همین دیروز که چند روایت آبکی داشتیم درباره کمبود آب و مدیریت آبکی، برق هم برای چندمین بار در سال جدید در بسیاری مناطق کشور برای چند ساعت و بدون اعلام قبلی قطع شد و در نقاطی هم علاوه بر قطع برق مطابق برنامه قبلی، دوباره برای ساعاتی خاموشی برقرار شد .
کمبود آب و خشکسالی و کاهش ذخایرآبی نیروگاه های برق آبی، استخراج رمزارزها و افزایش مصرف خانگی و صنعتی برق از جمله دلایل اصلی کمبود برق معرفی شده است که همه آن ها به عنوان واقعیتی غیر قابل انکار پیش چشم همه شهروندان قرار دارد. اما نکته اصلی آزاردهنده در این میان که در بیان مسوولان کمتر به آن اشاره می شود مدیریت متناسب با این کمبودهاست. نه وضعیت آب و هوایی کشور نه افزایش مصرف و نه ماجرای رمزارزها هیچکدام دفعتا حاصل نشده. تمامی این دلایل اصلی قابل مشاهده کمبود برق و دلایل احتمالی دیگر پوشیده از چشم مردم، قابل پیش بینی و مدیریت ( نه رفع صد در صدی) بوده اند و نمره «مدیریت کلان دولت» در این زمینه بسیار پایین است.
درباره «مدیریت خرد» در حوزه برق نیز صد البته هیچ مدیریتی به خصوص در این وضعیت بدون اشکال نیست و نتیجه مدیریت درست مسوولان فعلی برق کشور نیز با توجه به کمبود، به معنای خاموشی نداشتن نیست، اما اطلاع قبلی مدیران صنعت برق کشور از مشکلات ایجاب می کرد با برنامه ریزی مناسب، این مشکل با کمترین مزاحمت برای شهروندان مدیریت شود. قطع چند ساعته بدون اطلاع قبلی یا قطعی چند ساعته بعد از وصل مجدد برق مناطقی که مطابق جدول اعلامی، قطعی برق داشته اند نشان می دهد که مشکل مدیریت را نیز باید به مشکل کمبود برق اضافه کرد.
اساسا مدیریت به معنای دقیق کلمه به معنای توانایی اداره امور در شرایط مختلف است. اگر ابر و باد و مه و خورشید و فلک همه در کار باشند که در پشت سدهای ما همیشه باران کافی ببارد تا کمبود برق نداشته باشیم نیاز به « مدیریت» نیز در این معنا چندان وجهی نخواهد داشت.
به قول مرحوم علی حاتمی در « هزاردستان»: «با آرد و آب و آتش نان پختن که هر کس نانواست!»
وضعیت فعلی مدیریت برق در آستانه تشکیل دولت سیزدهم نمونه بسیار گویایی است که دولت جدید باید در مدیریت خود مانع از تکرار آن شود.
