محسن مهدیان نوشت: برخی به انتصاب علی لاریجانی در شورای عالی امنیت ملی پس از ردصلاحیت انتخاباتی انتقاد دارند؛

اما نکاتی دیگری هم هست:

１-  ردصلاحیت برای ریاست‌جمهوری به معنای بی‌صلاحیتی در سایر مسئولیت‌ها نیست.

۲-  نگاه فرشته یا اهریمن به افراد، مانع دیدن توانمندی‌های واقعی آن‌هاست؛ لاریجانی در کنار نقدها، نقاط قوت مهمی دارد.

۳- تصمیم‌های شورای نگهبان مطلق و بی‌خطا نیستند؛ در گذشته مواردی اصلاح یا جبران شده‌اند.

۴- رهبر انقلاب پیش‌تر هم از چهره‌های ردصلاحیت‌شده در مجمع تشخیص بهره گرفته‌اند؛ مانند مرحوم هاشمی، احمدی‌نژاد و مجید انصاری.

۵- لاریجانی از همان زمان رد صلاحیت، مشاور رهبری و نماینده ایشان در نشست‌های راهبردی بوده است.

۶-  در جریان جنگ اخیر، رویکرد انقلابی و راهبردی او، باعث بازنگری بسیاری از منتقدان در قضاوت‌های پیشین شد. بازگشت به قضاوت‌های هیجانی گذشته نادرست است.

۷- دولت امروز به تجربه تقنینی و اجرایی او نیاز دارد؛ این انتخاب عقلانی و کاربردی است.
۸- در شرایط جنگی، حضور فردی که هم انقلابی باشد، هم باتجربه و هم در شورا سابقه داشته باشد، بسیار مهم است.

۹- لاریجانی در توافق‌های بلندمدت با چین و روسیه نقش‌آفرین بوده است و این انتخاب می‌تواند مسیر دیپلماتیک راهبردی گذشته را تقویت کند.
۱۰- در شعام تصمیمات حساسی مانند فیلترینگ و حکمرانی سایبری و حجاب اتخاذ می‌شود وحضور افرادی که هم عاقل باشند و هم حوزه اجرا را بشناسند و هم نگاه مردمی داشته باشند و هم دین و نظام را بفهمند و هم بر قوانین مسلط باشند ضروری است. 

در عین حال راه نقد بسته نیست. اما دنبال حذف آدم ها نباشیم. یک ویژگی کلیدی رهبرانقلاب که برای همه ما آموزنده است اینست که با همین ساختار و آدم های موجود با سلایق و در طیف های مختلف کار انقلاب را جلو می برند.