امیرحسن کاکایی کارشناس صنعت خودرو در گفت وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: تولید خودرو‌های پایه گاز سوز به حدود ۲۰ تا ۲۵ سال پیش باز می گردد. اولین سری‌ از تولید خودروهای پایه گاز سوز  در ایران بر مبنای نفت بود که  به اصطلاح به آن (Liquied petrol gass)  یا همان LPG می گویند.

او بیان کرد: کشور‌های نفت‌خیزی مانند ایران که سوخت های فسیلی دارند، باید در مصرف سوختشان در کشور یک توازنی داشته باشد که به اصطلاح به آن‌ سبد سوختی می گوییم یعنی از تولید یک بشکه نفت، باید مقداری بنزین و گازوئیل نیز حاصل شود اما به دلیل اینکه روی بنزین بیشتر تمرکز داشتیم، موارد دیگر کمتر مورد توجه بوده است.

این کارشناس صنعت خودرو ادامه داد: با توجه به اینکه در سال‌های گذشته واردات بنزین داشتیم این بحث مطرح شد که باید سبد مصرف سوخت متوازن باشد که در آن زمان استفاده از  LPG یکی از ساده‌ترین کار‌ها بود. اما زمانی که از گاز مایع (LPG) استفاده می کنید،  استهلاک  خودرو بالا می‌رود و موتور خیلی زود احتیاج به تعمیر پیدا می‌کند به همین دلیل زمانی که از کنار خودرو گازسوز با مکانیزم قدیمی رد شوید بوی گاز بلند می‌شود که علت آن استهلاک بالاست.

او با اشاره به اینکه گاز مایع مزایای کمی دارد، ادامه داد: گاز مایع را به راحتی می توان صادر کرد. پس از آن روی گاز طبیعی ( NG)  تمرکز شد. این محصول را به ۲ صورت کامپرس (CNG) یا مایع (LNG ) که برای انتقال گاز بین کشور‌ها استفاده می‌کنند و هم فعلا کاربرد تجاری روی خودرو‌ها ندارد، می‌توان استفاده کرد. 

کاکایی افزود: به دلیل اینکه  LPG مکانسیم ساده‌ای دارد، هنوز در بسیاری از شهرستان‌های اطراف مرز از آن استفاده می‌کنند و  در کارگاه بی‌حساب و کتاب از آنها استفاده و وسایل را  گازسوز می‌کنند که کار بسیار خطرناکی است. این گاز در صورت نشتی روی زمین می ماند که اگر جمع شود باعث انفجار خواهد شد.

این کارشناس صنعت خودرو گفت: برای جلوگیری از احتراق گاز طبیعی باید موتور را خنک نگه داشت در غیر این صورت باعث اصطحلاک سریعتر موتور می‌شود.  CNG در حالتی که درست طراحی شده باشد کمترین آلودگی سوخت‌های فسیلی را دارد؛  سوخت های فسیلی ترکیبی از کربن و هیدروژن هستند که وقتی می‌سوزد مانند آب H۲O می شود و زمانی که کربن می‌سوزد CO۲ می‌دهد که همان دی‌کسید کربنی (گاز گلخانه ای) است و باعث بالا رفتن دمای طبیعت می‌شود.