«خاطره های نفتی»؛ احمد راسخی لنگرودی؛ نشر همرخترجمان روزگار سپری شده
مانی امیدی،یکی از موضوعات نسبتا جذاب و خواندنی که در دنیای کتاب به چشم میخورد موضوع خاطرات شغلی است، توسط کسانی که دستی در نوشتن دارند و شوق آن را دارند که گذشته کاری خود را پیش چشم آورند. خاطرهنویس کار خاصی نمیکند جز اینکه با نوشتن میخواهد به بازنگری گذشته کاری خود پرداخته و دیگران را از وقایع آن باخبر سازد؛ گذشتهای که بخشی از هویت و شناسنامه شغلی نویسنده را تشکیل میدهد.
آب و فلسفه
احمد راسخی لنگرودی،در نظام تعلیمی به ما آموختند آب ترکیبی است ساده از عناصری چون هیدروژن و اکسیژن. قالب فرمول هم به آن دادند و توصیه کردند چنین بنویسیم: h ۲ o. این فرمول را در همان دوران آنقدر نوشتیم و گفتیم و شنیدیم که اساسا ملکه ذهنمان شد و جزء جداییناپذیر ذهنمان درآمد.
آخرین دیدار با دیده بان شفافیت و عدالت
احمد راسخی لنگرودی،دکتر احمد توکلی رئیس سازمان مردم نهاد دیده بان شفافیت و عدالت هم رفت. او رفت، اما نامش در اوراق کتاب تاریخ انقلاب اسلامی ماندگار شد.
حسن كامشاد؛ نویسندهای پیوسته در نوشتن
احمد راسخی لتگرودی،نامش در ایتدا حسن میرمحمد صادقی بود. بعد در اتفاقی، به قول خود تغییر هویت داد و شد حسن کامشاد. کسی که هیچگاه از نوشتن دست برنداشت و همیشه برای تسکین دل خویش مینوشت؛ حتي در پيرسالي؛ در هشتاد و چند سالگي نيز به گفته خود، خود را نويساند
«کتابشویی صوفیان»؛ احمد راسخی لنگرودی؛ نشر مرواریدآمادهی رفتن به قربانگاه!
احسان راسخی،صحنهای را در ذهن خود مجسم کنید آنهم در این عصر کتاب و کتابت که شخصی به دلیل صوفیگری در خانه خود مراسم کتابشویی راه بیندازد؛ در روزی مشخص، همه کتابهای شخصی خود را که از چند هزار تجاوز میکند، چه آنهایی را که خودش نوشته و چه آنهایی را که به قلم دیگران طی سالهای متمادی خریده و خوانده است،