به گزارش طبنا از ساینس‌دیلی، عصب‌شناسان دانشگاه بهداشت و علوم اورگان، با بررسی موش‌های آزمایشگاهی دریافتند، حتی مدت کوتاهی ورزش کردن می‌تواند عملکرد نوعی ژن را که ارتباط بین عصب‌های موجود در هیپوکامپوس را افزایش می‌دهد، بالا ببرد. این منطقه از مغز با یادگیری و حافظه مرتبط است.
این محققان می‌گویند، «ورزش، گران نیست و همچنین برای رسیدن به این نتیجه، لازم نیست عضو یک تیم حرفه‌ای یا باشگاه گرانقیمتی بود یا روزانه چند کیلومتر دوندگی کرد. حتی ورزش‌های ساده در مدت زمان کم هم می‌تواند چنین اثری روی مغز داشته باشد».
در تحقیقات گذشته روی موش‌ها و همچنین انسان مشخص شده بود که ورزش می‌تواند سلامت کلی مغز را افزایش دهد. اما بررسی فواید کلی ورزش روی قلب، کبد و ماهیچه‌ها که روی عملکرد مغز اثر می‌گذارند سخت بود. مثلا وقتی قلب درست کار کند، به تمام بدن از جمله مغز به اندازه کافی اکسیژن می‌رساند. بررسی اینکه اندام‌های دیگر چه اثری روی مغز دارند، چندان آسان نبوده است.
در ضمن تقریبا تمام تحقیقات گذشته روی ورزش‌های هوازی متمرکز شده بودند. اما محققان اورگان می‌گویند، نمی‌خواستند فواید ورزش را روی قلب و ماهیچه‌ها بررسی کنند، بلکه می‌خواستند بدانند ورزش چه اثر خاصی روی مغز می‌گذارد.
بنابراین آنها موش‌های کم‌تحرک را وادار به دویدن به مدت‌های کوتاه کردند. این موش‌ها در مدت زمان دو ساعت فقط چند کیلومتر دویدند.
این تحقیق نشان داد که ورزش‌های کوتاه‌مدت – مثلا هفته‌ای یکبار بسکتبال یا چهار هزار قدم پیاده‌روی- تعداد سیناپس‌های موجود در هیپوکامپوس مغز را افزایش داده و در نتیجه ارتباط بین عصب‌ها را بهبود می‌بخشد. در حقیقت، فعالیت چند ژن در عصب‌ها هنگام ورزش افزایش می‌یابد و روی مغز اثر خوبی می‌گذارد.
یکی از این ژن‌ها، ژن Mtss1L است که در تحقیقات گذشته، نادیده گرفته شده است. این ژن نوعی پروتئین را رمزگذاری کرده و موجب خمیدگی غشاء سلولی می‌شود. وقتی این ژن بر اثر ورزش فعال شود، موجب رشد خارهای دندریتی می‌شود. این خارها در ارسال پیام‌های عصبی نقش مهمی دارند و هرچه خارهای دندریتی بزرگتر باشند، پیامرسانی در مغز بهتر صورت می‌گیرد.
بررسی این محققان نشان داد، حتی انجام دادن کمی ورزش و در مدت زمان کوتاه می‌تواند عملکرد هیپوکامپوس مغز و در نتیجه حافظه و یادگیری را بهبود بخشد.
