28 خرداد را باید به عنوان یکی از روزهای مهم و سرنوشت ساز در تاریخ این مرز و بوم به ثبت رساند، روزی که ملت ایران پیروز واقعی آن بودند و با حضور خود ثابت کردند به راستی مردم روزهای سخت هستند.
برگزاری بیش از 40 انتخابات در چهار دهه از عمر انقلاب اسلامی یک طرف، داستان انتخابات 28 خرداد سال 1400 یک طرف دیگر ماجرا قرار می گیرد که البته دلیل این حساسیت و اهمیت را باید در فضای ایجاد شده در کشور و همچنین فضاسازی های دشمنان این آب و خاک جستجو کرد.
هرچند که انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم و شوراهای ششم 28 خرداد ماه سال 1400 برگزار شد ولی تنها با یک بررسی ساده و نگاه به فضاسازی ها بیرونی و حتی درونی نشان می دهد که یکی دو سالی است دشمنان این کشور، از چندین ماه قبل با بسیج تمامی ظرفیت های در اختیار خود به دنبال ترویج قهر مردم با صندوق رای بوده و در کنار این سعی می کردند که ناکارآمدی دولت تدبیر و امید را به حساب نظام و انقلاب  واریز کنند.
توطئه های صورت گرفته در این مسیر و متاسفانه همراهی بعضی از افراد فریب خورده و حتی یکی دو جریان سیاسی شکست خورده در دیگر عرصه ها، نه تنها ملت ایران را از حضور در انتخابات 28 خرداد دلسرد نکرد که این حضور ثابت کرد که مردم در هر شرایط و هر زمانی که نیاز باشد در صحنه حضور پیدا کرده و با جان و دل از نظام و انقلاب اسلامی حمایت و دفاع می کنند.
حضور و مشارکت مردم به عنوان یک اصل مهم در برگزاری انتخابات 28 خرداد به همه جهانیان ثابت کرد که مردمی بودن مهمترین ویژگی و فاکتور انقلاب اسلامی ایران در مسیر رشد و عزت بیشتر است و بدون شک با همین پشتوانه عظیم مردمی است که این کشور در صحنه های سخت جان سالم به در برده و امروز در صحنه های متعدد بین المللی حرف برای گفتن دارد.
در کنار حضور باشکوه مردم ایران در انتخابات 28 خرداد، یک مسئله مهم دیگری برای همگان به ویژه جریان های سهم خواه داخلی روشن شد و آن هم رای متفاوت مردم به جریان انقلابی بود، که این رای متفاوت مردم پیام های زیادی را برای افرادی داشت که در سالهای 1392 و 1396 با شعارهای ساختار شکن و با وعده های عملی نشده بار دیگر به دنبال تکرار این وعده ها بودند.
گفتمان جریان دولتی در این دوره از انتخابات به صورت کامل شکست خورد و آنها نه تنها در انتخابات ریاست جمهوری که حتی در انتخابات شوراهای اسلامی در مناطق شهری به ویژه شهرهای بزرگ نیز با اقبال چندانی از سوی مردم مواجه نشدند و این تغییر نگرش مردم پیام روشنی بود مبنی بر اینکه وعده های فریبنده و زودگذر تاثیر چندانی در تصمیم گیری های مردم ندارد.
رشد شعور سیاسی از یک سو و همچنین توجه مردم به طرح مطالبات به حق آنها با اولویت مسائل اقتصادی و معیشتی از سوی دیگر باعث شد تا مردم ما با رای متفاوت خود از هیاهوی پوچ و شعارهای سیاسی بدون پشتوانه عبور کرده و به دنبال طرح مطالبات خود باشند.
بدون شک پیروزی دکتر سید ابراهیم رئیسی به عنوان نماد عینی انقلابی و مردمی بودن ثابت کرد که علیرغم تمامی تخریب های صورت گرفته از سوی دولت فعلی و نزدیکان آن، مردم به دور از هیاهو و فضاسازی ایجاد شده با پشتوانه و همراهی رسانه های ضدانقلاب توجهی نداشته و مطالبه آنها بهبود وضعیت و شرایط موجود با نگاه به توانمندی های داخلی است.
دکتر رئیسی، منتخب جدید ملت ایران که با یک رای متفاوت و با فاصله بسیار به این جایگاه دست پیدا کرده وظایف و رسالت سنگینی را عهده دار شده است ولی بدون شک همگان امیدوارند که با توجه به سابقه وی به ویژه در دو سال اخیر در دستگاه قضا فضا و شرایط حاکم بر کشور را به سمت و سوی بهبود سوق دهد و این بهبود اوضاع می تواند بار دیگر سرمایه عظیم اجتماعی در کشور را احیاء کند.
پیروز نهایی و اصلی برگزاری انتخابات 28 خرداد را باید به حساب ملت ایران نوشت، ملتی که در طول هشت سال اخیر و در سایه ناکارآمدی و وعده های بدون سرانجام دولت روحانی با چالش های مختلفی مواجه شد و متاسفانه این چالش ها زندگی آنها را نیز تحت تاثیر قرار داد ولی همگان چشم انتظار دولت مردمی برای ایران قوی هستند تا بخشی از این ناکارآمدی ها ریشه کن شده و زندگی مردم در مسیر بهتری قرار گیرد.