به گزارش تسنیم به نقل از «کانورسیشن»، برخی مقامات افغان و آمریکایی از سال 2015 تاکنون بارها روسیه را به حمایت از طالبان متهم می‌کنند و البته همواره مقامات مسکو این اتهامات را تکذیب کرده‌اند.

با این حال وزارت خارجه روسیه تصریح کرده که چون طالبان و مسکو هر دو با داعش در افغانستان می‌جنگند، بنابراین منافع مشترکی دارند و از این رو روسیه نیز با طالبان تماس‌های دیپلماتیکی دارد.

مقامات روسی بر این باورند که گروه طالبان تنها بر مسائل داخلی افغانستان متمرکز است، در حالی که داعش را تهدیدی برای کشورهای آسیای مرکزی و حتی روسیه می‌دانند.

روسیه داعش را پروژه‌ای آمریکایی می‌داند که برای ایجاد ناامنی این کشور در تلاش است.

وزارت خارجه روسیه نیز در ماه ژوئن از آمریکا خواست تا درباره «بالگردهای ناشناس» که از اعضای وابسته به داعش در افغانستان حمایت می‌کند، توضیح دهد.

«ضمیر کابلوف» نماینده ویژه پوتین در افغانستان نیز سال گذشته گفته بود تمرکز جنگجویان داعش بر جنگ در افغانستان متمرکز نیست، بلکه «برای جنگ علیه آسیای مرکزی و منافع روسیه آماده می‌شوند».

چنین اظهاراتی نشان می‌دهد که سیاست روسیه تنها در واکنش به نگرانی‌های امنیتی نیست، بلکه بخشی از استراتژی ژئوپلتیک گسترده‌تر مسکو در افغانستان است.

با توجه به موقعیت افغانستان، سرمایه‌گذاری محدود روسیه در این کشور فرصتی ایده‌آل را برای مسکو به منظور رقابت ژئوپلتیک با غرب به وجود می‌‌آورد.

مقامات روسی اذعان می‌کنند که پایگاه‌های نظامی آمریکا در افغانستان بخشی از طرح واشنگتن برای تسلط بر منطقه و ایجاد تهدید علیه روسیه از طریق آسیای مرکزی است.

از سوی دیگر نیز افغانستان به عنوان نفطه ضعف استراتژی منطقه‌ای آمریکا دیده می‌شود.

سیاست خارجی فعال در رابطه با افغانستان به روسیه کمک می‌کند تا نفوذش را در کشورهای آسیای مرکزی چون ترکمنستان و ازبکستان نیز بازیابد. این کشورها هم اکنون نیز از گسترش ناامنی از افغانستان نگران هستند و وقتی مورد تهدید قرار بگیرند برای حمایت به روسیه رو خواهند کرد.

نقش داشتن مسکو در پایان بازی افغانستان به این کشور اجازه می‌دهد تا نفوذ بیشتری در روابط پکن-کابل داشته باشد، زیرا روسیه نمی‌خواهد توسط پروژه «یک راه، یک جاده» چین به حاشیه رانده شود.

بنابراین بهترین امید مسکو برای حفظ نفوذش در منطقه این است که خود به قدرت حاکم امنیتی و دیپلماتیک در اورآسیا تبدیل کند.