به گزارش انتخاب؛ این روزنامه مصری در ادامه آورده است: هم پیمانان سه گانه ایالات متحده و دشمنانش، یعنی روسیه و چین، همگی قصد پایبندی به توافق را دارند؛ بدین معنا، کناره گیری واشنگتن به تنهایی، به معنای لغو توافق نیست، اما موجب متشنج شدن اوضاع و درگیریهای سیاسی می شود، همانطور که بی شک در افزایش سطح درگیریها و بحرانهای موجود در منطقه نیز تاثیرگذار است.

برخی از دلایل تصمیم ترامپ بدین شرح است:

1- دلیل سیاسی داخلی، که مبتنی بر باطل کردن تمام اقداماتی است که اوباما انجام داده است.

2- حالت دشمنی سیاسی و استراتژیک تندی که ترامپ نسبت به ایران، نقش و سیاست ان در منطقه دارد؛ هر چند که گشایشهای لحظه ای در روابط این دو در هنگام مقابله با داعش در سوریه و عراق، حاصل شد. دشمنی ترامپ با ایران او را به سمت ایجاد مقابله ای عربی ایرانی و جنگی سرد بین انها سوق داده است.

3- در سایه این دشمنی شدید آمریکا با ایران، توافق هسته ای واشنگتن را در موضعی دفاعی و آشفته قرار داده است؛ چرا که به ایران اجازه عادی سازی سیاسی و اقتصادی با قدرتهای غربی به صورت خاص را می دهد، آنچه که تاثیر مثبتی بر اقتصاد ایران به همراه برطرف شدن تحریمها دارد.

4- منطق تک بعدی واشنگتن ترامپ را به سمت سیاست کناره گیری از توافق سوق داد؛ چرا که وی به التزامهای بین المللی یا مواضع و منافع اساسی هم پیمانان اصلی اش توجهی ندارد.

اختلافات غرب با ایران در سه محور اصلی است:

1- مساله هسته ای:توافق هسته ای امضا شد تا این مساله استراتژی حیاتی را از طربق مهار آن حل کرده و ایران را به کلی از تولید سلاح هسته ای دور کند. امروز با طرح مساله لغو توافق از سوی آمریکا بار دیگر ترسها و نگرانی هایی در این خصوص بوجود آمده است که بر اساس آن به جای موفقیت این نمونه از توافق، کره شمالی نیز تبدیل به قدرتی هسته ای شود. سیاست جدید آمریکا می تواند ایران به الگوبرداری از فعالیتهای هسته ای کره رهنمون شود.

2- پیشرفت سامانه موشکهای بالستیک ایران، که امری با پیامدهای استراتژیک و نظامی در منطقه است که به تبع آن توازنهای موجود در معرض تهدید قرار می گیرد. سیاست ترامپ در مورد لفو توافق هسته ای هیچ کمکی به تلاش برای حل مساله موشکهای بالستیک نمی کند، بلکه تنها موجب وخامت بیشتر اوضاع می شود.

3- گسترش نفوذ ایران در منطقه. بدیهی است که بازگشایی پرونده توافق هسته ای سهمی در مقابله با سیاست ایران در منطقه یا تضعیف آن نخواهد داشت.

بنابراین، در شرایطی که توافق هسته ای به منزله چراغ سبزی برای باز گذاشتن دست ایران برای اجرای هر سیاستی در منطقه نیست، طبعا آمریکا نیز نمی تواند آن را تبدیل به چراغ قرمزی علیه احتمالات ورود در سیاستهایی با ایران برای دست یابی به تفاهم های منطقه ای بین المللی در رابطه با مسائل منطقه و بحرانهای آن بویژه در عراق، سوریه و یمن کند. درست است که دستیابی به چنین تفاهم هایی دشوار است، اما سیاست مقابله ای که رئیس جمهور آمریکا در پیش گرفته است، دست یابی به تفاهم های گسترده تر را تبدیل به امری محال می کند.