خدا رحمتش کند که اصل و ریشه موضوع را شجاعانه و رو راست بیان میکردند . و اهل ترس و سیاست بازی و دوز و کلکهای متداول نبودند و حیف شدند حیف

جای امام واقعا خالیه

اخه چه علاجی میتونن بکنن؟ تو علوم دینی چقدر راجع به مسائل مبتلا‌ به مردم صحبت شده؟ همین شعار زدگی ما رو به اینجا رسونده

اول روحانیت باید فکری به حال خودش بکنه

روحانیت اول باید به غیر از علوم نقلی ضعیف حوزوی کمی علوم درست حسابی و دقیق بخوانند و از پیچیدگی‌های جامعه سر در بیاورند. اگر با مقیاس‌های پذیرفته شده بین‌المللی صاحب نظر شدند، می‌توانند مثل بقیه صاحب نظران و در رده آنها (و نه بیشتر) اظهار نظر کنند.

اتفاقا فکر کنم مشکل الان اینه که روحانیت بیش از حد بیدار شده . تو هر پست و سازمان و‌اداره....

روحانی هم روحانی قدیم

کسانی که میگفتند اگر یک نخ حرام وغصبی در لباست باشد نمازت قبول نیست واگر نمازت قبول نشود هیچ عمل خوب دیگر انسان هم پذیرفته نمیشود حالا ببین که چگونه بیت المال را تبدیل به بیت الحال کرده وکاخ نشین شده وبه لهو ولعب مشغولند!!!.

روحانیت فعلی بیشتر با مادیات ودنیا سرگرم شدندو دیگه دل کندن از امکانات مادی،مقام وقدرت سخت شده واحتمالا اگر دنیایشان بر قرار باشد به معضلات جا معه توجه نخواهند کرد

اگر حوزه و دانشگاه حداقل تعریف سه کلمه را مشخص کند عمده مسیر اصلاحات اقتصادی مشخص می شود: 1. پول: پول چیست و چگونه ارزش می یابد و جریان پیدا می کند؟ در صورت تعریف جامع آن بانک و بانکداری درست مشخص خواهد شد. 2. مالیات: آیا مالیات فقط از تولید کننده، کارمند و کارگر و مصرف کننده است؟ یا سفته باز و دارنده ثروت راکد هم باید مالیات دهند؟ اگر تعریف کامل مالیات مشخص شود جایگاه دولت مشخص خواهد شد. 3. سرمایه: سرمایه چیست و چه کسی صلاحیت تصمیم گیری در مورد آن را دارد؟ آیا ارز نفت باید در اختیار دولت باشد تا بودجه خود را اجرا کند و یا در اختیار بخش خصوصی برای تولید و صادرات و پرداخت مالیات به دولت؟ اگر این موضوع نیز مشخص شود جایگاه واقعی خصوصی سازی معلوم می شود.

نقد حوزه خوب می‌کنید بگید دانشگاه چه قدر هزینه داره و خروجیش چیه. هزینه‌های استاد و دانشگاه همه را اعلام کنید با این هزینه سر سام آور و هزینه های پنهان که شامل هزینه‌های شخصی برای تحصیل در دانشگاه است. آیا دانشگاه جای به درد بخوری هست؟

روحانیت ما در رژیم پهلوی آنقدر خوب عمل کرد و وارستگی از دنیا را به نمایش گذاشت که مردم خالصانه خواهان روحانیون و دین شدند و تحت رهبری آنها انقلاب را به پیروزی رساندند متاسفانه عملکرد برخی از روحانیون در زمان کنونی ، باعث ضربه به جایگاه روحانیت گردیده است ، لازم است طلاب و روحانیون به جایگاه همیشگی خود مبنی بر انجام امور فرهنگی ، راهنمایی و ارشاد مردم بازگشت نمایند و بجای استفاده از نیروی قهریه به کارهای فرهنگی اقدام به اصلاح و هدایت جامعه نمایند

قسمت زیادی از مشکلات الان کشور مربوط به یک قسمتی از روحانیت و دنباله روهاشون هست که دین را وسیله قدرت طلبی خودشون کردن

کجایی که بینی چه بر سر پابرهنه ها امده است!

چرا روحانیون به سربازی و اموزشی نمیرن؟

مشکل از جایی شروع شد که روحانیت در امور تخصصی و حرفه ایی مربوط به دیگری داخل شد

عده ای از نردبان علما و روحانیت بالا رفتند در حالی که ذره ای به آنان اعتقاد و صداقت ندارند .

آخوند وقتی از زندگی لاکچری خود و فرزندانش خلاصی یابد آنگاه می تواند فکری به حال مردم بکند.مثل قبل از انقلاب که مردم به آنها اعتماد کردند!

به نظر من به اندازه روحانیت بلکه بیشتر از آن، دانشگاه باید پاسخگو باشد و تا وقتی که علوم انسانی وامدار غرب باشه و ما در یک دور باطل تنها نشخوار کننده نظرات آنها باشیم و تا به دانشجوی ایرانی فرصت ابراز وجود داده نشود و تا مسوولین دانشگاهی برگزاری کرسیهای آزاداندیشی را بر خلاف منافع و مناصب خود بدانند و تا وقتی که دغدغه اول دانشجو فقط مدرک و امرار معاش باشه دانشگاه خروجی نخواهد داشد.