روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
روزنامه فایننشال تایمز ضمن اشاره به مطلب فوق نوشت: ما هر هفته نو به نو شاهد بی‌تدبیری‌های محض در سیاست‌های آمریکا، بخصوص در خاورمیانه هستیم. واقعاً اینها چه سیاست‌هایی است؟ آمریکا کار حل و فصل گفت‌وگوهای صلح را میان اسرائیل و قدرت‌های عرب سنی مذهب، که برای حل مشکل ۱۰۰ ساله فلسطینیان به جریان انداخته شده است، تنها به یک طرف واگذار کرده و آن عربستان سعودی است که قرار است با یک جادو این قضیه را فیصله بدهد. اما این خواب و خیالی بیش نیست.
۱۵ سال است که یک طرح اصلی روی میز است که عربستان الهام‌بخش آن بوده است.
اسرائیل که اصلاً به این طرح نگاه هم نمی‌کند چه برسد به آنکه آن را تأیید کند. اگرچه که هر دوی اینها در یک فصل با هم مشترکند و آن ضدیت با «ایران» است، اما به هر حال «بیت‌المقدس» همچنان یک موضوعی است کاملاً مستقل از هر چیز دیگر.
آل‌سعود که خادمان و نگاهبانان شهرهای مقدس «مکه» و «مدینه»اند، هیچگاه نمی‌توانند آشکارا متحد اسرائیلی باشند که راه را بر روی «بیت‌المقدس» که سومین شهر مقدس مسلمانان است، بسته است. این طور که معلوم است آمریکا هیچ طرح و برنامه مشخص و حقیقی برای دولتهای سوریه و عراق بعد از شکست «داعش» ندارد. اما ایران دارد. برنامه ایران تشکیل و هدایت حلقه‌هایی برای محاصره دشمنانش است.
ایران این کار را به کمک نیروهای نیابتی و متحدانش در بغداد، دمشق و بیروت انجام می‌دهد. در حقیقت ایران اصلی‌ترین ذینفع از فروپاشیدن قلمروهای خلافت خودخوانده داعش است. ایران تمام سرزمین‌هایی را که از چنگال داعش آزاد شده و همچنین قلمروهای بازپس گرفته شده از دولت خودمختار کردها را بلعیده است]!؟[
اصولاً سیاست‌های کاخ سفید در مورد خاورمیانه اینطور بوده که همواره خوش‌بینی را با واقعیت‌ها و لفاظی‌ها و ژئوپولیتیک‌ها اشتباه می‌گیرد. ترامپ در ماه مه (اردیبهشت) در اجلاس سران عرب در ریاض عربستان طرحی را پیشنهاد کرد که فوق‌العاده به مذاق عربستان خوش آمد. این طرح تشکیل یک ائتلاف برای منزوی کردن تهران بود. نتیجه چه بود؟ سعودی‌ها و متحدانشان همگی با هم متحد شدند و به جای ایران، قطر را منزوی کردند که یک امیرنشین کوچک غیر تابع و مستقل است.
این کار بذر بی ثباتی را بیش از پیش در منطقه افشاند. و اما ریاض این هفته هم باز شاهد نشستی دیگر بود. این بار در این شهر اجلاس سرانی با حضور «رکس تیلرسون» وزیرامور خارجه آمریکا و سران عربستان و عراق تشکیل شد به این امید که عراق از مدار ایران خارج شود.
سرفصل مهم اخبار این جلسه این بود که تیلرسون گفت: «حالا که جنگ با داعش تمام شده است، شبه نظامیان ایران باید از عراق بروند و به خانه برگردند.»اما همه به این پیشنهاد هم خندیدند و هم آن را رد کردند. این ائتلاف شبه نظامیان که تیلرسون بدان اشاره کرد همان «نیروهای بسیج مردمی» عراق (حشدالشعبی) است که همه افرادش عراقی هستند و البته قدرتمندترین رهبرانش به تهران و «سپاه پاسداران» وفادارند.
آیا تیلرسون عراق را با سوریه اشتباه گرفته است؟ سپاه پاسداران در سوریه، رزمندگان خارجی را سر جایشان نشاند و دولت «بشار اسد» را از خطر مرگ حتمی نجات داد. شبه نظامیان حشدالشعبی که با ۱۰۰ هزار نیروی قوی خود متحد تهران است، جای خود را دارد. منشأ همه اینها حرکت آمریکا در سال ۲۰۰۳ بود که با تهاجمش به عراق جریان صدها ساله خاورمیانه را به نفع ایران تغییر داد.
