در روزهای اخیر برخی اصولگرایان نسبت به اعتراض برخی نمایندگان به اعتبارنامه غلامرضا تاجگردون انتقاد داشتند. آنها معتقدند نمایندگان معترض در این ماجرا وارد یک بازی حیثیتی شده که شکست در آن می‌تواند موجب صدمه به‌کل مجلس یازدهم شود که بر دوره چهارساله آن نیز تأثیرگذار خواهد بود.
مثلاً یکی از این منتقدین در یادداشت خود آورده است:« با عنایت به اینکه موضوع تاجگردون یک‌بار قبلاً در شورای نگهبان هم بررسی و صلاحیت او(درست یا غلط) احرازشده بود... در چنین وضعیتی، چنان صورت‌بندی عجیب‌وغریب و نابلدانه از یک مسئله چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ این نحو توصیف ماجرا، کل اعتبار و حیثیت مجلس و همچنین تعیین تکلیف «نفر اول مجلس» را به یکی از اولین تصمیمات مجلس در چند هفته اول شروع به کارش گره می‌زند».
اما بنا دلایلی که در ادامه به آنها اشاره میشود تصمیم نمایندگان مجلس شورای اسلامی در اعتراض به اعتبارنامه تاجگردون صحیح و منطقی بوده است:
-پیروزی انقلاب اسلامی و پایه‌گذاری نظام جمهوری اسلامی بر اساس تلاش‌های حضرت امام خمینی (ره) است. وقتی امام رحمه‌الله علیه در وصیت‌نامه خود به‌صراحت اعلام می‌کنند:« ... از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در این عصر و عصرهای آینده می‌خواهم که اگر خدای‌نخواسته عناصر منحرفی با دسیسه و بازی سیاسی وکالت خود را به مردم تحمیل نمودند، مجلس اعتبارنامه آنان را رد کنند و نگذارند حتی یک عنصر خرابکار وابسته به مجلس راه یابد» بر همه نمایندگان واجب است در تمامی دوره‌ها با چنین فرد یا افرادی برخورد کنند.
-نماینده باید متعهد باشد که به رسالت و وظیفه خود عمل کند و اگر به این اطمینان رسیده باشد که فردی فاسد و فاقد صلاحیت است حتماً باید به آن اعتراض کند. اصولاً همین مصلحت‌اندیشی‌های بیهوده بوده که موجب شده فساد در کشور رشد پیدا کند. بدون شک اگر از همان روزهای اول انقلاب بخصوص بعد از جنگ تحمیلی و در دوران سازندگی نسبت به موضوع فساد اغماض وجود نداشت وضعیت کشورمان با امروز تفاوت داشت و این‌همه مشکل و سختی در مبارزه با فساد به وجود نمی‌آمد.
-حساسیت برخی نمایندگان مجلس یازدهم نسبت به عدم صلاحیت یکی از همکاران خود و تلاش برای رد صلاحیت وی نه‌تنها اقدامی اشتباه نبوده بلکه حتماً تحسین‌برانگیز است و حتماً در آینده به طی مسیر واقعی مجلس کمک‌کننده خواهد بود. اصولاً یکی از دلایل عملکرد ضعیف مجلس شورای اسلامی در دوره دهم همین عدم حساسیت و توجه نسبت به مسئله فساد بود. هنوز فراموش نشده که در آن مجلس دغدغه نمایندگان دفاع از همدیگر بدون در نظر داشتن مبارزه با کژی ها و فساد بود. تجویز چنین سهل‌انگاری‌هایی به مجلس یازدهم نیز آن را به سرنوشت مجلسِ قبل دچار خواهد کرد.
بدون شک وقتی نمایندگان از همان روز اول نسبت به فساد و اقدامات مفسده انگیز حساسیت داشته باشند موجب میشود که در ادامه مسیر نیز اگر احیاناً یک یا تعدادی از نمایندگان خواستند از طریق اقدامات خلاف قانون به اهداف خود برسند حداقل بی‌محابا و گستاخانه رفتار نکنند و دراین‌باره واهمه داشته باشند.
-اتفاقاً رفتار نمایندگان درباره اعتبارنامه تاجگردون می‌تواند به‌عنوان یکی از شاخصه‌هایی باشد که در همین ابتدای مجلس عیار انقلابی گری و مبارزه با فساد آن را تعیین کند و تکلیف همگان را با آن مشخص خواهد کرد. بدون شک اگر قرار باشد مبارزه با فساد بر اساس زمان تشکیل و پایان یک‌نهاد باشد هرگز نمی‌توان انتظار چندانی از کارآمدی مجلس یا نهادهای دیگر و به سرانجام رسیدن امور داشت.
درنهایت باید گفت صورت‌بندی و مشروعیت بخشیدن به مماشات با فساد و تجویز آن به نمایندگانی که با شعار شفافیت وارد مجلس شده‌اند عجیب و حتماً محل اشکال و ایراد است بخصوص اینکه از طرف اصولگرایان و انقلابی‌ها باشد.
