خراسان نوشت: مهران مدیری از اجرای کنسرت غافل نشده و 28 مرداد و دیشب در تالار رویال هتل اسپیناس پالاس روی صحنه رفته است. او در این کنسرت آثاری را اجرا کرده که واکنش‌های زیادی را در شبکه‌های اجتماعی به دنبال داشته است.
 19 سال از انتشار اولین آلبوم مهران مدیری به نام «از روی سادگی» می‌گذرد. آلبومی که می‌توان آن را در ردیف ناموفق‌ها قرار داد.

او آلبوم منتشر نشده دیگری با آهنگ سازی مهیار علیزاده هم در دست دارد که سرنوشتش تا امروز نامعلوم است. مدیری در همه این سال‌ها شانس همکاری با بزرگان موسیقی، مانند فردین خلعتبری و بابک بیات را در آلبومش داشته و حالا برای کنسرتش هم نوازنده‌های درجه یکی مانند سامان احتشامیِ پیانیست را روی صحنه برده است. اما این یک روی ماجراست و بازخوانی متعدد آثار نوستالژیک قدیمی توسط او، روی صحنه کنسرت، روی دیگر ماجرا. واکنش‌ها به بازخوانی مدیری مدیری در بازخوانی سابقه طولانی دارد.

او «بیا بریم دشت» که از آثار معروف جنوب خراسان است و «امشب شب مهتابه» ساخته علی اکبر شیدا ، آهنگ ساز دوره قاجار را ، بازخوانی کرده است. او در کنسرت تازه گذشته‌اش، به سراغ بازخوانی آثار دیگری از خواننده‌های پیش از انقلاب رفته است که به طور معمول، خواننده دیگری نمی‌تواند آن‌ها را روی صحنه اجرا کند.

سوال بزرگ، جدا از مسئله بازخوانی و رعایت حق مولف، احترام به مخاطب است. قیمت بلیت این کنسرت، با توجه به محل قرارگیری صندلی، بین 60 تا 190 هزارتومان متغیر بود و اغلب آثار اجرا شده، بازخوانی ترانه‌های نوستالژیک قدیمی است. آیا سلبریتی بودن این اجازه را می‌دهد که روی صحنه برویم و چنین بخوانیم؟! یا کارگردان، بازیگر و مجری خوب بودن، دلیل بر خواننده خوب بودن است؟ بی دلیل نیست که مردم در شبکه‌های اجتماعی نوشتند:« شما بد صدا نیستید، فقط مثل مهران مدیری پولدار و مشهور نیستید تا بتونید کنسرت بذارید، یه آهنگ مشهور رو به بدترین نحو ممکن بخونید و مردم باهاتون همراهی کنن» یا «همچنان معتقدم تلخ‌ترین طنز مهران مدیری خوانندگیشه!»