پیشرفت تکنولوژی و استفاده از فناوری های نوین باعث شده تا در کنار روش های سنتی ساختمان سازی، شیوه های صنعتی هم در این حوزه مورد استفاده قرار بگیرند. ساختمان‌ های با اسکلت بتنی و فولادی مهم ترین روش های ساختمان سازی سنتی محسوب می‌شوند که هنوز هم به ویژه در کشور ما کاربرد فراوانی دارند. از سوی دیگر، سازه های LSF جزء متداول ترین شیوه های ساختمان سازی صنعتی به شمار می‌آیند. در این روش، اعضای سازه ای و غیر سازه ای ساختمان به صورت پیش ساخته در کارخانه تولید شده و پس از انتقال به محل پروژه، به هم متصل می‌شوند. هر کدام از سازه های فولادی، بتنی و LSF مزایا و معایبی دارند. بنابراین با توجه به عوامل گوناگون مانند موقعیت جغرافیایی، کاربرد سازه، تعداد طبقات و موارد این چنینی دیگر، بهترین روش ساختمان سازی انتخاب می‌شود.

مقایسه سازه های LSF، فولادی و بتنی

سازه های فولادی و بتنی به عنوان روش های سنتی ساختمان سازی و سازه LSF به عنوان یک روش صنعتی، تفاوت های زیادی با هم دارند. برای این که بتوان بهترین روش را جهت ایجاد یک ساختمان انتخاب نمود، لازم است مزایا و معایب این ساختمان ها از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار بگیرد. با توجه به فاکتورهای مد نظر معمار یا سازنده، در هر موقعیت ممکن است یکی از این ساختمان ها برتری داشته و استفاده از آن جهت ساختمان سازی به صرفه‌تر باشد. برخی از مهمترین جنبه های تفاوت ساختمان های اسکلت فولادی، بتنی و LSF به شرح ذیل می‌باشند:

1. سرعت ساخت و اجرای سازه

سازه های LSF از این نظر به صورت قاطع دست برتر را داشته و با سرعت بیشتری نسبت به سازه های سنتی فولادی و بتنی ساخته می‌شوند. زیرا اعضای سازه ای مورد نیاز برای تکمیل بخش‌ های مختلف این ساختمان‌ ها از جمله اسکلت، سقف و دیوارها به صورت پیش ساخته مورد استفاده قرار می‌گیرند. به این ترتیب، کارخانه بر مبنای اندازه های مهندسی شده این قطعات را تولید می‌کند. پس از انتقال به محل پروژه هم اتصال با سرعت بالایی انجام می‌گیرد. پیچ و مهره، بولت و گاها جوش روش‌ های اصلی اتصال اعضای سازه LSF محسوب می‌شوند. پس از ساختمان های ال اس اف، سازه فولادی سرعت ساخت بالاتری دارد. زیرا اسکلت به یک باره تکمیل شده و سپس مراحل دیوارچینی و غیره انجام می‌گیرد. سازه های بتنی هم به دلیل فرایندهای پیچیده و چند مرحله ای ساخت، از نظر سرعت اجرا در رده آخر قرار می‌گیرند.

1. مقاطع فولادی مورد استفاده

مقاطع فولادی از المان های اصلی مورد استفاده در تمامی سازه های فولادی، بتنی و LSF هستند. اما نوع استفاده از این مقاطع و میزان آن در هر یک از این سازه ها متفاوت است. برای مثال، در سازه های ال اس اف عمدتا از پروفیل‌های C، U و Z استفاده می‌شود. این پروفیل ها که در اکثر مواقع جنس گالوانیزه دارند، در تمامی بخش‌‌های ساختمان کاربرد داشته و موجب افزایش مصرف مقاطع فولادی و در نتیجه قیمت‌ ها خواهند شد. در ساختمان های اسکلت فولادی هم حجم استفاده از مقاطع فولادی زیاد است. در این سازه ها باکس، ورق سیاه (عمدتاً ورق St37) و تیرآهن‌های مختلف از جمله تیرآهن IPE وINP، لانه زنبوری و در موارد لازم هاش، بیشترین کاربرد را دارند. در نهایت، حجم مقاطع فولادی در ساختمان های اسکلت بتنی نسبت به سازه های فولادی و LSF مقداری کمتر است. بیشترین کاربرد مقاطع گوناگون در این سازه ها هم مربوط به انواع میلگرد به ویژه میلگرد A2 و A3می‌باشد.

