی است که در گذشته و مشخصا در دولت آقای روحانی، تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایرانی با تیم آمریکایی بارها مذاکره کردند و با یک جست‌وجوی ساده در اینترنت می‌توان ده‌ها عکس از آقای ظریف و کری دید».
او ادامه داد: «آن چیزی که اکنون مطرح است، این است که آمریکا از برجام خارج شده و حالا که می‌خواهد دوباره برگردد باید تضمین بدهد که این بدهدی بار دیگر رخ ندهد؛ بنابراین مذاکره با آمریکا تابو نیست بلکه می‌تواند حافظ منافع ملی ما باشد اما با وجود پیش‌شرط‌هایی. معلوم نیست مبنای مخالفت برخی با اصل مذاکره با آمریکا در موضوع مشخص‌شده‌ای به نام برجام و رفع تحریم‌ها چیست؟ مذاکره با آمریکایی‌ها در موضوعات جزئی از زمان حضرت امام تا کنون وجود داشته است».
این فعال سیاسی درباره روند مذاکرات وین و اینکه آیا در کوتاه‌مدت نتیجه حاصل می‌شود یا خیر، اظهار کرد: «اگر به گزارش‌های تیم مذاکره‌کننده ایرانی نگاه کنیم، می‌بینیم که روند مذاکرات بسیار مثب است اما وقتی به گزارش‌های رسانه‌ها و دیپلمات‌های غربی نگاه می‌کنیم، انگار که مذاکرات به بن‌بست رسیده است. من می‌گویم ممکن است هر دوی اینها باشد؛ یعنی مذاکرات می‌تواند هم به نتیجه برسد و هم به بن‌بست و اصلا کارکرد مذاکره همین است که طرفین را به نقطه تعادلی برساند. واقعیت این است که پیش‌بینی آسان نیست زیرا ما از همه آنچه رخ می‌دهد، اطلاع نداریم».
مقدم در پایان در پاسخ به این پرسش که آقا عملکرد رسانه‌ای ایران در روند مذاکرات را خوب می‌بینید یا خیر و اینکه چرا ایران نخواست که رسانههای داخلی در جریان مذاکرات حضور داشته باشند، گفت: «اینکه تیم‌های رسانههای همراه با تیم مذاکره‌کننده به وین نرفت شاید به این دلیل بود که اخبار مدیریت‌شده‌ای منتشر شود. شاید این استدلال تا جایی هم خوب بود اما وقتی رسانههای غربی به صورت گسترده در جریان مذاکرات حضور دارند و مدام با دیپلمات‌ها مصاحبه می‌کنند و دیپلمات‌ها هم می‌دانند چه‌طور پاسخ دهند و حتی می‌بینیم که رسانههای غربی خبر دروغ هم می‌سازند، در آن صورت دیگر ما عقب می‌افتیم و نمی‌توانیم از نظر رسانه‌ای خود را به غربی‌ها برسانیم و در این شرایط آنها هستند که نبض رسانه‌ای مذاکرات را در دست می‌گیرند. ایران می‌توانست معدلی از رسانههای مختلف را همراه با تیم مذاکره‌کننده به وین بفرست تا این ما باشیم که از دیپلمات‌های غربی پرسش کنیم و جریان رسانه‌ای ایجاد کنیم و از آنها بپرسیم شمایی که یک زمانی زیر برجام را امضا کردید، چرا اکنون جلوی آمریکا سرتان را پایین انداخته‌اید و هیچ‌چیز نمی‌گویید؟ به هر صورت دولت تصمیم درستی در نحوه پوشش‌دهی رسانه‌ای مذاکرات نگرفت».