1. نحوه اجرا و عملیات ساختمانی

هنگام اجرای سازه های ال اس اف، چند عملیات ساختمانی به صورت همزمان انجام می‌شوند. این در حالی است که در سازه های فولادی و بتنی، عملیات ساختمانی به صورت مرحله به مرحله اجرا خواهند شد. در سازه های LSF پس از تثبیت فونداسیون، اسکلت، سقف و دیوارها به صورت همزمان اجرا شده و تناقضی ایجاد نمی‌کند. در ساختمان‌ های اسکلت فولادی هم ابتدا اسکلت برپا شده و سپس سقف و دیوارها اجرا می‌شوند. اما عملیات ساخت در ساختمان های بتنی پیجیده تر بوده و مراحل زیادی دارد. به این صورت که ابتدا آرماتوربندی هر طبقه انجام گرفته، بتن ریزی انجام شده و سپس سقف و دیوارها چیده خواهند شد. تا قبل از تکمیل اسکلت و سقف هر طبقه هم امکان آغاز فرایند ساخت طبقات بعدی وجود ندارد.

1. طول عمر ساختمان ها

طول عمر هر سازه به مقاومت آن در برابر عوامل محیطی بستگی دارد. هر چقدر دوام ساختمان ها بیشتر بوده و مقاومت بالاتری در برابر شرایط نامساعد محیطی داشته باشند، طول عمر بیشتری هم خواهند داشت. بر این اساس، سازه های ال اس اف که در ساخت آن ها عمدتا از مقاطع گالوانیزه استفاده شده، مقاومت بالایی در برابر عوامل محیطی دارند. در نتیجه، طول عمر مفید حدود ۶۰ سال برای آن ها در نظر گرفته شده است. در سازه های فولادی و بتنی هم طول عمر ساختمان کاملا به میزان مقاوم سازی و رعایت استانداردها بستگی دارد. به طور کلی، عمر مفید سازه های فلزی را حداکثر ۱۵۰ سال و عمر مفید سازه های بتنی که اصولی ساخته شده اند را حداکثر ۳۰۰ سال اعلام کرده اند. اگر چه عمر مفید سازه های بتنی در کشورهای غیر پیشرفته گاها تا ۳۵ سال هم کاهش می‌یابد.

1. تعداد طبقات قابل احداث

از دیگر جنبه های تفاوت مهم سازه های اسکلت فولادی، بتنی و LSF می‌توان به تعداد طبقات قابل احداث اشاره نمود. بر اساس نشریه ۶۱۲ سازمان مدیریت و برنامه کشور و استاندارد ۲۸۰۰، امکان ساخت سازه های ال اس اف تنها در ۵ طبقه وجود داشته و ساخت تعداد طبقات بیشتر با این روش مجاز نیست. البته در کشورهای پیشرفته امکان ایجاد ساختمان هایLSF با تعداد طبقات بیشتر هم وجود دارد. این در حالی است که برای احداث طبقات سازه های اسکلت فلزی و بتنی محدودیتی در نظر گرفته نشده است. بلکه تا جایی که اسکلت و فونداسیون توان باربری را داشته و موارد فنی مورد تایید ناظر قرار بگیرد، می‌توان تعداد طبقات را افزایش داد.

1. قیمت احداث سازه

موضوع بسیار مهم در ساخت انواع سازه ها، قیمت تمام شده آن ها است. با توجه به تفاوت های فراوان سازه های اسکلت فولادی، بتنی و ال اس اف، قیمت تمام شده آن ها هم با یکدیگر تفاوت دارد. ساختمان های LSF به دلیل استفاده از مصالح کمتر و سبک تر بودن، در مجموع قیمت کمتری نسبت به ساختمان های اسکلت فولادی و بتنی دارند. سازه های بتنی هم در رده دوم قرار گرفته و معمولا قیمت تمام شده آن ها مقداری از سازهLSF بیشتر است. در نهایت، قیمت تمام شده ساختمان های فولادی به دلیل استفاده فراوان از مقاطع فولادی، نسبت به دو مورد دیگر بالاتر است.